- 3 -
Ien fan 'e saeken dy't wij us as fraksje it measte oanlutsen ha is wol west
it nei hûs stjuren fan 'e redaksje fan "Op 'e Skilla" troch de mearderheit
fan 'e rie. De hiele saek wie en is foar us in hiel prinsipiële en mei prinsipes
fait net to "sjoemeljen".
Us miening is foldwaende nei foaren brocht yn 'e riedsgearkomste fan janne-
waris en noch der ris op 'e nij yn it saneamde senioren-convent yn augustus.
Wy ha der neat oan ta to heakjen.
Nou't wij de ynhâld fan "Op 'e Skille" sûnder redaksje sûnt jannewaris lêzen
ha, kinne wij net neilitte inkelde sitaeten to jaen ut in proefskrift fan Dr.
J.Fischer oer fiif sokke krantsjes ut it Oldambt. Hij konstatearret:
a. van de doelstelling van de kranten - het versterken van de eenheid - komt
niet veel terecht;
b. de voornaamsta zorg van de makers is:er moeten geen prohlemen ontstaan over
de inhoud; redaktiebeleid en inhoud lijken onderworpen te zijn aan de sociale
contrôle van de geraeenschap;
c. de gemeentelijke overheid staat centraal, maar politiek is taboe;
d. het gemeentebestuur wordt menr gezien als een natuurverschijnsel dan als een
politiek apparaat;
e. de krant heeft een voornamelijk symbolische functie; van de bindende functie
komt in de praktijk weinig terecht.
Oan't safier de sitaeten. It is perfoast netûnaerdich de ynhâld/fan "Op 'e Skil
le" fan nou.
Foar us leit de konkluzje foar de hân.
In saek dy't us it ofroune jier ek wol der ris hwat sear dien hat as ien fan us
oan it wurd wie yn riedsgearkomsten, wie de opmerking"hwat infeepraet, wâz saek-
lik". Wij wolle daliks tajaen dat der troch us wol der ris hwat to wiidweidich praet
waerd en wurdt, mar min moat fan 'e oare kant bitinke dat foar us polityk yn it
foarste plak in saek fan it gewisse wêze moat. Wij miene, dat min politieke saeknn
net weimoffelie moat troch to dwaen as giet it om in boekhâldkundich probleem
dat op te lossen fait mei hwat ienfâldich rekkenwurk i.p.v. mei prinsipe.
Nou't wij us dochs rjochtsje ta de kollega-riedsleden wol ik persoanlik noch wol
sizze, dat it mij spyt, dat sa'n lyts tal kollega's gebrûk makket fan 'e biblio-
theek foar de riedsleden. Dizze jowt hiel hwat ynformaesje hwer't min it neffens
mij net sûnder stelle kin wol min sa goed raooglik op 'e hichte komme fan hwat
der op binammen it gemeentelik nivo omgiet.
We binne sitten bleoun mei us krityk op en mei us fraegen oangeande de "wurk-
wize" fan'e Regio Ljouwert.
Us fraksje bliuwt fan bitinken dat de Regio Ljouwert sa't dizze op dit momint
wurket net is oerienkomstich us ideeën oer demokrasy.
Binammen it deistich bistjur fan'e Regio giet saken ûndersykjen, dy't faekentiids
by de gemeenterie net as problemen bikend binne. Dizze saken wurde - sa liket it
us ta - meastal troch de boargemasters - dy't sjoen harren funksje nou net daliks
de minsken binne dy't in stik belied utstippelje moatte - as troch wethâlders en
in inkelde kear troch in riedslid oanwiise troch de ut harren midden troch de
gemeenterie yn 'e regiorie nei foaren brocht.
Mei oare wurden, in hiel, wichtich stik fan 'e publieke saek wurdt dien troch
minsken en we wolle daliks sizze op tige enthouseaste wize dy't net troch rjocht-
streekse forkiezingen foar dat wurk troch de boargery oanwiisd binne.
Boppedat is gjin lid fan Regiorie forantwurding skuldich oan hwa dan ek. Elts lid
fan 'e Regiorie hat allinne mei him sels to krijen.
It liket us ta dat de boargemasters en wethâlders ek kwalitatief hiel hwat yn 'e
molke to brokkeljen ha en we miane dat de demokrasy troch dizze wize fan dwaen
aerdich yn 'e "versukkeling" rekket.oEttR&r„ In allerearste "regel" yn it iepenbier
bistjûr is: hwa macht is tabitroud moat foar syn gebrûk derfan op elts momint ta
forantwurding roppen wurde kinne. En soks leit mei de bistjûrders en de leden
fan de regio op dit stuit en nei dizze wurkwize tige muolik.
Leze we de konkluzjes fan it distriktbistjûr fan 'e Regiorie (17.12.75) - we
stelle it op priis dat de fraksjesekretarissen dizze tonei krije oangeande de
gearkomsêe fen de V.N.G. yn R'dam dan stiet der op side twa - fansels net yn't
Frysk "de verwachting, dat Friesland op het punt van de regiovormen alleen zou
staan werd niet bewaarheid. Er was veel steun en begrip".
f~fan dizze sitaeten der ris to lizzen nest de ynhâld
