De kleine kernen moeten het "op eigen kracht" zien te redden. Veel kleine kernen luiden de noodklok. Voorzieningen zoals scholen en winkels zijn niet langer te handhaven, woningbouw staat stil of stag- neert. Maar alleen woningbouw kan een dorp niet redden als de genoemde voorzieningen weg kwijnen. Gelukkig zijn er ook geluiden te horen dat de ligging bepalend is voor de toekomst van kleine kernen. Ala deze liggen "onder de rook" van stedelijke gebieden hebben zij weinig te vrezen en kunnen weleens populaire woonoorden worden. Want wonen in een landelijk gebied heeft ook aantrekkingskracht. Er is nog ruimte en rust. Maar helaas moeten wij ook konstateren dat er een afname van de bevolking waar te nemen is met als gevolg dat er leegstand van woningen plaats vindt en dat schaadt weer de aantrekkelijkheid van het platteland. In dit verband willen wij de uitspraak van de Raad van State hierbij be- trekken. Door deze uitspraak kan er b.v. in Cornjum geen vervangende wo ningbouw meer plaatsvinden. - Hoe denkt het Kollege dit op te lossen? Voorzitterde aandacht van het Rijk gaat vooral uit naar die gebieden waar de bevolkingsafnane zich voordoet, met name in noord friesland. Het is duidelijk dat aanpak op regionaal nivo geboden is. De regering is bereid bij te dragen aan onderzoek en plankosten op regionaal nivo. Er wordt een bescheiden budget vrijgeoaakt door VROM en WVC. - Hoe denkt het Kollege dit in de regio bespreekbaar te maken? In al deze ontwikkelingen is voor het Stadsgewest een sleutelrol wegge— legd. - Hoe denkt het Kollege dit bespreekbaar te maken in het Platformoverleg? In de nota R.Q. wordt ook aangegeven dat groepen mensen op het platteland buiten bereik van dagelijkse voorzieningen komen, m.n. bejaarden en mensen zonder auto. De nota R.O. stelt dat in die gevallen aangepast openbaar vervoer nodig is. Wat is de mening van het Kollege hierover? M2°£j°£Hl£-SggigIg_yogrsigningt Maatschaggelijk Werk. De fraktie van de PvdA ondersteunt het voornemen uitvoering te geven aan een onderdeel van het Kollegeprogramma. N.l. een sociaal beleid te willen voeren voor mensen die financieel tussen de wal en het schip valien, het zo geheten minimabeleid.Daar waar rijksbeleid achterblijft moeten wij als- lokale overheid onze verantwoordelijkheid durven nemen. Onze gedachten gaan uit naar een uitkering ineens, de burger is dan geheel vrij on de uit- kering naar eigen inzicht te besteden en men voorkomt bevoogding. Wij willen u de suggestie meegeven niet te spreken over een minimabeleid want er zijn ook bovenminima Financieel sociaal beleid lijkt ons toepasselijker. Wij wachten uw voor- stellen met belangstelling af.

Historisch Centrum Leeuwarden

Notulen van de gemeenteraad van Leeuwarderadeel | 1991 | | pagina 32