2
3
voorziening staat derhalve bijvoorbeeld niet open voor personen die uitsluitend
rond moeten komen van een looninkomen dat op het minimumniveau ligt.
In de eerder genoemde circulaire schrijft het rijk thans voor, dat een eventuele
gemeentelijke reductieregeling open staat voor alle ingezetenen van een
gemeente die in vergelijkbare financiële omstandigheden verkeren.
Teneinde te voldoen aan deze voorwaarde stellen wij voor om naast personen die
een uitkering ontvangen ter voorziening in de algemeen noodzakelijke kosten
van het bestaan ook personen die uit andere hoofde een inkomen ontvangen van
niet meer dan 105% van de toepasselijke bijstandsnorm in aanmerking te
brengen voor een tegemoetkoming. Voorts dient het vermogen niet meer te
bedragen dan het zgn. vrij te laten bescheiden vermogen, dat geldt voor de
toepassing van de Algemene Bijstandswet.
Door uit te gaan van 105% van het normbedrag kunnen personen met een
inkomen net boven het minimum toch aanspraak maken op een vergoeding.
Studerenden dienen onzes inziens uitgezonderd te blijven van de doelgroep gelet
op de specifieke voorzieningen die voor deze groep van toepassing zijn.
2. WIJZIGING VAN HET ACTIVITEITENPAKKET.
Ingevolge artikel 4 van de verordening komen voor tegemoetkoming in
aanmerking: de kosten van lidmaatschap van sociaal-culturele, culturele en
sportverenigingen en organisaties, de abonnementskosten en andere soortgelijke
kosten i.v.m. de periodieke deelname aan activiteiten op sociaal-cultureel-,
cultureel- en sportgebied alsmede de kosten van aansluiting op en gebruik van
het telefoonnet.
Geletop het rijksstandpunt terzake is het niet langer mogelijk voor
telefoonkosten een vergoeding te verstrekken.
Wij stellen u dan ook voor deze kosten te schrappen van de lijst van kosten die
in dit kader voor verlening van een tegemoetkoming in aanmerking komen.
De te subsidiëren activiteiten op sociaal-cultureel-, cultureel- en sportgebied
zijn thans niet limitatief beschreven zodat een breed scala van activiteiten voor
tegemoetkoming in aanmerking komt.
Als kosten van een activiteit worden beschouwd de kosten van periodieke
deelname. Kosten van incidentele deelname aan een activiteit komen om
praktische redenen niet voor vergoeding in aanmerking.
Uitbreiding kan worden gevonden door behalve de kosten van periodieke
deelname ook de kosten van eerste aanschaf van een uitrusting, specifiek
benodigde kleding en materiaalkosten onder de te subsidiëren kosten te brengen,
omdat bekend is dat hiermede vaak een aanzienlijk bedrag gemoeid is en hierin
een beletsel kan zijn gelegen om deel te nemen aan de betreffende activiteiten.
3. DE HOOGTEVAN DE TEGEMOETKOMING.
Ingevolge artikel 5 van de verordening bedraagt de hoogte van de
tegemoetkoming 50% van de gemaakte kosten met een maximum van f 50,-- per
persoon per kalenderjaar.
Wij stellen voor deze vergoeding te verhogen tot 100% van de gemaakte kosten
met een maximum van f 100,-- per persoon. Overweging hierbij vormt het feit
dat de vergoeding thans bescheiden is, in relatie tot de te maken kosten. Wij
denken dat dit ook mede een reden vormt voor de huidige grote onderbenutting
van het fonds.
Ondanks toezending van een informatiefolder met een aanvraag-formulier aan
de doelgroep is de participatiegraad thans namelijk beperkt tot plm. 20 - 25
van de doelgroep.
De hoogte van de voorgestelde vergoeding stemt overigens overeen met de
bedragen die verstrekt worden op grond van vergelijkbare regelingen in andere
gemeenten.
4. FINANCIERING.
Uitbreiding van de doelgroep en verhoging van de tegemoetkoming zal naar
verwachting gepaard gaan met een toename van de onttrekkingen aan het fonds.
Het aantal inwoners in Leeuwarden dat aangewezen is op een inkomen op het
niveau van het sociaal minimum, studerenden niet meegerekend, kan op plm.
20% geraamd worden. Dit betreft derhalve plm. 17.000 personen. Niet allen
voldoen evenwel aan de voorwaarde dat gedurende minimaal één jaar een
inkomen op het minimumniveau ontvangen is. Voorts zullen niet alle minima
gebruik maken van de activiteiten waarvoor een vergoeding verstrekt kan
worden. Zo zullen zeer jeugdigen niet of nauwelijks gebruik maken van de
activiteiten waarvoor een tegemoetkoming kan worden verstrekt. Het werkelijk
aantal potentieel rechthebbenden wordt dan ook op plm. 12.000 geraamd.
Uitgaande van een participatiegraad van 30% en een gemiddelde tegemoet
koming van f 75,-- per persoon zal een bedrag van f 300.000,-- gemoeid zijn
met verstrekkingen uit het fonds (inclusief f 30.000,-- uitvoeringskosten).
Voor financiering is beschikbaar het bedrag van de jaarlijkse storting
ad f 225.000,-- en de reserve van het fonds, welke per 1 januari 1993 plm.
f 600.000,-- bedraagt. Als gevolg van de herwaardering zal overigens in 1993
storting ten behoeve van het fonds achterwege blijven.
Het is de bedoeling om structurele dekking voor de jaarlijkse uitgaven te vinden
door herstructurering van de middelen ten behoeve van het minimabeleid. In de
eerder genoemde nota "uitgangspunten voor het beleids- en financieel kader van
het minimabeleid" zijn hiervan de contouren aangegeven. Voor de aanpassing
van de verordening behoeft het ontbreken van structurele dekking geen
belemmering te vormen, omdat in ieder geval incidentele dekking is gevonden
voor een periode van twee jaar en bijdragen ten laste van het fonds uitsluitend
kunnen worden verleend voor zover de middelen toereikend zijn (artikel 2 lid
3).
