■yk^
10
11
it koe, in prinsipe-ütstel dien en in prinsipe-bislüt fan
de Ried frege foar de ünteigening, mar dat koe ik
sa gau net ré krije. Myn doel is al as it kin, yn de
Ried fan 21 septimber mei dat prinsipe-ütstel to kom
men. Mar dan moat dat neffens my bitrekking hawwe
op beide eigendommen yn dat gebiet. Yn dat koarte
bistek kinne wy gjin ünderskied meitsje. Miskien wur-
de wy it wol iens mei ien fan de twa of mei beide.
Wurde wy it net iens, dan hawwe wy allinne noch mar
dit prinsipe-bislüt nommen. Dan bigjint de prosedure.
En dan moatte wy efkes synchronisearje mei de bi-
stimmingsplanproseduredat bitsjut safolle wike ,,ter
visie", opmerkingen forwurkje, nei Dep. Steaten en
dan komt it, al ais net goedkard, al as net mei op
merkingen, werom. Dan kin der noch in fierdere pro
sedure üntstean; dat wit de hear Miedema ek wol. In
definityf bislüt ta ünteigening kin pas nommen wur
de, as it plan rjochtsjildich is. Dat is it probleem
uteraerd. En oan dizze prosedure dat sil de hear
Miedema tajaen moatte kinne wy neat foroarje.
Hy wol, dat wy oer it algemien probearje ünteigening
to foarkommen. Dit is binliker tsjinoer de bitrutsenen
en ek yn it bilang fan de Gemeente. Al soe it wêze,
dat men der dan hwat djür oankomt, dan noch giet
men in stik problemen üt 'e wei, mar ik wol de hear
Miedema wol kategoarysk tasizze, dat ik by it bilied,
dat B. en W. hjir fiere en dat strak resultearje sil yn
it ütstel oan de Ried, mei syn opmerkingen „terdege"
rekken halde sil. As de taksaesjes hwat oan de aide
kant binne, dan sille der mooglik nije taksaesjes kom
me moatte. Mar moatte dy der komme, dan kinne se
natuerlik ek yn it neidiel fan bitrutsenen ütfalle. Dêr
kin ik nou gjin wiis wurd oer sizze. Mar wy moatte
ridlikerwize dwaen hwat it meast yn it bilang fan üs
boargers is. It is spitich, dat faek it bilang fan de
pachter ophongen wurdt oan it ynsjoch fan de lan-
hear. Dat soe oars wêze moatte, mar it is net oars.
De Gemeente kin natuerlik tsjinoer de lanhear gjin
fust meitsje, salang der net in rjochtsjildich bistim-
mingsplan is.
De hear Tjerkstra: Tige koart noch in pear opmer
kingen. Yn 't foarste plak: op myn fraech, oft de kos
ten fan de eastlike tangintwei ek opnommen binne yn
de kostenopset op side 13 fan de taljochting, haw ik
gjin antwurd krigen. (De hear Tiekstra (weth.): Ik
miende, dat de hear Tjerkstra myn skodholjen sjoen en
bigrepen hie.) Ja, dat is ek sa, mar de Ried hat der ek
rjocht op it antwurd to hearren! Dat der in aid net-
wetlik struktuerplan is, wist ik wol, mar it gie my
yndied krekt om it nije struktuerplan, dat yn tarie-
ding is.
Hwat de lüdshinder fan it fiadukt oer de Froske-
pölle oangiet, makke ien fan myn buorlju niis de spitse
opmerking men soe sizze hoe is 't noch mooglik
oan 'e ein fan in 4-jierrige rit dat wy ris bisykje
moasten ünder tsjin dat bouwurk oan klimop groeije
to litten; dat soe faeks helpe! Ik hie fansels mear it
each op technyske foarsjenningen yn of oan de fia-
duktkonstruksje seis om dat eventuele biswier tsjin
to gean.
