EEN ZONDAGSKIND IN DE
JOURNALISTIEK HANGT PEN
NA 55 JAAR AAN DE WILGEN
VOOR FENNO SCHOUSTRA EN DE
WIJDE WERELD OM HEM HEEN
vrijdag 12 december 1997
DE GROATE
KRANTE
't Kleine Krantsje is na december 1997 verleden
tijd. Dan wordt het stil rond redacteur-uitgever
Fenno L. Schoustra en ook stil in de 'wijde
wereld om hem heeh' diè meer dan dertig jaar
heeft mogen genieten van de verhalen en foto's
over Leeuwarden en de Liwwadders in het ver
leden, tijdens de oorlog en soms ook in onze
dagen.
Fenno Schoustra heeft van zijn 'Kleine Krantsje'
een uniek fenomeen weten te maken dat meer
was dan een broodwinning of een betaalde
hobby. Het was liefhebberij met een hele grote
L, die van Leeuwarden en de Liwwadders.
Als afscheid bieden wij hiermee aan Fenno
Schoustra en aan alle Leeuwarders voor één
keer een 'groate krante' aan met door Leeuwar
ders geschreven verhalen over het Leeuwarden
van weleer en het Léeuwarden van vandaag
Bovendien waren de drie nationaal meest
bekende Leeuwarders uit onze dagen bereid te
vertellen over hun jeugd in dé stad.
Helaas is deze speciale 'groate krante' een
afscheid. Fenno Schoustra's Kleine Krantsje
was namelijk zo uniek en dermate aan zijn per
soon gebonden dat een opvolger niet te vinden
was en er alleen dit afscheid overbleef.
Bedankt Fenno, namens alle lezers en alle
Leeuwarders.
Jakob Vellenga, medewerker Kleine Krantsje
voorzitter werkgroep afscheid Fenno Schou
stra.
Een journalist in hart en nie
ren heeft dezer dagen de kap
over z'n schrijfmachine
getrokken, het redactielokaal
gesloten, de archieven op
slot gedraaid en daarmee
een carrière van ruim 55 jaar
beëindigd. De bedenker,
hoofd- eind- en opmaakre
dacteur/directeur Fenno
Schoustra van Nederlands
beroemdste persorgaan 't
Kleine Krantsje voor Leeu
warden en de wijde wereld
eromheen heeft er een punt
achter gezet. Drie en dertig
jaargangen staan ons ter
beschikking en daar blijft het
bij. Over hoe dat Kleine
Krantsje indertijd ontstond,
de hoogtepunten en diepte
punten in zijn leven komt de
rasechte Leeuwarder Fenno
Schoustra hier zelf aan het
woord.
Het schrijven zat er bij de jonge
Fenno al heel vroeg in. Als
MULO en GHBS-scholier was de
ingezonden-stukken-rubriek van
de kranten zijn podium, de
natuur zijn onderwerp. Hij was
een echte vogelman. In het
Schoolblad voor middelbare
scholieren, een uitgave van Hou-
bein in Harlingen, schreef hij
vele jaren over de natuur. 'Als de
sperwer op jacht is' heette een
van de bijdragen. In 1940, hij
was toen zestien jaar, plaatste
de Leeuwarder Courant een
groot verhaal van zijn hand 'Eier-
zoeken op Goede Vrijdag'. Het
honorarium van 1,00, een heel
bedrag toen, zette hij om in een
mooi boek. Over de natuur!
Tezelfdertijd won hij een belang
rijke prijs in een landelijke opstel
wedstrijd voor middelbare scho
lieren. Uiteraard was het onder
werp de natuur.
Na de oorlog vroeg het ver
nieuwde Het Vrije Volk de jonge
Schoustra als sportverslaggever.
Enige voetbalervaring had hij
zelf als junior opgedaan, maar
voor zijn eerste klus: het ver
slaan van draverijen op de Wil-
helminabaan maskeerde hij zijn
gebrek aan kennis achter de
Het allerlaatste Kleine Krantsje is zojuist van de pers gekomen. Fenno Schoustra, Jakob Vellenga (de
voorzitter van de werkgroep afscheid Fenno Schoustra) en Anne van der Horn (chef grafisch bedrijf
Friesch Dagblad) genieten van de inhoud. (Foto Frans Andringa, Friesch Dagblad)
nodige bravoure. Een eigen
schap die hem z'n hele verdere
carrière nog vaak van pas kwam.
Al gauw kwam bij de sportver
slaggeving ook het algemene
verslaggeverswerk en de recht
bank. In die naoorlogse jaren
was er ook een hoop aan de
hand. De bijzondere rechtsple
ging genereerde de ene rechts
zaak tegen NSB'ers na de ande
re tegen collaborateurs en verra
ders. Eisen en vonnissen als
levenslang en de doodstraf wer
den veelvuldig gehoord. De ver
slaggevers spraken onderling
wel over 'even een doodstrafke
verslaan'.
Het Vrije Volk was voor Fenno
Schoustra de keuze voor het
vak. De journalistiek. De politie
ke kant van het dagblad interes
seerde hem minder. In de grote
lokaliteiten aan de Tweebaks-
markt, boven de Arbeiderspers
boekhandel, kwam menig groot
verhaal uit zijn pen. De Friese
editie werd in Amsterdam
gedrukt, dus alle bijdragen gin
gen per trein-post of telex naar
de hoofdstad. Vooral zijn sport-
bijdragen werden vaak voor de
landelijke edities gebruikt. Abe
Lenstra voetbalde tenslotte in
Heerenveen! Die bijdragen vie
len op. De VARA benaderde
Schoustra in die dagen om ook
radioverslaggeving van belang
rijke voetbalduels te doen. De
VARA zond de laatste 9 minuten
van een belangrijke wedstrijd
live uit en Fenno Schoustra zat
vaak achter die microfoon.
In de jaren vijftig sukkelde
Schoustra met een longkwaal
waarvoor hij moest kuren in het
studentensanatorium in Laren.
Vallen en opstaan totdat de
geneesheren met een operatie
de kwaal de baas werden. Terug
op z'n standplaats Leeuwarden
werd hij in 1961 door de Rotter
damse redactie van HVV bena
derd om sportredacteur te wor
den in de Maasstad. De krant
werd daar huis aan huis gelezen
en sport stond bij de Rotterdam
mers, net als nu nog, in hoog
aanzien. Een eervolle 'transfer'
en Schoustra zei aanvankelijk ja.
Het jonge gezin uit de Valerius-
straat had zelfs al een woning in
de Rilland Bathstraat toegewe
zen gekregen. Toch ging de ver
huizing niet door. Na soms nach
tenlang wikken en wegen zorg
den familieomstandigheden er
tenslotte voor dat het ja in nee
veranderde. In die beslissing
werd de kiem gelegd voor 't Klei
ne Krantsje, zo kunnen we ach
teraf vaststellen.
Want voor Schoustra stond vast
dat die beslissing betekende:
ontslag nemen bij HVV. De krant
Vervolg op pagina 3
