11 - 10
Zo ja, is dit dan niet in strijd
met de uitgangspunten en de geest
van de A.B.W.?
Ongeveer één jaar geleden is be- 376.
sloten voor bijstandstrekkers geen
betalingen meer te verrichten be
treffende huur, gas en licht.
Als er moeilijkheden ontstaan, ver
wijst men voor vereffening van
schulden naar de Volkscredietbank.
Is dit niet alleen maar een ver
plaatsing van de moeilijkheden?
Om hoeveel gevallen gaat het?
Voor 1977 bedroegen die aantal*
len resp. 535 en 65.
Inderdaad kan een sanctie tot
gevolg hebben dat de betrokkene
op een inkomensniveau geraakt
dat beneden de voor hem/haar
geldende bijstandsnorm ligt.
Dit is in eerste instantie ech
ter niet maatgevend voor de toe
te passen sanctie en verder ook
niet in strijd met de doelstel
ling van de Algemene Bijstands
wet, maar daarmee juist in
overeenstemming. Ingevolge ar
tikel 1lid 2 van de Algemene
Bijstandswet moet immers ook
de bijstand worden afgestemd
op het betoonde besef van ver
antwoordelijkheid voor de voor
ziening in het bestaan.
Evenals dat voor andere inkom
sten-genietenden het geval is,
is de zorg voor en plicht tot
(tijdige) betaling van de be
doelde kosten in de eerste
plaats een zaak van de gebrui
ker en de inning een zaak van
de leverancier. Verder kon en
kan volgens de geldende bepa
lingen in het algemeen geen
bijstand worden verleend ter
zake van schulden, ook niet die
betreffende kosten van energie
voorziening en dergelijke. Waar
het vastgestelde aantal perso
neelsleden van de G.S.D. beno
digd is voor de uitvoering van
de eigenlijke taken van deze
dienst was het nodig om oneigen
lijke werkzaamheden waar moge
lijk af te stoten. Zo ook de
doorbetaling van de onderhavi
ge kosten.
Voor een 80-tal cliënten is de
ze vorm van dienstverlening
overigens wel aangehouden, op
grond van de overweging dat zij
hun eigen verantwoordelijkheid
in deze (nog) niet konden dra
gen; dit aantal is inmiddels
opgelopen tot +100, mede omdat
de Volkscredietbank om finan
ciële redenen de budgetterings-
begeleiding nog niet kon over
nemen.