De tagonklikheit fan de Froskepölle fan it fiadukt
óf, haw ik noch net foar it forstan, mar miskien is
de oplossing folie ienfaldiger as dat ik tink en makket
men gewoanwei in fuotbreehje oer it Waldmansdjip
hinne, mar dan moat men wol klimme fansels.
It gie der my net om, oft de óffier fan it rioelwet-
ter yn de sifers (skattingen) opnommen wie, mar ik
woe hawwe oer dy óffier nei de suveringsynstallaesje
soe in passaezje yn de taljochting stien hawwe! It
hinget der fansels ek fan óf, hokker yndustryen dêr
komme sille en hokker óffalwetter dy produsearje. De
suveringsynstalleasje moat it op't lést ek oan kinne
en ik mien wolris grütsjen heard to hawwen, dat dy
net altiten like goed wurket. Is dat sa?
Hwat de sportterreinen oanbilanget, rekkenje ik der
op, dat men dochs nochris bisjen wol by it gear-
stallen fan it bistimmingsplan-Aldlan-east oft it
net mooglik is dêr de sportfjilden yn op to nimmen,
dy't foar dy hoeke fan de stêd ornearre binne. De oer-
flakte oan sportterrein yn it plan Himrik is great,
seit de Wethalder; mar dat fait ta, tinkt my, it is
sa'n 6 hektare.
Hjirby wol ik it litte. Nochris, wy geane mei it plan
akkoart; in pear lytse, troch my yn earste oanliz
neamde korreksjes moatte eins al oanbrocht wurde,
ear't it plan foar goedkarring nei Dep. Steaten giet.
De Foarsitter: De opmerkingen fan Jo, hwer't de
Wethalder om frege, dy krije wy noch wol, mynhear
Tjerkstra
De hear Miedema: Ik kin folstean mei de Wethal
der to tankjen, dat hy sa folslein oan myn winsken
tomjitte komme wol. Ik sil, hwat dat oangiet, mei bi-
langstelling de Ried fan 21 septimber ófwachtsje.
De hear Tiekstra (weth.): Yn earste ynstansje haw
ik, doe't de hear Tjerkstra it oer de finansiering fan
de east-tangint hie, mei de holle skodde en ik miende,
dat dat wol in antwurd wêze koe. Ik wol nou sizze,
dat de kosten fan dy tangint net yn de kostenopset
opnommen binne. Dêr moat in eigen finansiering foar
komme.
Hwat de rioelearring oangiet (de oare opmerkingen
jow ik troch oan Wethalder De Jong): Mochten der
yndustryen komme, dy't greate „watervervuilers" wê
ze soene, dan sille wy oan it seis reinigjen fan dy
„vervuiling" hege easken stelle. Oan de kwestje fan
de sportterreinen sil ik myn omtinken jaen.
Z.h.st. wordt besloten overeenkomstig het voorstel
van B. en W.
Punt 18 (bijlage no. 291).
De heer Weide: Ik vind het bijzonder jammer, dat
de verhoudingen met de Vindex zo liggen. Ik vraag me
af, of het wel juist is, dat de Gemeente zelf tot ex
ploitatie van de kantine overgaat, al is dit bedrijf
eigenlijk niet te vergelijken met een echt horecabe
drijf.
Om praktische redenen heb ik bezwaar tegen dit
voorstel. De praktijk van het bedrijfsleven leert ons,
dat men automaten, zoals hier worden gebruikt, nooit
in eigen exploitatie moet nemen. Er treden veel sto
ringen op en de service- en onderhoudsmonteurs zullen
bij exploitatie door de Gemeente niet zo vlug ter plaat
se zijn, met alle gevolgen voor het goed functioneren
van deze kantine. Ik zou U dan ook in overweging
willen geven, uit te zien naar een andere pachter of
eventueel te trachten nog tot een oplossing met de
Vindex te komen.
