Hoofdstuk 6 Knelpunten
De WMO biedt de gemeente volop 'kansen' om een eigen (integraal) mantelzorg- c.q.
vrijwilligersbeleid te ontwikkelen.
Eerder is echter al aangegeven dat het huidige gemeentelijke mantelzorg- c.q.
vrijwilligersbeleid als minimaal kan worden beschouwd. Het ontbreekt op dit moment (nog)
aan een duidelijke (beleids)visie.
Om dan vervolgens tot concreet beleid komen is er meer nodig dan alleen maar 'kansen'.
Er zal ook naar de realiteit moeten worden gekeken. De weg naar een (beleids)visie kent dan
nog voldoende knelpunten/valkuilen om te overwinnen.
Vanuit eigen ervaringen en ondervindingen elders kan er dan aan een heel scala van, voor
zichzelf sprekende, knelpunten/valkuilen worden gedacht, zoals:
Het vinden en ook binden van vrijwilligers.
De huidige EGO/ZAP/TIJD cultuur.
De huidige lage waardering voor vrijwilligerswerk.
De toenemende druk/overbelasting op/van vrijwilligerswerk.
De toenemende wet- en regelgeving voor vrijwilligers.
De vergrijzing van de aanwezige vrijwilligers.
Het gaat steeds om dezelfde mensen.
De beschikbare financiele middelen.
Het ontbreken van coordinatie.
Het (nog) ontbreken van beleid.
De deskundigheid
De huidige versnippering.
Bij het realiseren van beleid zal geprobeerd moeten worden de voomoemde
knelpunten/valkuilen te omzeilen en hier lokaal een passende, realistische, invulling aan te
geven.
