2
tatie van de alarmeringsapparatuur in handen gesteld van de SKL, terwijl
SMAL zich uitsluitend bezighoudt met het verzorgen van hulpverlening.
Men gaat ervan uit, dat de kosten die de SKL t.b.v. de alarmering moet
maken, gedekt (kunnen) worden uit de aan de gebruikers in rekening te
stellen tarieven. De SKL neemt aan dat indien minimaal 750 gebruikers op
het systeem zijn aangesloten en het huidige maandtarief van 15,-.
m.i.v. 1 juli 1988 tot 16,50 en op 1 januari 1989 tot 18,-- wordt
verhoogd de ontvangen abonnementsgelden in 1990 voldoende zullen zijn om
de te maken kosten voor het technisch beheer te dekken. Voor 1988 en
1989 raamt men tekorten van respectievelijk 41.110,en 10.718,--
De SKL vraagt de gemeente en/of SMAL voor deze tekorten garant te
staan. De SKL is op haar beurt, uitgaande van een verwachte groei van
het aantal gebruikers en de voorgestelde tariefsverhoging, bereid de
technische exploitatie van het alarmsysteem m.i.v. 1990 voor eigen reke
ning en risico te nemen.
SMAL zal zich na overdracht van de eigendom en de exploitatie van de
alarminstallatie uitsluitend moeten bezighouden met de hulpverlening.
Uitgaande van eenzelfde groei van het aantal gebruikers als waarmee de
SKL rekening houdt worden de kosten van hulpverlening voor 1988, 1989 en
1990 en volgende jaren geraamd op respectievelijk 78.700,--,
81.700,-- en 84.600,--. Men neemt aan dat deze kosten voor 1002 door
een gemeentelijk subsidie worden gedekt.
Met betrekking tot het ingediende plan merken wij het volgende op.
Organisatie-opzet
De gewijzigde organisatie-opzet waarbij de techniek en de hulpver
lening van elkaar worden gescheiden heeft onze instemming.
Een aantal van de problemen die zich tussen SMAL en SKL heeft voorgedaan
wordt veroorzaakt door een onduidelijke taakafbakening. Door de beoogde
scheiding wordt aan die onduidelijkheid een eind gemaakt. Ook inhoude
lijk zijn tegen deze scheiding onzes inziens geen bezwaren in te bren
gen.
Wij stellen U derhalve voor met bedoelde wijziging akkoord te gaan.
Exploitatie alarmsysteem door SKL.
Met de gedachte om het alarmsysteem op kostendekkende basis (der
halve zonder gemeentelijk subsidie) te exploiteren en de gemeentelijke
ondersteuning uitsluitend te richten op de hulpverlening kunnen wij ons
in principe verenigen.
Het blijkt echter dat de SKL gefaseerd een tariefsverhoging van 202
(van 15,-- naar 18,--) nodig denkt te hebben om rekening houdend met
een groei van het aantal gebruikers met 252 (van 600 naar 750) in 1990
kostendekkend te kunnen draaien.
De vraag kan gesteld worden of een dergelijke tariefsverhoging absoluut
nodig is. Analyse van de ingediende meerjarenbegroting van de SKL leert,
dat de kosten van technisch en administratief beheer ongeveer
25.000,-- 60.000,-- i.p.v. 35.000,--) hoger zijn dan de kosten
die SMAL in haar jaarrekening 1987 voor dit doel verantwoordt. Het is
ons overigens bekend dat één van de problemen tussen SMAL en de SKL
verband houdt met het doorberekenen van kosten en dat de SKL van mening
is dat SMAL veel meer zou moeten betalen voor de diensten die door de
SKL worden verricht.
De extra kosten vloeien met name voort uit het feit dat in het
gebruikersbestand veel mutaties voorkomen. De kosten van het monteren en
het soms na een paar maanden weer demonteren van de apparatuur zijn
onvoldoende in het tarief verwerkt.
