Beperking kansspelautomaten in horecainrichtingen c.a.
Bijlage nr. 131
Aan de Gemeenteraad.
In 1991 verscheen het rapport van de GPV/RPF/SGP-fractie
"Wie niet waagt wint". Deze fractie riep op tot een nadere
bezinning op een beleid ter bestrijding van de gokversla
ving. Deze wens werd door uw raad in het algemeen onder
steund
Reden hiervoor was het ook in onze gemeente waar te nemen
aantal gokverslaafden. In 1990s 50, in 1991: 100 en in
1992: 70. Gelet op het belang van de samenleving is het
noodzakelijk gokverslaving tegen te gaan en in ieder geval
te beperken.
In december 1991 presenteerde de Ambtelijke Stuurgroep
Criminaliteitspreventie het rapport "Gokverslaving".
Deze stuurgroep adviseerde de Burgemeester te onderzoeken
of er met de horeca-exploitanten en de automatenhandel een
convenant kon worden gesloten. Daarbij zouden afspraken
moeten worden gemaakt over het aantal en de soort automaten
per inrichting, met als uitgangspunt de optie: 1-0-0 (1
kansspelautomaat in de zgn. "natte" horeca, 0 in de "droge"
horeca en 0 in buurthuissportkantine
Naar aanleiding van het overleg met vertegenwoordigers van
de Horecabond Nederland, afdeling Leeuwarden en de Vereni
ging Automatenhandel Nederland (V.A.N.) bleek het geen
haalbare optie om een drie-partijenconvenant aan te gaan.
De vertegenwoordigers van de afdeling Leeuwarden bleken wel
bereid te zijn om met de gemeente een convenant te sluiten
op basis van de optie 1-1-0. Voorts was het bestuur van
genoemde afdeling bereid mee te werken om op termijn te
komen tot een volledig afsterfsysteem m.b.t. kansspelauto
maten in snackbars, cafetaria's e.d. Hierdoor zouden in de
toekomst geen kansspelautomaten meer zijn in dergelijke
inrichtingen.
Bij brief van 3 september 1992 heeft de V.A.N. meegedeeld
niet te willen participeren in een convenant op basis van
de optie 1-1-0. De V.A.N. stelde ons voor om in dit geval
de individuele automatenexploitanten te benaderen om op
persoonlijke titel een 1-1-0 convenant aan te gaan. Dit is
ook gebeurd in de gemeente Apeldoorn.
1
