b. tot aankoop van het perceel Fabriekssteeg no.
8 van de erven van G. Veenstra, laatstelijk woon
achtig te Sittard;
c. tot verhuur van gemeentegebouwen en -lokalen
aan de A-kring Friesland-noord Bescherming
Bevolking;
IV. de raadsbesluiten van 21 februari 1962:
a. tot wijziging van het besluit van 24 mei 1961
inzake verkoop van een perceel industrieterrein,
gelegen aan de westzijde van de Zwettestraat,
aan de Stichting „Leeuwarder Industriegebou
wen", alhier;
b. tot het aangaan van een 41/i% rentende geld
lening, groot f 500.000,met de Stichting Be
drijfspensioenfonds voor het Schildersbedrijf te
Rijswijk
c. tot het aangaan van een 4% rentende geld
lening, groot f 1.500.000,met de Beheer- en
Administratiemaatschappij Lafico N.V. te Am
sterdam;
d. tot het waarborgen van een door de stichting
„De Nieuwe Leeuwarder Jachthaven" te Leeu
warden met de Stichting „De Spaarbank" te
Leeuwarden te sluiten geldlening;
e. tot stichting van een openbare school voor ge
woon lager onderwijs op een terrein, gelegen op
de hoek van de Irenestraat en de Prins Bern-
hardstraat, alsmede tot het beschikbaar stellen
van een krediet hiervoor;
f. tot verkoop van een perceel bouwterrein, gelegen
aan de zuidzijde van de Egelantierstraat, tus
sen de Archipelweg en de Lijsterbesstraat, aan
de Stichting tot oprichting en instandhouding
van een of meer opleidingsscholen voor Christe
lijke Kleuterleidsters in Friesland, alhier;
g. tot aankoop van een perceel grond, gelegen aan
de westzijde van de Nieuwe Houtstraat, van
mevr. B. Mulder-Bakker en cons., alhier;
h. tot aankoop van het perceel Cambuursterpad
no. 6 van S. Piersma en diens echtgenote I.
Miedema, alhier;
V. het raadsbesluit van 13 maart 1962 tot verhuur
van een gedeelte van het pand Grote Kerkstraat
no. 13 aan de A-kring Friesland-noord Bescherming
Bevolking, alhier.
Al deze mededelingen worden voor kennisgeving aan
genomen.
B. dat zijn ingekomen:
1. een verzoek van H. de Graaf, exploitant van het
café-restaurant Bar-Paris", alhier, om geopend te
mogen zijn tot één uur 's nachts.
De heer Van Balen Walter: Het is misschien enigs
zins moeilijk over dit punt het woord te voeren, gezien
ook het preadvies, dat hier destijds t.a.v. een verzoek
schrift van verschillende adressanten is uitgebracht. We
hebben 1 april 1959, meen ik, de verordening, die deze
kwestie behandelt, vastgesteld en aan de Burgemeester
ter uitvoering opgedragen. Directe bemoeiing heeft de
Raad dus met een dergelijk geval niet. Toch vraag ik
mij af, of het geen zin zou hebben, dat wij ons nog eens
over deze kwestie beraden. In het onderhavige geval
zal betrokkene het toch wel als een discriminatie moe
ten zien, wanneer zijn zaak niet profiteert van deze
verordening, terwijl een aantal andere zaken dit wel
doet. De gehele uitvoering krijgt een buitengewoon
subjectief karakter en dat vind ik toch eigenlijk voor
een verordening allesbehalve fraai. En ik zou de Raad
wel in overweging willen geven zich eens te beraden
over een amendering van deze verordening, zodat ze
een meer objectief karakter draagt.
De heer Klynstra: Deze zaak is dus al eerder in den
brede besproken; we behoeven er nu dan ook niet zo
heel lang meer over te praten. Ik heb van enkele lei
dinggevende personen in bedrijven, die zich hier ge
vestigd hebben in de loop van de tijd, toch wel eens de
indruk gekregen, dat zij zich afvragen: Is Leeuwarden
nu eigenlijk wel een stad? Meermalen kwam deze
klacht naar voren: Je moet hier 's avonds vroeg naar
bed, want na 12 uur kun je nergens meer terecht. In
Groningen, dat natuurlijk ook groter is dan Leeuwar
den. zijn de café's tot 1 uur geopend en men heeft daar
zelfs juist wijziging in gebracht; een aantal bars en
café's zijn, meen ik, daar nu tot 2 uur 's nachts geopend.