De heer Stek: Als ik het goed begrepen heb, noemt
U in deze raadsbrief twee redenen, waarom U meent,
dat de exploitatie van de automaten in de kantine van
de Sporthal Nijlan door de Gemeente moet worden over
genomen. In de eerste plaats wordt deze kantine door
de huidige pachter niet voldoende schoongehouden. In
de tweede plaats zijn de prijzen momenteel te hoog.
Het niet voldoende schoonhouden van de kantine is
in strijd met punt 4 van de overeenkomst en zou een
reden kunnen zijn punt 24 te doen uitvoeren („Wan
neer de pachter zich niet aan de overeenkomst houdt,
kan de exploitatie door de verpachter direct worden
beëindigd"). Nu blijkt echter, dat de Gemeente er be
grip voor heeft, dat de pachter de kantine niet vol
doende kan schoonhouden en heeft aangeboden dit door
gemeentepersoneel te laten verzorgen. Dit punt is dus
opgelost.
U vindt de prijzen te hoog, maar hoe komen die zo
hoog? Volgens punt 12 van de eerder genoemde over
eenkomst behoeven de prijzen goedkeuring van de ver
pachter. Houdt de pachter zich hieraan niet, dan kan
alweer punt 24 worden toegepast. Of heeft de Ge
meente wel toestemming gegeven voor de huidige prij
zen? In dat geval vraag ik mij af, op welke rechts
gronden U deze pachtovereenkomst wilt beëindigen?
Wilt U deze pachter kwijt en is het de bedoeling hem
uit te kopen, omdat de zaak daarmee gediend zou
zijn? Dat zou de reden kunnen zijn waarom de nieuw
prijs betaald wordt voor automaten, die al meer dan
iy2 jaar in gebruik zijn. Eigenlijk zou minstens 20?»
op de nieuwprijs in mindering moeten worden gebracht,
wat neerkomt op f 3 f 4.000,U begrijpt, dat de
fracties, namens welke ik spreek, toch echt wat meer
informatie willen voordat zij met dit deel van het voor
stel akkoord kunnen gaan. Laten wij nu eens aanne
men, dat U ons overtuigt, dat het in het belang van
de zaak is, dat we de bestaande overeenkomst beëin
digen en dat het daarom verantwoord is de door de
betrokkene bedongen prijs te betalen. Dan komt de
vraag aan de orde: Zullen wij nu maar niet de zaak in
eigen beheer nemen? Ik begrijp best, dat Uw ambte
naren, na alle ondervonden ellende, in deze richting
denken. Maar ik wil U beslist waarschuwen voor de
consequenties. Uit de door mij ingewonnen informa
ties heb ik begrepen, dat reparatie en onderhoud van
dien aard zijn, dat zakenlui en industriëlen er op uit
zijn de automaten niet te kopen maar te huren. Ik
zou het College dringend willen aanraden hetzelfde te
doen. De kwestie van de consumptieprijzen behoeft
helemaal geen bezwaar te zijn, als B. en W. in een
nieuw, juridisch sluitend, huurcontract bedingen, dat
de prijzen hun goedkeuring behoeven en er voor zor
gen, dat op de naleving van het contract werkelijk
wordt toegezien.
De heer Schönfeld: Wij hebben hier te maken met
een van de vele gevallen waar het particulier initia
tief volkomen onmogelijk wordt gemaakt doordat de
lasten hoger zijn dan de baten. Wederom is hierdoor
iemand werkloos geworden, n.l. de beheerder. Ik vind
dit een bedroevende zaak. De Gemeente draait voor de
tekorten op, want ondanks het feit, in de raadsbrief
vermeld, dat de werkzaamheden van het personeel in
de hal zouden kunnen worden gecombineerd met o.a.
het schoonhouden van de kantine, geloof ik niet, dat
de opbrengsten van de consumptie-verkoop voor de
Gemeente een sluitende post zullen vormen. De over
heid werkt nu eenmaal duurder dan de particulier;
dat heeft de praktijk dikwijls bewezen.
