- 2 -
Zij was ook altijd bereid, indien het verenigingsleven een beroep op haar deed.
Het is niet mijn bedoeling hier een lange lofzang te houden, secretaris. Ik hoop,
dat ik met deze enkele woorden de grote waardering heb kunnen uitdrukken voor uw
werk. Hartelijk dank. Ik hoop tevens, dat voor u een goede toekomst in uw nieuwe
gemeente is weggelegd. Het is met het vertrek van burgemeester Hellinga en nu
met het vertrek van de heer Kram een tamelijk grote aderlating voor deze gemeen
te. Maar u staat nog voor het leven, ik hoop, dat u in uw nieuwe gemeente een
even grote bevrediging in uw werk mag vinden, als u hier hebt gedaan. Meneer Kram
met de beste wensen voor u in de nieuwe gemeente en nadat ik u nogmaals een heel
goede toekomst mag toewensen zou ik willen besluiten.
Hierna spreekt de heer Tolsma als volgt;
Meneer Kram, aanwezigen. Namens de raad mag ik als nestor een woord tôt u rich—
ten. We kwamen niet alleen bij u op het gemeentehuis, maar ook bij u thuis en
dan ontving uw vrouw ons even spontaan als u dat ook deed. Ik heb eens een keer
een paar dichtregels van Willem Elsschot geciteerd, die alsvolgt luiden; "want
tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren'". Ik geloof,
dat u dit in de vier jaar, dat u in Leeuwarderadeel hebt gewerkt, dit ook wel
hebt ©rvaren, want indien er geen wetten geweest waren, die ons belemmerden, was
er misschien wel meer en ook wat anders gebeurd. Maar in ieder geval namens de
raad hartelijk dank voor ailes, wat u voor de gemeente hebt gedaan en voor al de
aktiviteiten, die u hebt ondernomen. Wij hebben met u heel plezierig samengewerkt
en met onze onkunde hebben wij gebruik gemaakt van uw kennis om achter de scher-
men te zien en om achtergrond informatie te verkrijgen. U was altijd bereid om
ons gegevens te verstrekken. Vier jaar is niet een lange période. De levensduur
van een gemeente—secretaris en vooral van u in die functie ife eigeïilijk van te koiv
te duur. Wij gunnen u van harte uw promotie, die doet blijken, dat u voor uw
taak berekend bent. Wij hebben vier jaar van uw kennis en werkkracht kunnen pro—
fiteren. Ik dank u namens de raad nogmaals hartelijk en wens u veel sukses in uw
nieuwe betrekking te Dokkum.
De voorzitter biedt de heer Kram daarna namens de raad een boekenbon en een
platenbon aan.
De secretaris krijgt vervolgens het woord en zegt het volgendes
Mijnheer de voorzitter, leden van de club, dames en heren. Hartelijk dank voor
uw vriendelijke woorden mijnheer de voorzitter. Serlijk gezegd kan ik het nu
nog niet goed voorstellen, dat dit mijn laatste dag hier zal zijn als gemeente—
secretaris. Van een Ttferkelijk afscheid zou ik dan ook niet willen spreken. De
stevige banden, die wij aan Leeuwarderadeel hebben verbonden, zullen niet zo
licht verbroken worden. Vele vrienden in Stiens kunnen we wel houden, dacht ik.
Op een dag als vandaag realiseer je je eigenlijk pas goed hoe slecht men in het
westen onze provincie kent. Toen ik hier ruim vier jaren geleden in deze gemeen
te werd benoemd vanuit het westen, kon een meewarige blik in veler ogen, nauwe—
lijks afdoende uitdrukking geven aan het gevoel van medelijden met deze verre
poolreiziger. Hoe anders zijn onze ervaringen geweest, hoe gemakkelijk hebben
wij het gehad met de aanpassing. Toen ik hier in 1965 als op êên na jongste ge
meente—secretaris van Friesland werd benoemd, merkwaardig genoeg was mijn collega
van mijn nieuwe gemeente de jongste, had ik een andere voorstelling van het se—
cretarisambt dan nu, na vier jaren praktijk. Dat betekent niet, dat het werk me
heeft teleurgesteld, dat is allerminst het geval. Het secretarisambt, de hier
aanwezige collega's weten wat ik bedoel, aist een groot aanpassingsvermogen. Een
groter aanpassingsvermogen dan ik had gedacht. Ja zelfs, dan ik voor mogelijk
had gehouden. Ik heb zelfs de indruk, dat de noodzaak van snel te kunnen aanpas—
sen bij veranderende omstandigheden zich bij de dag meer doet gevoelen. Dat de
secretaris daarbij de ail-round figuur wordt, die minder aandacht aan zijn diep—
gang kan besteden, naarmate het tempo van het bestuur wordt opgevoerd en het
raakvlak wordt uitgebreid, is een voor de hand liggende conclusie. Mijn grootste
teleurstelling is geweest, dat de werkdagen constant te kort waren. Mijnheer de
voorzitter uit uw woorden viel af te leiden, dat u vindt, dat ik mijn werk rede—