MIJN NIEUWE FIETS IN NEGENTIEN-DRIE-ZEVEN DE VERDWENEN STAD 'T KLEINE KRAHTSJE Oeroud nieuws uit de Stads- en Dorpskroniek van dr. G. A. Wumkes VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN pagina 9 De Engelsche piquer H. Potts vertoont zijne escerci- tiën, te paard in de open manege in den Princetuin te Leeuwarden om 2 uur 's middags; 1e rang fl. 1- staanplaats 2 zestehalven; de loodjes te halen in de Posthoorn buiten de Wirdumerpoort aldaar. (1770) De alom in Europa vermaarde oculist Hillmer, die vele duizenden tot hun gezicht geholpen heeft, logeert in 't Heerenlogement op den Wirdumerdijk. (1760) Verkoop der herberg Nieuw Blauwhuis, even buiten de Hoeksterpoort te Leeuwarden, herbergier Fokke Tjeerd. (1770) Op de zee te Harlingen staan vele tenten, terwijl schaatsenrijders, arresleden en een ijsschuitje aan het ijsvermaak deelnemen. (1823) Geertje Arents van Surhuisterveen wordt beschuldigd met kwakzalverij te hebben rondgeloopen, voorgeven de dat menschen padden in het lichaam hadden en betooverd waren, verbrandende kransen en daardoor onlusten veroorzakend: zij wordt voor een jaar verban nen. (1767) Verkocht ten huize van Hendrik Saurlandt, hospes in de Drie Rozenobles een nieuwe huizinge op Popmaburen met twee houtstekken bewoond door Corn. Aebes Backer. (1758) Verkoop van de herberg alwaar de Roomsche keizer uithangt te Gorredijk. 1783) De oculist Prof. dr. Hillmer is in het Heerenlogement te Leeuwarden aangekomen. 1774) Te koop het buitenplaatsje Woelwijk te Tietjerk met lin- denallee, bewoond door wijlen deurwaarder Adema. (1773) Op het Schavernek in de Tooren van Duinkerken te Leeuwarden, is een koopman, die houten uurwerken of zoogenaamde koekoeks verkoopt. (1761) Pieter van der Saai, adres in de oude herberg bij de Rode Hel te Augustinusga verkoopt een mondtinctuur voor 't water, kanker, scheurbuik, blaren in de mond en een middel voor diegeene onder de twaalf jaar, die lek geboren zijn, voor breuken en venusziekte. 1775) Te koop de herberg De Nieuwe Hopzak, hoek Peperstraat te Leeuwarden. 1760) Boelgoed van 70 zware esschen, abelen, iepen en lin den op Kingma State van J. M. van Beyma aan de Trekvaart te Zweins. 1772) Gedrukt bij H.A. de Chalmot te Leeuwarden. Het belang der maatschappij in het beteugelen van de kinder moord, briefsgewijs voorgesteld aan Prof. Petrus Camper door S.M. van D. (774) Verkoop de herberg Nieuw Blauwhuis, even buiten de Hoeksterpoort te Leeuwarden, herbergier Fokke Tjeerds. (1770) Al wie iets te praetendeeren heeft of schuldig is aan den boedel van Wytze Foppes, in leeven mathematische instrumentmaker te Leeuwarden, of die iets aan den overledene te repareeren mogt bestelt hebben, als ook wie gadinge maakt aan een voorname Waarbank, een cierlijke microscoop en telescoop en dezelve voor een matige prijs uit de hand wil koopen, wordt verzocht bin nen de tijd van 14 dagen bij de weduwe van den over ledene in St. Anthony Gasthuis te Leeuwarden te ver voegen. (1778) In 1937, ik denk dat het in febru ari is geweest, meest ik naar het Ziekenhuis, het Diaconessen- huis. Als ik nu in een ziekenhuis kom ruik ik niks, maar in die tijd tolde de lysol-lucht je om je neus. Dokter Straat heeft me toen geopereerd aan de blinde darm-ontsteking, maar het heeft weinig gescheeld of ik kreeg er ook nog buikvlies-ontsteking bij. Dat kon je de kop kosten in die tijd en toen ik weer thuis kwam waren mijn ouders zéér zéér opgelucht. Ik kreeg een nieuwe fiets! De oude fiets had ik met zes jaar gekregen, Vader had hem zelf gemaakt, er zaten blokken aan de trappers en ik had de edele kunst van het fiet sen er op geleerd. Maar nu een nieuwe fiets, ik huilde van vreugde en vond eigenlijk dat die blinde darm nog wel had geloond. Ik mocht direct nog niet naar