5
Provinciaal Bestuur overeenstemming bestaat. En dat
brengt mij tot de vraag van de lieer Van der Veen:
Hoe komt dat nu uit met de kredieten die geraamd
zijn m.b.t. deze schadevergoedingen: het gehele Vliet 8
ton (een bedrag, dat nog stamt uit een tijd, toen wij nog
niet wisten, dat het P.E.B. de afsluiting tot stand wil
de brengen) en de 3 ton die voor het onderwerpelijke
stuk van het Vliet zijn geraamd. Als wij met de Pro
vincie door kunnen blijven gaan op een basis, zoals die
is vastgesteld, n.l. fifty-fifty, dan betekent dat, dat
dit de Gemeente op netto basis f 272.700,zou kos
ten en dat we nog enigermate binnen het krediet van
de 3 ton zijn gebleven. Ik geloof, dat de zaak op zich
zelf daarmee wel goed zit, dus los van de vraag, of
bij de demping van het gehele Vliet de resterende 5
ton ook nog aan de orde zou komen, een punt, waar
over dan bij die gelegenheid nog gediscussieerd kan
worden. Uitgangspunt is daarbij natuurlijk opnieuw:
als er inderdaad sprake is van schade, de mate waar
in de Gemeente bereid is in die schade bij te dragen
en de basis waarop de Gemeente dan bereid zal zijn de
overeenkomsten met de betrokkenen tot stand te bren
gen. Het lijkt mij n.l. niet verstandig te doen wat de
heer Faber heeft gevraagd: zonder met de betrokke
nen tot overeenstemming te zijn gekomen, al bij de
Raad met een voorstel te komen, al ware het alleen
maar, omdat men op dat moment nog in het geheel
geen weet heeft van de bedragen waarop men het met
betrokkenen eens zou kunnen worden. Het doet me
denken aan een discussie op het politieke vlak over
minimum programma's e.d. Het lijkt mij het beste te
discussiëren over concrete voorstellen, waaromtrent ook
volledige overeenstemming met betrokkenen bestaat.
Ik ben uiteraard, evenals de andere leden van het
College, bijzonder gevoelig voor de waarderende woor
den, die uitgesproken zijn terzake van het gevoerde be
leid. Wij hebben er alle begrip voor gehad, dat de voor
zieningen, die tot stand moeten worden gebracht, op
een bepaald ogenblik onaangename dingen te weeg zou
den brengen. In de beleidslijn die we nu eenmaal heb
ben toe te passen, is dit welhaast niet te vermijden.
Het lijkt mij bijv. niet goed mogelijk bij voortduring be
trokkenen achterna te zitten met de vraag: Toe, kom
nu toch met je gegevens. Ik dacht, dat men in het
maatschappelijk en economisch verkeer ook van de be
trokkenen mag verlangen, dat ze goed op hun eigen
belangen passen en er dan toch ook terdege voor zor
gen, dat ze er bij zijn, als het zover is. Ik weet wel,"
dat men terzake hoge eisen aan de overheid stelt
en op zichzelf is dat een compliment maar ander
zijds kan men ook geen al te overdreven eisen stellen.
De hear San tenia: It wie myn bidoeling net oer dit
ütstel it wurd to fieren, omdat it üs fraksje wol fol-
docht. Mar n.o.f. de wurden fan de Foarsitter woe ik
dit noch opmerke: Hjir is hiel düdlik sprake fan twa
dupearren, dy't in fikse forgoeding krije en mei nümer
3 binne wy noch yn ünderhanneling. By de ynkommen
stikken wie in protest fan de hear Swart tsjin de nef-
fens him hiel lege ütkearing fan f 450,foar syn
skiphüs, hwant hy soe tsien kear safolle kosten hawwe,
n.l. f4500,N.o.f. Jou bimoedigjende wurden, myn-
hear de Foarsitter, oer de fordielende transaksje tus-
ken de Provinsje en de Gemeente, tocht ik, dat wy byg.
op it bidrach, dat hjir oan de oarder is, noch aerdich
hwat jiid oerhülde, forgelike by de oarspronklike bi-
greating. Yn dit forban moatte B. en W. aensen dit
gefal dochs wol in bytsje myld bisjen.