3
Wij gaan ervan uit dat de kosten van de SKL, die op basis van ervarings
gegevens zijn geraamd, reëel zijn.
Ervan uitgaande dat het alarmsysteem kostendekkend moet worden
geëxploiteerd, valt naar de mening van de SKL aan een tariefsverhoging
niet te ontkomen. Hoewel de voorgestelde verhoging procentueel fors is
(202) is het bestuur van SMAL van mening dat een verhoging van 3,--
per maand door het overgrote deel van de gebruikers is op te brengen.
Daarnaast is het mogelijk de kosten voor het hebben van een aansluiting
op het alarmsysteem als bijzondere kosten voor het levensonderhoud aan
te merken en kan hierin in sommige gevallen bijstand worden verleend.
Mocht van deze mogelijkheid geen gebruik gemaakt kunnen worden dan be
staan er particuliere fondsen die voor dit doel kunnen worden aangewend.
Gehoord de Commissie voor Welzijnsaangelegenheden zijn wij van
mening dat niet zonder meer met een tariefsverhoging kan worden inge
stemd
Indien zou blijken dat een tariefsverhoging de enige mogelijkheid
is om het alarmsysteem kostendekkend te exploiteren dan zijn wij van
oordeel dat een dergelijke verhoging alleen mag worden doorgevoerd in
dien er maatregelen worden genomen om het systeem voor iedereen betaal
baar te houden. Wij denken daarbij aan het in rekening stellen van ta
rieven waarvan de hoogte afhankelijk is van het inkomen.
Aangezien omtrent het vorenstaande nog nader overleg gevoerd moet
worden met het bestuur van de SKL komt het ons wenselijk voor om de per
1 juli 1988 voorgestelde tariefsverhoging van 15,-- naar 16,50 per
maand niet door te laten gaan. Als gevolg daarvan neemt het berekende
exploitatieverlies 1988 met 4.500,-- toe tot 45.610,--.
De SKL kan zich met het in 1988 handhaven van het bestaande tarief
verenigen indien het daaruit voortvloeiende hogere exploitatietekort
voor rekening van de gemeente en/of SMAL komt.
Wij zijn van mening dat aan deze voorwaarde kan worden voldaan en
verwijzen' U ter zake naar hetgeen omtrent de dekking van het exploita
tietekort 1988-1989 in deze raadsbrief wordt opgemerkt.
Geraamde kosten t.b.v. de hulpverlening.
Door SMAL is een meerjarenbegroting opgesteld waaruit blijkt dat
ondanks de overdracht van de exploitatie van het gehele technische deel
van het alarmeringsproject de door subsidie te dekken kosten nagenoeg
gelijk blijven.
Voor 1988 wordt in de oude opzet rekening gehouden met een gemeen
telijk subsidie van 81.285,voor SMAL, te weten: een regulier subsi
die van 27.285, een subsidie in het kader van nieuw beleid van
23.000,-- en een subsidie in het kader van flankerend ouderenbeleid van
31.000,--.
Zoals reeds eerder is vermeld, vraagt SMAL voor de bekostiging van
het onderdeel hulpverlening in de nieuwe opzet een gemeentelijk subsidie
van 78.700,-- (1988), 81.700,-- (1989) en 84.600,-- (1990 en vol
gende jaren).
Uit analyse van de begrotingscijfers blijkt, dat de directe kosten voor
de hulpverlening ad 40.700,-- nagenoeg gelijk zijn aan de kosten die
daarvoor in 1987 werkelijk zijn uitgegeven. Met deze raming kunnen wij
instemmen. Meer moeite hebben wij met de raming van de indirecte kosten.
Ook deze kosten ad 38.000,-- zijn op het niveau 1987 gehandhaafd on
danks een organisatiewijziging. Naar het ons voorkomt moet het mogelijk
zijn op deze kosten aanzienlijk te bezuinigen. In overleg met SMAL zal
dit verder moeten worden uitgewerkt.
Gelet op het vorenstaande stellen wij U voor het verzoek om in de
