Bij de basis beginnen
OUDERS EN KINDEREN CENTRAAL
Gezond en veilig opgroeien is in de eerste plaats de verantwoordelijkheid van
ouders of verzorgers. Die ouders en verzorgers kunnen, als dat nodig is worden
ondersteund door hun omgeving. Als dat niet genoeg is wordt bekeken wat
er nodig is om de eigen kracht te versterken. Daarbij staat er een team van
generalisten en specialisten klaar. Zij springen bij door middel van tijdelijke
ondersteuning bij opvoedvraagstukken, of lopen mee door langdurige stut en
steun te bieden. Daarbij staan de behoeften, mogelijkheden en de leefwereld
van ouders en kinderen centraal.
Het uitgangspunt voor ondersteuning en hulpverlening is: een kind/gezin, een
aanspreekpunt, een plan en (waar mogelijk) een budget Daarmee houden we het
voor iedereen helder. De ondersteuning is erop gericht om de zelfredzaamheid,
de eigen kracht en het probleemoplossend vermogen van ouders en kinderen te
versterken. Voor gemeenten en burgers is het van belang dat de lijnen duidelijk
zijn en dat er ruimte is voor creativiteit en innovatie. Geen bureaucratie, geen
schotten tussen de verschillende loketten en geen wachtlijsten.
Aansluiten bij de omgeving
DE ZORG KOMT DICHTBIJ
De zorg voor de jeugd sluit zoveel mogelijk aan bij de eigen omgeving. Elke
gemeente geeft vorm aan een daarop afgestemde ondersteuningsstructuur. De
mensen die daarvan deel uitmaken bieden laagdrempelige ondersteuning en
zorg. in eerste instance doen zij dat zelf. Bij een ernstiger probleem wordt in een
zo vroeg mogelijk stadium specialistische hulp ingeschakeld, om te voorkomen
dat het probleem groter wordt. Er wordt dus meteen gehandeld. Een gezin krijgt
een begeleider die alle activiteiten en interventies coordineert. De ouders zijn en
blijven gelijkwaardig gesprekspartner bij het bepalen van de nodige interventies
en ondersteuning; zij blijven dus altijd verantwoordelijk en aanspreekbaar.
Samen met de ouders bewaken de ondersteuners daarbij steeds de veiligheid
van het kind en zijn omgeving.
In de zorg voor de jeugd speelt ook het onderwijs een belangrijke rol. Vanaf
1 augustus 2014 zijn scholen verplicht een passende onderwijsplek te bieden
aan leerlingen die extra ondersteuning nodig hebben. Dat 'Passend Onderwijs'
heeft meer succes als het aansluit bij de ondersteuning die een gezin krijgt bij
de opvoeding en het opgroeien van kinderen. De samenwerking tussen school
en zorgverleners wordt dus nog belangrijker dan die al was. Het zorgprogramma
dat op school voor een kind wordt opgezet, moet een verbinding hebben met
de zorgprogramma's voor de rest van het gezin. Immers het uitgangspunt is "een
kind/gezin, een plan, een aanspreekpunt".
De omgevingsgerichte benadering betekent dat de hele omgeving samenwerkt
om jongeren en de mensen om hen heen te helpen en te ondersteunen: dus
ook het loket Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) en het Werkplein.
Waar mogelijk zijn deze plekken - net als de ondersteuners - met de school
(of andere plaatsen waarvan ouders en kinderen als vanzelfsprekend gebruik
maken) verbonden. Datzelfde geldt voor het Veiligheidshuis. In dit overleg
zetten gemeente, hulpverleners, politie en justitie zich samen in om huiselijk
2