Ik mag daar tussen haakjes wel even bijvoegen,
dat ik niet voor eigen parochie of voor mij per
soonlijk spreek, want ik heb er niet het minste
belang bij. Maar als wij de stad een stadsaanzien
willen geven, dan moeten we toch, dunkt mij, met
de wensen van een deel van het publiek rekening
houden. Ik heb in de begrotingsvergadering ge
vraagd, wat er moet gebeuren om de stad meer leef
baar te maken en wat dat precies betekent. Het spijt
me, dat ik tot nog toe daar geen antwoord op heb
gekregen, maar misschien kan dat alsnog gebeuren.
Ik deel dus het standpunt van de heer Van Balen Walter;
ik zou graag zien, dat de Raad deze zaak opnieuw
ging bekijken.
De heer K. J. de Jong: Nu hier enkele klanken ge
hoord zijn ten gunste van inwilliging van het verzoek,
meen ik, dat het ook wel eens goed is een ander geluid
te laten horen. Wij zijn ook wel van mening, dat na 12
uur enkele gelegenheden hier in de stad geopend moe
ten zijn; de behoefte daaraan is in ieder geval aan
wezig in verband met de vertrektijden van verschillen
de autobusdiensten, maar toch vinden wij, dat wij uiter
mate voorzichtig moeten zijn met ons oordeel in deze
zaak. Ik geloof er niet zo sterk in, dat de leefbaarheid
van de stad nu juist op een punt als dit zo bijzonder
tot uitdrukking moet komen. Ik geloof niet, dat die
leefbaarheid er nu zo mee gebaat is, dat wij er aan
meehelpen, dat na 12 uur het „avond"leven hier wordt
bevorderd. Wij menen juist, dat daar ook wel terdege
bezwaren aan verbonden zijn. De gelegenheid tot be
zoek aan restaurants na 12 uur is aanwezig en ik meen
me te herinneren, dat, toen deze zaak destijds hier aan
de orde was, van de behoefte om van deze gelegenheden
gebruik te maken, toch bitter weinig gebleken is. Ik
wil dus bepaald niet zeggen, dat we zoiets helemaal
niet moeten hebben, maar het is er al en waarom
zullen we het nu nog uitbreiden? Ik geloof dus, dat wij
voldoende aan deze vraag voldaan hebben en ik ben hot
volkomen met het voorstel van B. en W. eens om in
deze richting bepaald niet verder te gaan dan nu al
het geval is.
De Voorzitter: Ik wil hier van mijn kant nog het
volgende van zeggen: De heren Van Balen Walter en
Klijnstra hebben gesproken over de verordening, die op
dit stuk bestaat. De Raad heeft deze destijds dat is
enige jaren geleden vastgesteld met de bepaling,
dat de Burgemeester de bevoegdheid zou hebben om
van het sluitingsuur voor een beperkt aantal gevallen
ontheffing te verlenen en ik geloof niet, dat het de
bedoeling kan zijn om nu, naar aanleiding van dit in
gezonden stuk, een brede gedachtenwisseling te voeren
over de vraag, of die verordening al dan niet juist is.
Ik zou dus over hetgeen daaromtrent door de heren
Van Balen Walter en Klijnstra is opgemerkt van mijn
kant verder alleen dit willen zeggen, dat de Raad de
toepassing van de verordening destijds in mijn handen
heeft gelegd en dat ik van mijn kant getracht heb naar
beste weten, na rijp beraad en na voorlichting dooi
degenen, die daarvoor in aanmerking kwamen, uit
voering aan die verordening te geven en ik moet dus
toch wel met zeer veel klem de bewering van de heer
Van Balen Walter terugwijzen, dat deze uitvoering een
buitengewoon subjectief karakter zou hebben. Dat moet
ik met grote stelligheid ontkennen.
