del- en fietsmogelijkheden worden gered don zouden wij dat zeer op prijs stellen en ik wil daar bij deze dan ook met enige klem op aandringen. Hoewel de rijksnormen die hebben geleid tot de oorspronkelijk geplande breedte van 100 meter van de groenstroken langs het oosttangent en de Groningerstraatweg ons zeer zwaar wegen zijn wij toch wel met u van mening dat langs het oosttangent desnoods genoegen kan worden genomen met 85 meter omdat de bebouwing die daar zal verschijnen waarschijnlijk wat minder last zal hebben van de te verwachten geluidshinder. Dat ligt anders bij de groenstrook langs de Groningerstraatweg. U schrijft dat het nadere onderzoek door Dwars, Heederik en Verhey uitwijst dat door beplanting van een strook van 80 a 85 meter breedte de geluidshinder tot het wettelijk toegestane minimum wordt terug gebracht. Maar - en hier ligt voor onze fractie een cruciaal punt - de normen die hebben geleid tot het vast stellen van een breedte van 100 meter zijn in de eerste plaats rijksnormen en in de tweede plaats zijn ze langs de Groningerstraatweg verantwoord maar ook niet meer dan dat, althans niet wanneer wij ook dat deel van Camminghaburen willen voorzien van een kwalitatief hoog woonniveau, zoals dat dan heet. Los daarvan, wij staan zonder meer sterk op dit punt, de normen op grond waarvan de bere keningen over de hoeveelheid te verwachten geluidshinder voor dit deel van Camminghaburen zijn ge maakt zijn neergelegd in het wetsontwerp Geluidshinder, ze worden ondersteund door T.N.O. en door Rijkswaterstaat, terwijl van provinciale zijde wordt verlangd dat de totale grondstrook, gemeten van af de zijkant van de weg, in ieder geval minimaal 100 meter breed is. En dan laat ik de hoeveelheid luchtvervuiling door de uitlaatgassen van al die auto's nog maar buiten beschouwing. Het is de gemeen te die hieruit indertijd de logische consequenties heeft getrokken en de breedte in eerste instantie op 1 00 meter heeft bepaald. Het is nu de beurt aan het Ministerie van Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening om die zelfde consequenties te aanvaarden, niet meer maar ook niet minder. U merkt dat on ze fractie op dit punt niet toegeeflijk is en de meningen verschillen dus met de raadsbrief. Ik heb dan ook een motie gereed die ik eventueel in tweede instantie bij u zal indienen. Ik zal die motie nu al vast even voorlezen. "De raad der gemeente Leeuwarden, in vergadering bijeen op 27 juni 1977, besluit de breedte van de strook grond, gelegen aan de noordkant van het plan Camminghaburen langs de Groninger straatweg, te handhaven op de oorspronkelijk vastgestelde 100 meter." Ik heb er behoefte aan de intentie van de motie nog even toe te lichten. Hij is uitsluitend be doeld als een ruggesteun voor het college in de komende onderhandelingen. Wij zijn ons bewust van het risico dat de motie zich min of meer als een boemerang tegen de gemeente zou kunnen keren als hij nadat hij ingediend zou zijn niet door deze raad zou worden aangenomen of slechts een krappe meerderheid zou halen. Vandaar dat ik nu volstaan heb met hem aan te kondigen en vandaar ook dat ik u en de andere fracties in de raad zou willen vragen om een duidelijke reactie in eerste instantie. Ten overvloede wijs ik u er nog op dat door aanneming er van het werk- en tijdschema Cammingha buren in geen enkel opzicht in gevaar hoeft te komen. Dan ben ik nu mijn voornaamste opmerkingen wel kwijt. Ik zou er nog aan toe kunnen voegen dat het onze fractie deugd doet dat er voor het probleem van de situering van de scholen nu een op lossing schijnt te zijn gekomen. Wij kunnen ons ook wel vinden in wat u schrijft over de architecten keuze. Wij zijn het met u eens dat ook bij de enigszins gewijzigde opzet de verscheidenheid van de diverse ontwerpen wel gegarandeerd blijft. Hierbij zou ik het in eerste instantie willen laten. De