inhoudsopgave
2 regeling opvang asielzoekers (roa)
1 Inleiding /or,AX
2 Regeling Opvang Asielzoekers (ROA)
3 Centralisering
4 Mobiel Bijstandsteam
5 Knelpunten uitvoering Stappenplan
6 illegaal geworden asielzoekers:
- Afgewezen asielzoekers
- Uitgeprocedeerde asielzoekers
- Met onbekende bestemming
7 Kritiek op het huidige asielbeleid
8 Hoe leven illegaal geworden asielzoekers?
9 Hoe komen asielzoekers in de illegaliteit terecht
10 Overleven in de illegaliteit:
- Huisvesting
- Arbeid
- Criminaliteit
- Gezondheidszorg
11 Veranderende wetgeving: De Koppelingswet
12 Kritiek op de Koppelingswet
13 De rol/verantwoordelijkheid van de gemeenteraad
raaH^lprlpn
14 Standpunt PAL/GroenLinks
Bijlage 1 Overzicht (maatschappelijke) organisaties die
kritiek hebben uitgeoefend op het asielbeleid
en/of de Koppelingswet
1
2
2
3
3
3
4
4
5
6
6
6
7
7
7
8
10
11
12
1 inleiding
Het Nederlandse asielbeleid is officieel niet afhankelijk gesteld van de opvangcapaciteiten van Nederland. Het is geba
seerd op internationale verdragen, zoals het Europese Verdrag van de Rechten van de Mens
(EVRM 1953) het Vluchtelingenverdrag van Genève en het Protocol van New York (1968). Het recht van vluchtelingen
om in Nederland asiel aan te vragen vloeit rechtstreeks voort uit de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens
(artikel 14).
In 1987 werd de Regeling Opvang Asielzoekers geïntroduceerd. Deze regeling, die als sober doch humaan werd
gekwalificeerd, werd mede ingevoerd om te voorkomen dat Nederland voor asielzoekers een aantrekkelijk opvangland
zou worden. Na de eerste fase in een asielzoekerscentrum (azc) te hebben doorgebracht, werden kansrijke asielzoekers
overgebracht naar ROA-huizen in gemeenten. Asielzoekers die aan het eind van hun procedure een status ontvingen,
kregen een huis toegewezen. Asielzoekers van wie het verzoek werd afgewezen of die
uitgeprocedeerd raakten, werden geacht Nederland te verlaten.
3 centralisering
In het kader van de centralisering van het opvangbeleid is de ROA per 1 januari 1996 afgeschaft. De nationale overheid
nam de verantwoordelijkheid voor de opvang van asielzoekers in procedure weer op zich. Gemeenten hielden nog wel de
verantwoordelijkheid voor statushouders (A- of C-status) en asielzoekers met een Voorwaardelijke Vergunning Tot Verblijf
(VVTV). Asielzoekers die op 1 januari 1996 nog in een ROA-huis verbleven, mochten het einde van de procedure hier nog
afwachten.
Voor hen die uitgeprocedeerd raken is een stappenplan ontwikkeld. Dit plan bevat de verschillende stappen en activiteiten
die door (onder andere) een gemeente genomen moeten worden, alvorens deze asielzoekers uit hun ROA-huis gezet
mogen worden. De vreemdelingendienst (VD) draagt hen vervolgens op te vertrekken en de gemeente zet de
maandelijkse toelage voor levensonderhoud stop. Als uitgeprocedeerde asielzoekers dan nog weigeren het ROA-huis te
verlaten, zal de gemeente gebruik kunnen maken van een 'Mobiel Bijstandsteam' om hen uit het huis te verwijderen
(Tweede Kamer 1997).
4