Tenslotte zou ik willen opmerken, dat deze adressan f
van het bedrijf, dat hij op het ogenblik voert of hij
het gekocht of gepacht heeft, weet ik niet pas als
exploitant is opgetreden op een ogenblik, waarop die
verordening al werkte en waarop het voor hem al
duidelijk was, dat dit bedrijf niet voor de ontheffings
mogelijkheid in aanmerking was gebracht. Ik meen
dus, dat hij zich in die omstandigheden niet heeft te
beklagen over het feit, dat hij, evenmin als zijn voor
3
gangers in dit bedrijf, van de ontheffingsmogelijkheid
gebruik kan maken.
Hierbij zou ik het willen laten.
De heer Van Balen Walter: Uw beantwoording heeft
mij bepaald niet overtuigd, dat de uitvoering van deze
vei ordening niet subjectief gebeurt. Niettegenstaande
dat U er zeer de klemtoon op hebt gelegd, dat dit niet
subjectief geschiedt, hebt U mij bij Uw beantwoording
toch zeer weinig argumenten kunnen verschaffen. In
tegendeel, ik heb uit Uw woorden heel stellig de indruk
I gekregen, dat het Uw persoonlijke mening is, die maakt,
of iemand al dan niet in aanmerking komt voor deze
j ontheffing en ik geloof, dat dat toch eigenlijk wel hele-
I maal het karakter „subjectief" omvat. Ik heb dus ge-
1 pleit voor een objectieve regeling en dan zie ik „objec-
tief" zo, dat ieder van te voren kan weten, hoe deze
regeling wordt toegepast en wie eventueel voor de
faciliteiten die in deze verordening zijn vastgelegd, in
aanmerking komen. Naar mijn mening moet dus de
uitvoering, zoals die op het ogenblik is ik wil graag
aannemen, dat U de verordening met de beste bedoe
lingen en de beste argumenten en op grond van de
meest mogelijke inlichtingen uitvoert, maar niemand
weet dit het karakter dragen, althans naar buiten
de schijn wekken, van subjectief te zijn. Daarop heb ik
willen wijzen en daarvoor zou ik willen waken.
De Voorzitter: Nu maakt de heer Van Balen Walter
het mij toch wel bijzonder moeilijk. Hij heeft in eerste
instantie beweerd, dat de uitvoering van deze verorde
ning door mij een buitengewoon subjectief karakter
had, maar heeft daar geen argument voor aangevoerd.
Ik heb dat van mijn kant ontkend en bestreden en nu
draait hij het om; ik had van mijn kant argumenten
moeten aanvoeren, dat het niet subjectief zou zijn. Op
deze wijze wordt een gesprek zoal niet onmogelijk, dan
toch wel buitengewoon moeilijk. Het is immers de heer
Van Balen Walter, die hier een stelling poneert en
naar mijn mening erg veel kritiek levert, waarvoor hij
ik mag het herhalen in eerste instantie geen
enkel argument heeft aangevoerd. (De heer Van Balen
Walter: Het was geen kritiek.) Dat is toch kritiek,
als U zegt, dat de uitvoering een buitengewoon sub
jectief karakter draagt. Wat is het anders, mynheer
Van Balen Walter? En nu krijgen we in tweede in
stantie als enige motivering, dat voor een objectieve
uitvoering iedereen van te voren zou moeten weten,
wat de criteria zouden zijn. Als de heer Van Balen
Walter het verschil tussen objectief en subjectief ziet
in de wijze, waarop van te voren de criteria opgesteld
worden wat dan tenslotte ook weer door mij alleen
moet worden gedaan dan is dit een spraakgebruik,
dat afwijkt van het gewone, en dan geloof ik, dat ook
hier een gesprek toch wel bijzonder weinig vruchtdra
gend zal kunnen zijn. Ik heb van mijn kant niet de
indruk gewekt, dat ik in dezen mijn persoonlijke me
ning laat prevaleren. Natuurlijk moest ik hier krach
tens raadsopdracht persoonlijk een keuze doen, maar
dat deze persoonlijke mening en dat is de suggestie,
die in deze kritiek verscholen ligt gevormd zou
worden door ongemotiveerde voorkeuren e.d. ten aan
zien van bepaalde inrichtingen, dat moet ik toch be
paald blijven bestrijden. Ik heb van mijn kant zo ob
jectief mogelijk en na voorlichting door degenen, die
in dezen voor voorlichting in aanmerking komen, deze
raadsverordening krachtens opdracht van de Raad uit
gevoerd. Ik mag herhalen, dat, wanneer de Raad meent,
dat deze gehele materie op andere wijze geregeld moet
worden, daar misschien op een andere tijd over kan
worden gesproken, maar ik geloof niet, dat dit en
kele adres van iemand die deze inrichting is gaan
exploiteren op een ogenblik, dat hij wist, dat die
niet voor deze ontheffingsmogelijkheid in aanmer
king kwam, daarvoor de gelegenheid biedt, want
dan zouden we een wetgeving ad hoe krijgen, die
in het algemeen toch wel zeer onwenselijk is. Ik
zou het hierbij willen laten.