De Voorzitter: Ter vermijding van misverstand wil
ik nadrukkelijk stellen, dat de hier aan de orde zijnde
voorsteilen uitsluitend gebaseerd zijn op de situatie,
dat de voortzetting van de bedrijven der betreffende
ondernemers op een andere plaats is verzekerd. De
bedrijfsomstandigheden worden dus in dat opzicht niet
veranderd. Als door consequente toepassing van de re
denering van de heer S.interna de heer Swart op de
zelfde voet zou worden behandeld, zou het inderdaad
om een zeer gering bedrag gaan, in de orde van grootte
van enkele honderden guldens. Ik wil echter nog zeg
gen, dat wij ook met de heer Swart in onderhandeling
zijn over een stuk grond, waarvan deze eigenaar is.
Mochten we terzake tot overeenstemming komen, dan
zal de Raad dat straks ook bemerken. Hoefier üs myld-
heit dan giet? Natuerlik nea fierder, mynhear Sante-
ma, as de forantwurdlikheit oangeande de gemeentlike
middels lije kin.
Z.h.st. wordt besloten overeenkomstig het voorstel
van B. en W.
Punten 14 t.e.m. 16 (bijlagen nos. 341, 357 en 345).
Z.h.st. wordt besloten overeenkomstig de voorstellen
van B. en W.
Punt 17 (bijlage no. 321).
De Voorzitter: We zitten in de formele situatie, dat
vanavond de tweede instantie aan de orde is. Als de
Raad evenwel de sterke behoefte heeft om te doen,
alsof dat niet het geval is, dan zou ik graag tevoren
met U een afspraak willen maken, dat we de mogelijk
heid van een, formele, derde ronde vanavond even open
houden.
De hear Tjerkstra: Ik sil mei it each op 'e tiid bi-
sykje it koart to halden en sa min mooglik yn her
hellingen to fallen. Ik sil der lykwols net foar wei
kinne om in pear haedsaken hjir wer nei foaren to
heljen. Yn it foarste plak in opmerking foaröf yn ré-
aksje op itjinge mefrou Veder de foarige kear sein
hat. Ik haw dêrüt de yndruk krige, dat der in mis-
forstan üntstean kin, n.l. as soe de Kommisje fan
Iepenbiere Wurken, sa't dy nou bistiet, it plan-Goutum
fan tofoaren bihannele ha. Dat is net it gefal. Dy kom
misje, yn syn hjoeddeiske gearstaliing, hat it plan-
Goutum net yn bihanneling hawn en yn safier wie har
fraksje dus net in rounte efter. It is miskien in skrale
treast, hwant ik kin my foarstelle, dat(De heer
Van der Veen: Het is helemaal geen troost.) Ik kin
my dochs foarstelle, dat it biswier réeel is en dat men
ek yn de fraksjes, dy't net yn dy Kommisje fortsjint-
wurdige binne, it forlangen hat om earder mei de plan
nen op de hichte to kommen. Miskien wie dér noch ris
in modus foar to finen.
Dan it plan seis. Wy hiene de foarige kear net sa
folle tiid hawn om de saek nei to gean. Der is noch
ien punt yn de wetlike foarskriften dêr't myn each op
fallen is. Yn art. 8 fan it Bislüt op de romtlike oarde-
ring stiet: „Het gemeentebestuur pleegt met betrek
king tot bestemmingsplannen overleg ik sitearje hiel
yn it koart met de daarvoor in aanmerking komen
de diensten van Rijk en Provincie". Der stiet fierder
yn art. 10 fan itselde bislüt, yn lid 2, dat „de uitkom
sten van het overleg worden neergelegd in de toelich
ting". Ik haw der neat fan oantreffe kinnen, dat dat
bard is en ik haw dêr dus üt konkludearre, dat dat
oerliz net pleats foun hat. Dat fornuveret my hwat,
hwant my tinkt, dat dit in imperatyf foarskrift is. ït
hat my ek om oare redenen muoit, dat it net bard is.
