A
k.
f
4. EEN BEELD VAN DE VRAAG
Gemeenten staan voor de opgave om een nieuwe aanpak in het sociale domein te ontwikkelen.
In dat kader is het belangrijk om een beeld te schetsen van de vragen die er in dat domein bestaan. Hoe ziet
de ondersteuningsbehoefte emit? En wat betekent dat voor de aanpak? Waar kunnen gemeenten en aanbie-
ders het gebmik van voorzieningen be'invloeden? Onderstaand de benadering die ook in andere gemeenten
wordt gebmikt.
De Piramide
De ondersteuningsbehoefte is verschillend en wordt vaak aanschouwelijk gemaakt in een piramide. Daarbij
is globaal genomen de onderste 80% goed zelfredzaam. Daarboven zit ca. 15% die met algemene en lichte
ondersteuning kan volstaan en de top van de piramide omvat 5% mensen met complexe problematiek.
De nieuwe werkwijze, die wordt beoogd, gaat uit van versterking van de zelfredzaamheid van inwoners.
Daarbij kunnen inwoners gebmik maken van algemene, voor iedere inwoner beschikbare, voorzieningen.
Het idee hierachter is dat naarmate de zelfredzaamheid wordt versterkt, het beroep op voorzieningen in de
segmenten van 15% en 5% zal gaan afnemen.
Het gaat dus om een aanpak, die probeert om zoveel mogelijk mensen in de basis van 80% te houden. Een
aanpak die erop gericht is dat inwoners zelf de regie houden op hun bestaan, dat ze daartoe hun sociale net-
werken inschakelen, en zelf ook deel uitmaken van die netwerken als anderen een beroep op hen doen.
Als inwoners toch hulp nodig hebben is het zaak om dat snel, eenvoudig en tegen zo laag mogelijke kosten
te bieden. Tenslotte gaat het erom dat de inwoners, die dat echt nodig hebben, ook goed worden verwezen
naar specialistische hulp. Daarbij blijft het principe 'voorkomen is beter dan genezen' gelden.
A
J BASIS GENERIEKE ONDERSTEUNING
ca 15% huishoudens
ZELFSTANDIG EN ZELFREDZAAM
A
ca 80% huishoudens
L