Ik vraag me af, waarom destijds niet in de overeen
komst met de exploitatiemaatschappij is vastgelegd, dat
het personeel, dat toch voor een vast salaris bij de Ge
meente werkzaam is, de kantine moest schoonhouden.
Het zou voor de exploitant een aanmerkelijke verlich
ting geweest zijn. Tevens vind ik het onjuist, dat de
prijzen van de te verkopen consumpties de goedkeu
ring van de Gemeente behoeven. De exploitant moet
hierin volkomen vrij zijn. En als deze zakelijk is, het
geen ik wel aanneem, zal er heus wel voor gezorgd
worden, dat de prijzen op een aanvaardbaar peil wor
den gehouden. Immers, hoe groter de omzet, des te
scherper kan worden ingekocht. Dit is een stelling die
voor vrijwel elke branche opgaat. Het is gewoon een
kwestie van zaken doen.
Ik kan me moeilijk met dit voorstel verenigen en
ik zou de suggestie willen doen, dat de Gemeente met
de exploitatiemaatschappij Vindex opnieuw gaat on
derhandelen met inachtneming van de punten die ik
zoeven heb genoemd. Het risico is dan volledig voor de
pachter en het kost de Gemeente geen cent meer dan
voorheen. Bovendien komen we op deze wijze niet in
het vaarwater van de horeca-sector door een bepaalde
vorm van concurrentie te scheppen. De eventueel ont
stane tekorten komen dan aan het eind van het jaar
niet ten laste van de gemeenschap.
De heer Venema: We zijn, net als de heer Schön
feld, allemaal voor het particulier initiatief. Alleen, er
zijn geen gegadigden. Ik dacht altijd, dat, als je een
overeenkomst had, je je daaraan moest houden. Deze
man ziet geen kans de kantine schoon te maken zoals
dat behoort en zoals het staat in het contract. De Ge
meente handelt helemaal in overleg met deze man
omdat hij alles niet kan nakomen. Hij wil er graag af.
Ik ben altijd blij, als iemand voor de werklozen op
komt; ik ben dan ook verheugd, dat de heer Schönfeld
dat dan maar doet. Ik wil hem echter wel vertellen,
dat deze man in geen geval werkloos blijft; die houdt
wel werk met de verkoop van automaten.
Wat de prijzen betreft, sta ik op het standpunt
en mijn fractie deelt dat dat deze binnen de perken
moeten blijven. Het is immers in hoofdzaak de jeugd
die van de kantine gebruik maakt. Als een kop koffie
die kinderen 50 cent kost, dan is dat te veel en het
toeft ook echt niet. 75 cent voor een flesje frisdrank
is ook niet nodig. Ik zeg niet, dat de mensen voor niks
moeten werken; begrijp mij goed. Maar deze lui zijn
er natuurlijk op uit en dat is hun zaak, maar het
is mijn zaak om daar tegenin te gaan om binnen
de kortst mogelijke tijd zoveel mogelijk te verdienen.
En daar voel ik nou net niks voor. (Gelach.) We zien
nu kans dit zaakje te laten opknappen door iemand
die al in de sporthal werkt. De heer Schönfeld zegt
wel, dat het voordeliger is het door particulieren te
laten doen dan door ambtenaren, maar daar ben ik
het helemaal niet mee eens. Er zijn echt wel ambtena
ren, die ook nog wel mee kunnen komen als het op
werken aankomt. Volgens mij is de Gemeente op dit
moment beter uit met wat in de raadsbrief wordt voor
gesteld. Het is geen kwestie van mooi voordoen, maar
van het dienen van het belang van de gemeenschap.
Om de storingen, waar de heer Weide over praat,
(Stem: U praat of U Wethouder bent!) moet ik een
beetje lachen. Ik heb de tijd meegemaakt, dat de stem-
pelklokken, de zgn. prikklokken, uitgevonden werden.