hear Miedema: Yn it foarste plak soe ik üt namme fan de fraksje tank utsprekke wol Ie foar it feit dat it kolleezje oant nou ta kans sjoen hat by it tiidskema to bliuwen dat wy forline jier opsteld hawwe foar de Ontwikkeling fan it plan CamminghabuorrenDe stikken wienen eksakt op tiid by de riedsleden binnen en ik leau dat in wurd fan hulde wol op syn plak is, hwant it is faek net in ienfdl- dige saek om dizze matearje yn it fêststelde ramt op tiid de doar ut to krijen. In algemiene opmerking noch oer de tastjurde stikken. Jo kinne jo öffreegje oft de plannen sa't wy dy krije sa detail listysk moatte, oft it dan noch wol reéel is hwat wy yndertiid steld hawwe, ntl. dat wy bikwame architekten/ stêddeboukundigen hawwe moatte, bineamd troch de partisipanten dy't hjir bouwe. Kinne sokke mins- ken noch wol in ynbring hawwe yn dit plan? Praktysk de hiele yndieling leit fêst en it is noch mar de fraech oft, as men allinne fan de architekt it tekenjen fan in hós en it Ontwerpen fan in gevel for- wachtet, oan de winsk fan de ried oangeande differinsiaesje foldwaende tomjitte kommen wurdt. Dit is yn earste ynstansje gjin krityk oan it adres fan it kolleezje. Wy hawwe meiinoar as ried bisocht, ek fia de kommisjes, gryp op dit plan to krijen, wy hawwe in skema opsteld, wy hawwe miend dat wy ynbring hawwe moasten hwat de kar fan architekten oanbilanget om differinsiaesje to krijen. Op my makket dit plan nou de yndruk dat it hiel sterk en dudlik de ynbring krijt fan de stêddeboukundige dy't it untwurpen hat en dat de ynbring fan de architekten fan de partisipanten tige lyts wurdt. De soarch dy't ik haw dat de differinsiaesje straks tsjinfalt sprek ik op dit stuit üt. It soe wol ris wêze 19 kinne dat wy us by de Ontwikkeling fan de oare dielplannen hjir as ried yn syn totaliteit noch ris oer buge moatte om to bisjen oft der net hwat mear romte komme moat foar de architekten; dat hat ek fan it bigjin of de opset west, fan it bigjin óf hat it kolleezje - ik praet nou oer 3 a 4 jier lyn - tasein: De architekten fan de bouwers krije in ynbring yn it to untwikkeljen plangebiet. Sa detai11istysk as de plannen nou taret binne wurdt dy ynbring wol ta in minimum biheind. It resultaet kin dêrtroch ts j i n fa lie, hwat net ynhaldt dat dit op dit momint foar myn fraksje reden wêze soe om in oare koers to nimmen. Ik meitsje allinnich de algemiene opmerking dat wy by de fierdere Ontwikkeling fan de plannen us tinzen hjir dochs ris oer gean litte moatte. In oare opmerking nei oanlieding fan it riedsbrief giet oer de Ontwikkeling fan it sintrum. It rieds- brief skriuwt dat der tocht wurdt oan it utskriuwen fan in priisfraech, men is dwaende in programma fan easken foar dat sintrum op to stellen. Alles oerweegjend komt myn fraksje ta it stanpunt dat wy greate bihoefte hawwe oan in diskusje oer dat programma fan easken; ik tocht dat dat bisunder wich- tich wie. Wy hawwe lykwols perfoarst gjin bihoefte oan in priisfraech hjirfoar. Ik kin my foorstel Ie dat it kolleezje bihoefte hat oan in gesprek mei forskillende projektuntwikkelers of bouwers, dat men óf- taeste wol hwer't men de measte mooglikheden foar réalisearring hat - dat is hiel best, ik leau ek dat dat wi nsklik is, ik soe dy suggestje ek wol dwaen wol Ie -, mar ik leau net dat it yn de foarm fan in priisfraech moat. Us fraksje hechtet der oan dat der in diskusje komt oer it programma fan easken, dat der fanut it kolleezje in gesprek komt mei forskillende partisipanten en dat de bineaming fan in unt- wikkeler en bouwer troch de ried bart. De hear Buising hat inkele wurden sein oer de kuijermooglikheden en de grienstrook lans de Grin- zerstrjitweihy freget dêrop in réaksje fan de oare fraksjes. Nou, oan sa'n freonlik forsyk kinne jo min foarby gean. Us miening is dat de kuijermooglikheit lans de eastkant, lans de feart, dy't de hear Buising tige