Miskien hie der troch dat oerliz mei Ryk en Pro
vinsje hwat mear ynsjoch kommen yn de forkears-
struktuer yn greater forban. Ik haw de foarige kear
sein, dat ik it plan oan de iene kant to biheind foun
en oan de oare kant to great. Dat klinkt hwat as in
tsjinstelling en Jo hawwe, mynhear' de Foarsitter, leau
ik, dat ek sa opfette, mar dat is it net; ik haw miskien
net düdlik genöch west. Ik fyn it to lyts yn dy sin,
dat Goutum to folie op himsels bisjoen is, dat ik hjir
mis it forban, foaral it forkearsforban, mei de rest fan
de gemeente. Ik tref dêroer yn de taljochting praktysk
neat oan en ik leau, dat dat by in bilangryk faset as
it forkear net in goed ding is. Binammen hie it, tinkt
my, goed west de rol fan de provinsiale wei dy troch
it doarp rint, ris to bisjen. Dat is nou al in ünding,
lit stean, hwannear't it plan ütfierd is sa as it nou foar
üs leit. Dan sil it hielendal wol in slimme bihinde-
ring wêze. Jo, mynhear de Foarsitter, hawwe seis ant-
wurde, dat „er nu nog te weinig zekerheid is over de
verkeersstructuur". Dat hie, leau ik, liede moatten ta
in greatere foarsichtichheit oangeande de opstelling
fan dit plan, ta in biskiedener plan, dat mear moog-
likheden iepen liet, hwannear't it bliken dwaen soe,
dat men, as oare forkearsoanslutingen winsklik wiene,
dêr ek de romte foar litten hie. Wy lrawwe hjir in óf-
slutingsplan foar üs, dat praktysk gjin mooglikheden
jowt it op in oare manear op de greatere forkears-
struktuer oan to sluten as nou it gefal is. Dêrom hie
ik leaver hawn, dat men it plan seis biheinder halden
hie, dat men yn öfwachting fan de üntjowing noch
oare kanten üt kinnen hie. De provinsiale wei neamde
ik al efkes. Ik kin my byg. ek foarstelle, dat men for-
stanniger die de wei dy't nei Himpens ta rint, yn de
takomst, mar miskien nou al, net fia de aide Buorren
troch it doarp to fieren, mar oan de noardkant fan
de tsjerke lans om dy wei dan oan to sluten op de pro
vinsiale wei. Derby lit ik graech yn it midden, oft dy de
funksje fan provinsiale wei ek halde moat. Ik haw
dêroer echt to min yn de taljochting oantroffen. De
ynderlike struktuer fan it plan wol ik it ek efkes oer
hawwe. Ik haw al sein, dat ik fyn, dat it systeem
fan bibouwing oan hofkes nei myn idé fierstento
stringint trochfierd is. Dat is noch oant dêrta, foar
safier dy hofkes by in smelle tagong to oersjen binne,
mar ik fyn it bipaeld fout yn de struktuer fan it plan,
dat frij lange strjitten datselde systeem hawwe. Ik
wiis hjir op de strjitten oan de noard-westkant fan it
sintrum fan it plan en it alderslimste fyn ik wol, dat de
strjitte dy't oan de noardkant fan it sportterreine-
kompleks lans rint, net trochrint; dy hie op syn minst
trochrinne moatten wer werom by de Wurdumerfeart
lans oan de dyk. nei Himpens ta. Dizze dearinnende
strjitten jowe nei myn idé slopfoarming, dy't de düd-
likheit en de struktuer fan it plan net to goede komt.
Dat hie ik bipaeld leaver oars sjen wollen.