Ik blijf dus voorstellen dit adres voor kennisgeving
aan te nemen.
De Raad gaat hiermee akkoord.
2. een rondschrijven van B. en W. van Delft, betref
fende een door de Raad dier gemeente aan de
Staatssecretaris van Onderwijs, Kunsten en Weten
schappen verzonden telegram inzake bevordering van
een goede toneelspreiding.
Deze mededeling wordt tevens voor kennisgeving
aangenomen.
3. een verzoek van de bewoners van de Bleeklaan om
de aan die laan staande bomen te doen vellen en te
vervangen door een jonge, minder snel groeiende,
beplanting.
Besloten wordt dit verzoek in handen van B. en W.
te stellen om preadvies.
Punt 3 (bijlage no. 82).
Z.h.st. wordt besloten overeenkomstig het voorstel
van B. en W.
Punt 4 (bijlage no. 86).
De voordracht van B. en W. luidt:
J. van der Hoek te Kootstertille.
De heer Klijnstra: Niet over punt 4, maar over een
kwestie van orde wilde ik graag iets zeggen. Is het
niet mogelijk, de zes stemmingen die nu volgen, een
beetje vlotter te doen verlopen door bijv. de briefjes
van de tweede stemming te laten ophalen, zodra U,
mijnheer de Voorzitter, de briefjes van de eerste stem
ming ter tafel krijgt en zo vervolgens? Gewoonlijk is
de Raad 5 minuten of langer met een stemming bezig
en die tijd zou op de door my bedoelde wijze met ten
minste de helft kunnen worden ingekort. Ik dacht, dat
dit ook reglementair wel toegestaan zou zijn.
De Voorzitter: Degenen, die wat langer zitting heb
ben in de Raad dan de heer Klijnstra de heer Klijn
stra zit nu 4 jaar in de Raad zullen zich herinneren,
dat wij bij vroegere gelegenheden wel hebben gehandeld
overeenkomstig de suggestie, die de heer Klijnstra nu
doet. Het is echter de vraag en dat is telkens een
vraag voor mij als voorzitter van deze Vergadering
of ten aanzien van bepaalde punten het woord wordt
gevoerd, want dan pleegt een procedure, zoals die
door de heer Klijnstra is gesuggereerd, wel eens tot
verwarring aanleiding te geven. We kunnen vanavond,
als over deze benoemingen het woord niet wordt ge
voerd, wel eens proberen, of dit opnieuw gelukken wil.
Daar ben ik van mijn kant graag toe bereid. Overigens
wil ik U wel zeggen, dat een systeem, waarbij benoe
mingen, waaromtrent de instemming van de Raad by
voorbaat wel te verwachten valt, op een vlotte wijze
tot stand kunnen komen, in overweging is, maar daar
over hoort de Raad dan wel meer bij een andere ge
legenheid, als wij tenminste menen met een in dat
opzicht aanvaardbaar voorstel bij U te kunnen komen.
Punt 5 (bijlage no. 87).
De aanbeveling van B. en W. luidt:
1. F. Hoekstra, alhier;
2. M. Zijlstra, alhier.
Benoemd wordt de heer Hoekstra, met 35 stemmen
(1 stem op de heer Horstmann).
Punt 6.
De aanbeveling van het College van Curatoren luidt:
1. G. G. Horstmann te Groningen;
2. W. F. Ritsma te Amsterdam.
Benoemd wordt de heer Horstmann, met alg. stem
men.
Punt 7.
De aanbeveling van het College van Curatoren luidt:
E. Ufkes en L. J. Vos, beiden te Groningen.
Benoemd worden de heren Ufkes en Vos, met alg.
stemmen.