Die moesten toen uit Duitsland komen. Als daar wat
aan mankeerde, moest er een monteur uit Duitsland
komen om ze te maken. Nu was er toevallig een pien
tere jongen op het bedrijf waar ik werkte; die had één
keer gezien, hoe het in elkaar zat en de Duitse mon
teur hoefde niet weer te komen. Ik heb zo'n idee, dat
er bij de Gemeente ook wel pientere jongens zitten.
Als die de automaten eens uit elkaar nemen, dan zet
ten ze die dingen ook weer in elkaar. Ik zou daar dan
onderdelen bij overhouden, maar zij vast niet. (Ge
lach.
Ik geef graag mijn stem aan dit voorstel en mocht
binnen afzienbare tijd blijken, dat het niet lukt, dan
kunnen we altijd nog zien. Men weet hoeveel moeite
het kost een beheerder aan te trekken. Neem het geval
De Kleine Wielen. Dat komt hier ook wel weer eens
terug. Daar ben ik helemaal niet bang voor. Maar dan
ben ik er niet meer bij. Niet hier tenminste, maar op
De Kleine Wielen wel, hoop ik. (Gelach.)
De hear Hoomgaardt: Ik haw ien fraechje. Is der
ek bisocht de eksploitaesje by in oare maetskippij ün
der to bringen as by dizze maetskippij Vindex?
De hear Tiekstra (weth.): Is is net wier, dat by
dizze Gemeente alles yn eigen eksploitaesje nommen
wurde moat. Dizze saek biwiist dat. Wy binne bigoun
mei partikuliere eksploitaesje. Net sünder swierrich-
heden.
Wij praten over een consumptiegelegenheid van spe
ciale aard. Niet voor het eerst worden wij er mee ge
confronteerd, dat dit soort consumptiegelegenheden,
uit commercieel oogpunt bezien, niet bijster interessant
is. Toch behoort deze voorziening bij de sporthal. Er
gaat bij de sportbeoefening nogal wat vocht verloren
en de sportbeoefenaren hebben behoefte aan een tij
dige compensatie van dit verlies.
Wij hebben nu te maken met het doodnuchtere feit,
dat er een contract is met de Vindex voor drie jaar.
Dit contract is, meen ik, ingegaan op 1 september 1969
en zou dus nog minstens gelden tot en met het seizoen
1971'72. Er is thans tussen de exploitant en de Ge
meente overeenstemming bereikt over het beëindigen
van deze overeenkomst op de in de raadsbrief genoem
de voorwaarden. De Gemeente heeft behoefte aan be
ëindiging van het contract, omdat de exploitant zijn
verplichtingen t.a.v. het schoonhouden niet of moeilijk
kan nakomen (hij had daarvoor een hulpkracht, maar
die heeft voor de eer bedankt en hij kan niemand an
ders vinden). Telkens wanneer de hal gebruikt is (ook
overdag door schoolkinderen) moet er schoongemaakt
worden. Het is wel een trieste zaak. De Gemeente
evenwel wordt voor de toestand in de kantine aan
sprakelijk gesteld. Dat is onvermijdelijk. Als men zegt,
dat het in de kantine van de gemeentelijke sporthal
een „zwijnekeet" is, heeft men nog gelijk ook.
Er is door de gebruikers, m.n. door de jeugd, her
haalde malen geklaagd over de hoge prijzen. Bij com
merciële exploitatie speelt de prijs nu eenmaal een
grote rol, omdat de pachtsom moet worden goedge
maakt. De pachter meent de huidige prijzen te moe
ten innen, wil hij de zaak rendabel kunnen blijven ex
ploiteren. Kan dat niet, dan moet het contract worden
beëindigd. Nu weten we allemaal, dat een eenzijdig
opzeggen van een contract nogal wat problemen kan
meebrengen, als het gaat om de juridische interpreta
tie van bepaalde voorwaarden. Het leek ons logisch
ons van het contract te bevrijden, omdat we hiermee
twee dingen bereiken: 1. Door inschakeling door per-