It tredde punt is de kompakte bou fan de greate
rjochthoek oan de südkant fan de Buorren. Wy achtsje
de bibouwingstichtens dêrfan to heech, binammen as
wy bitinke, dat dy fan de bungalowbou leech is. Jo,
mynhear de Foarsitter, hawwe de foarige kear sein,
dat de bibouwingstichtens noch leger wurde soe, as
wy hwat oan it middenstik dwaen soene. Jo hawwe my
miskien net goed bigrepen of ik haw my mooglik net
goed ütdrukt. Ik haw dit dermei sizze wollen: As men
nou de bibouwingstichtens fan it stik, dat leech is,
ris hwat omheech helle en dy fan it middenstik ris
hwat nei ünderen, dan krige men in gaedliker ge
middelde en wy binne dan ek fan miening, dat it
plandiel, südlik fan de Buorren, bislist foar in hersjen-
ning yn oanmerking komme sil. Ik wol dêroan fêst-
keppelje de opmerking dy't de foarige kear ek makke
is oer de wenningbou seis. Wy treffe yn it plan, as ik
it goed bigryp üt de foarskriften en ek üt Jou antwurd,
eigentlik allinnich mar keaphuzen oan. Dat dêr in fiks
tal fan yn sit, achtsje wy bipaeld net slim, mar wy
achtsje it net goed, dat it iensidich wêze sil yn dit
opsicht, en wy binne fan miening, dat der ek in ridlik
tal hierwenten en dêrfan wer in tal wenningwetwenten
yn sitte moat, sadat it yn ridlike oerienstimming achte
wurde kin mei de bihoefte en de mooglikheden yn dit
stik fan saken. Jo hawwe yn antwurd dêrop al sein,
dat by alle lagen fan de bifolking de winsk libbet nei
in eigen hüs. Ik wol dit graech oannimme, mar ik
wol der tsjinoer stelle, dat net alle lagen fan de bi
folking dy winsk ek fia har ponge wier meitsje kinne.
Ik haw de foarige kear sein, dat ik it wenning-
boublok oan de südkant fan de tsjerke net op syn plak
achtsje en dat net omdat men dan de toer net mear
sjen soe; dy sil men der wier wol boppe üt sjen. It
giet my folie mear om it totael fan hwat op dat plak
noch fan de aide terp to sjen is, mei dy gloaijing sa
fan de Buorren óf nei it sintrum ta. Ikleau grif wol,
dat, as men dêr de wenningbou del set, sa't dy hjirre
tocht is (in bigeane groun plus in fordjipping en dêr
noch in kap op), dy it oansicht bipaeld skea dwaen sil.
Wy binne der ek net hielendal réstich oer, hoe't it
mei de terp fierder komme sil. Wy hiene tocht op syn
minst, as it goed west hie, in pear dwêrsprofilen
hawwe to moatten, sa dat wy sjen kinne hiene hoe't
men dy saek tinkt. Dan hiene wy tominsten sjen kin
nen, oft it nije op it aide in ridlike oansluting hie mei
in bihoarlik reliëf fan it hege nei it lege.
Ik wol hjiroan ek noch de iisbaen keppelje. Wy
binne der dochs ek noch net fan oertsjüge, dat de
iisbaen net bliuwe kin op it plak, dêr't dy nou leit.
Dat soe neffens üs op syn minst noch in punt fan
ündersyk wêze moatte.
Hwat de rige wenningbou oan de südkant fan de
tsjerke oanbilanget, as men dy weilit dat moat yn
eik gefal neffens my dan komt men dêrmei ek oan
twa yntsjinne biswieren yn 'e mjitte. Wy achtsje fier
der it biswier fan de hear Kimsma réeel, yn dy sin,
dat wy net ynsjogge, hwerom der op syn terrein auto-
garaezjes in plak fine moatte. Wy binne fan bitinken,
dat dy der grif óf moatte en óf kinne. It Kolleezje
skriuwt yn antwurd op dat biswierskrift „Meer dan
een bescheiden uitbreiding kan ook niet worden toege
staan of is in strijd met de stedebouwkundige opzet."
Ik haw ek net de yndruk krige, dat de hear Kimsma
mear as in biskieden ütwreiding freget. Yn elk gefal
lit hy him der net oer üt, mar al soe nou wol ütwrei
ding büten it terrein dat hy hjoed-de-dei hat, need.
saeklik wêze, dan sjogge wy net yn, dat dat sa slim
wêze soe. Wy achtsje in timmerbidriuw as dit dochs
fan funksjonele wearde yn in doarp. Dat punt soe ek
noch bisjoen wurde moatte en tagelyk dêrmei ek it
jinge dêr efter leit, mar ik krij it idé, dat men mei
de bocht dy't de Wurdumerfeart dêr makket, hwat yn
de knoei sitten hat, dat men dêr net op in hwat gaed
liker manear ütkomme kinnen hat. Ik fyn dat plan
diel hwat rammeljend en hwat rommelich. Ik woe
graech, dat dat ek noch ris mei bisjoen wurde koe yn
it ramt fan it biswier-Kimsma.