krap en net sa maklik neamt, earder as bisunder rom to bititeljen is. Ik haw ek by de bi- hanneling yn desimber al sein dat dy grienstrook hwat breed utfallen is, dat dêr wol hwat mooglikhe den yn sieten om to bisnoeijen; der is ek hwat yn bisnoeid, ik hie it net slim foun as it noch hwat fier der gien wie. Dat haldt net yn dat wy der net oan hechtsje dat der in kuijermooglikheit tusken de bi- bouwing lans troch it iepenbier grien komt, mar dat kin ek sa't de plannen nou binne; as wy op kaert 9 de maten sjogge fan dielgebiet 1 dan fine wy dat noch in bisunder royale mjitte. Dizze opmerking is net bidoeld om to sizzen dat der in wiziging komme moat, wy miene dat wy op dit momint sa min moog- lik wizigje moatte omt wy fierder moatte. It haedbiswier fan de hear Buising wie dat de strook lans de Grinzerstrjitwei net 100 meter breed is. Earst in opmerking foaróf. De hear Buising neamt yn syn bitooch dat dy strook 100 meter wêze moat, metten fan de kant fan de dyk. Ik tocht dat it altiten metten wie üt it hert fan de dyk. Ik wol op dit momint yn it midden litte hwa't gelyk hat, dat komt miskien straks wol üt de fierdere diskusje nei foaren. Nou de fraech oft it 100 meter wêze moat of dat wy folstean kinne mei de 85 meter dy't yn de stikken neamd wurdt. Ik twifelje oft it yndied 85 meter is, ik tocht dat it hwat mear wie, mar dat hearre wy straks miskien wol. Ik tocht dat de mjitte 100 of 85 meter net in bisunder wichtich gegeven wie, ik tocht dat in bisunder wichtich gegeven wie hoe great de lüds- oerlêst is binnen de wenning dy't it tichtst by de Grinzerstrjitwei stiet, ik tocht dat dat de mjitte wie dy't yn de Milieuwet neamd wurdt. Dat hinget óf fan hwat men docht yn dy strook. Myn idé - dat is net allinne myn idé, ik haw it opnommen mei forskillende deskundigen - is dat it reéel mooglik wêze moat yn in strook fan 85 meter troch in adekwate biplanting yndied it lud foldwaende to kearen. Op groun dêrfan hawwe wy der op dit momint gjin bihoefte oan dy strook breder to meitsjen. Binnen dy 85 meter kin men troch in goede oanpak fan de romte dy't men dêr hat safolle birikke - dat sil mei de nedige soarch barre moatte - dat it foldwaende is. As de P.v.d.A. mei in moty kommen wie hweryn de soarch ütsprutsen waerd en hweryn oandrongen waerd op in juste oanpak fan dy strook dan lei it oars, dan hie ik dy moty fan herte stipe hoewol't men dan hwat oan de lette kant wie hwant in part stiet der al, oer de libbensmooglikheden fan hwat der stiet kinne wy fan miening forskille, mar der is in bigjin makke. Nou't de P.v.d.A. komt mei in wiziging fan de plangrins haw ik it dêr dochs wol swier mei. It giet net yn it foarste plak om dy 15 meter, it giet der my yn it foarste plak om dat de finansiéle posysje fan dit plan troch dizze wiziging frij swier oantaest wurdt. De totale plankosten da- Ie net, it oantal wenningen wurdt leger bihalven as men se earne oars tusken poatet hwat ynhalde soe dat de wenningtichtheit heger wurdt en datoangeande bin ik it fan herte mei de hear Buising iens, dy kant moatte wy net üt. Sa't ik sapas al bisocht haw dudlik to meitsjen, de needsaek fan forbreding fan de strook sjocht OS fraksje net yn. Dêr komt noch by dat dy grins fan 100 meter nei myn bitinken net in lannelike noarm is, dat is in noarm dy't troch Rykswettersteat yn de provinsie Fryslan hantearre wurdt, wylst yn oare provinsjes in oare noarm hantearre wurdt. Mar ik leau dat it kardinale punt op dit mo mint is it oantal desibel lud dat men yn de wenning to forwachtsjen hat. As men dêr fan ütgiet dan is de mjitte fan 100 meter net relevant. Mar as wy op dit momint bigjinne yn dit Ontwerp sa'n wiziging oan to bringen dan helje wy of de finansiéle opset oeral óf it slimme probleem nei üs ta dat wy in

Historisch Centrum Leeuwarden

Raadsverslagen van de gemeente Leeuwarden, 1865-2007 (Notulen) | 1977 | | pagina 10