school en kon dus mooi door onze goede stad fiet sen, op vrijdag naar de markt, daar bij het Gerechtshof, Hannes te laten zeggen wat de stuverse repen kostten. En ver der natuurlijk de omgeving van Oostersingel, Bleeklaan en Groningerstraatweg. Heerlijk, wat een vrij gevoel op zo'n licht- lopende nieuwe fiets, eerlijk ver diend met ziek-wezen! En géén school, de zevende klas in de Vijverbuurtschool (School 3) kon even naar mijn aanwezig heid fluiten. Het hinderde niet, aldus de heer Wildeboer, Jelle kon goed leren en zou het heus wel weer inhalen. Ondanks dat liet ik me nergens op voorstaan en maakte ook, zoals sommige jongens wél deden, geen gebruik van gezwollen taal. Ik zei bijvoorbeeld gewoon "nou" en niet "momenteel". Wel streef de ik er naar listige vragen te stellen aan de meester, die daardoor wel de indruk moest krijgen dat ik niet mis was. Ik had wat huiswerk gekregen voor Engels en stuitte op een keer op iets dat ik gebruiken kon als probleem om meester voor te leggen. Ja, u begrijpt het, ik peddelde er heen op mijn nieu we stalen ros, belde aan en zowaar verscheen mijnheer zelf aan de deur. Ik zei: "Meester, ik zit met een vraag over het Engels. De ene keer staat er "last" en dan staat er weer "latest!" Ik snapte het ook wer kelijk niet, hoor! "Nou", sprak hij, "als je dat wilt weten moet je even binnen komen, dan krijg je een kop thee van mijn vrouw!" Zoals ik daar toen zat met mijn thee en mijn koekjes was het eigenlijk jammer dat geen enkel klasge nootje mij zag. Dat zou toch mooi geweest zijn, ik, die zulke goede vragen kon stellen, met een kopke thee bij de meester en zijn vrouw. "Dat zit zo," zei mijn leermeester, "Last" is "de- laatste-voor-altijd" en "Latest" betekent de "laatste-tot-nu-toe". Toen deze kwestie was opge lost wilden ze wat meer weten over mijn ouders, broer en zus ters en zo onthulde ik dat ook mijn vader een Drent was. Ik kon geen kwaad meer doen, de fiets werd bewonderd en ik taai de af naar huis. Om alles te ver tellen! Veel van de lezers en van de lezeressen zullen mij er van verdenken dat die vragenstelle- rij een maniertje was om aan dacht te trekken, zoals dat bij anderen vaak het geval is, maar ik moet dan toch eerlijk ant woorden dat u er naast zit. Mijn gedrevenheid kwam enkel en alleen voort uit een zekere wetenschappelijke belangstel ling voor de Engelse taal- en let terkunde. En ik kreeg gelijk! Ik had zo mijn best gedaan om woorden te leren van de Engelse taal, zoals "butter" en "Cheese", zoals mij Fries-spre kende Mem het óók ongeveer uitsprak. Geloof het of niet, op een keer ben ik weer aan het fietsen en daar komen Padvinders aan, allen op fiet sen, wel twintig. Zij bleken uit Zweden te komen, spraken Engels en vroegen mij naar een adres om levensmiddelen te kopen, butter and cheese. Had ik me toch niet voor niets uitge sloofd, ik begréép het en bracht ze naar "Melk-'kaas-en-eieren" op de hoek van de Groninger straatweg en de Goudenregen straat. In mijn kinderhart was dit de triomf van de wetenschap. Al die scouts konden ook zien hoe blij ik was. Of het hier de Nobelprijs betrof! Ze waren natuurlijk onderweg naar de Jamboree te Vogelenzang, waren bij Nieuweschans bin nengekomen en gingen via Leeuwarden richting Afsluitdijk. Geweldig toch, zonder mij had den ze toch maar mooi op een droogje gezeten, wat een geluk dat ik daar net fietste op mijn nieuwe fiets, verdiend met zie ligheid en de lucht van lysol. Ter Apel Jelle Vening Het oude Leeuwarden, dat verdween. De huizen aan het Zaailand tegenover aan wat tegenwoordig het Harmonieplein wordt genoemd. Ook de reeks panden op de achtergrond, voorbij de Schoolstraat, is er nu niet meer. (Foto: Fenno Schoustra)

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1997 | | pagina 9