Us konklüzje is, dat üs biswieren, suggestys en
winsken safolle fan it plan bislane, dat it yn syn wê-
zen oantaest wurdt en dêrom jow ik üt namme fan in
great part fan de leden fan dizze fraksje it Kolleezje
yn omtinken dit plan werom to nimmen om it jitris
yn stüdzje to nimmen en yn dy stüdzje to bilüken de
winsken en biswieren, ensfh. dy't yn dizze Rie nei
foaren brocht binne de foarige en dizze kear, en dan
soene wy it ek bisünder op priis stelle, dat B. en W.
as it mooglik is en wy lizze dat graech oan har
foar har dêrby advisearje litte troch in stéboukun-
dige, dy't op it stik fan doarpeplannen in romme ün-
derfining opdien hat.
De hear Miedema: Ik sil ek bisykje net yn her
hellingen to fallen. Ik mien, dat de Wethalder my it
antwurd skuldich bleaun is ik nim him dat hielen
dal net kwea óf, hwant it wie in hiele toer om yn
koart bistek alles to bihanneljen op myn fraech
fan de foarige kear oangeande de pastorij en de pleats
fan Singelsma, dy't net mear op it nije projekt steane.
Dêr haw ik net in great biswier tsjin, as de eigeners
sizze, dat hja dermei akkoart geane. Ik soe wol
graech de tasizzing hawwe wolle fan it Kolleezje, dat
it him op it stanpunt stelt, dat dizze beide pannen
net oankocht wurde troch middel fan ünteigening.
Kin men it yn ridlik oerliz iens wurde, akkoart, mar
men mei net safier gean, dat men seit: „Dit plan
moat ütfierd wurde, dan ünteigenje."
De hear Tjerkstra hat in hiele protte biswieren op-
neamd oangeande de wegensituaesje, de bibouwings
tichtens, de wenningbou, frijwol deselde punten, dy't
hy de foarige kear ek neamd hat, mar wy kinne him
en syn fraksje net alhiel folgje. Om de wegensituaesje
moatte wy üs net to folie soargen meitsje. Der is üt-
einliks fanüt dit doarp mar in lyts eintsje provinsiale
dyk oant de greate ynfalswei nei Ljouwert ta. Nef
fens de plannen kin men dus gebrük meitsje fan de
fjouwerbaensdyk nei it suden, nei Drachten; dy wurdt
üngefear de noardgrins fan dit plan. As wy dus mei
it fêststellen fan doarpeplannen rekken halde sille mei
al dit soarte fan dingen, dan wurdt it wol bisünder
swier om ta in oerienstimming to kommen. Op dit
punt kin ik de hear Tjerkstra hiel bislist net folgje.
Oer de wenningwetbou hawwe wy it de foarige kear
ek al hawn en doe haw ik der ek düdlik myn miening
oer sein. Ik bin it mei de hear Tjerkstra iens, dat it
yn dit plan mei de wenningwetbou net sa maklik gean
sil. En as hy hwat in lykmjittige fordieling hawwe
wol: Elk moat oan syn trekken komme, dan kin ik
him dêryn folslein folgje, mar net, as hy seit: Elk
moat oan syn trekken komme kinne allinnich yn Gou
tum. Wy as Gemeentebistjür moatte soargje, dat bin
nen üs gemeentegrinzen elke kategoary oan syn trek
ken komme kin. Dêr moatte wy fan ütgean. Mar wy
moatte dus net sizze, dat yn elk stikje ütwreidings-
plan eltsenien oan syn trekken komme kin. Dat giet
my to fier, foaral sjoen it feit, dat men oant nou ta
