14
Uit stedebouwkundig oogpunt is er naar onze mening op de hoek Schrans-Hollanderdijk plaats voor
een wat zwaardere bebouwing dan in het model van de contactgroep wordt aangegeven. In dit model
staat de woningbouw centraal. Het model van de projectgroep geeft een wat zwaardere "vulling" aan
de hoek. Het model van De Leeuw en Jellema is weer iets zwaarder van bouw dan model 2, doch geeft
naar onze mening stedebouwkundig gezien het voordeel dat er een parkeerkelder is geprojecteerd, waar
door achter het gebouw ruimte ontstaat die een betere aansluiting met de achterliggende wijk geeft.
Voor alle drie modellen is een financiële berekening gemaakt. Ik moet van deze berekeningen
uitgaan, want ik ben niet in staat alle in's en out's na te rekenen. Dan blijkt dat de modellen 1 en 2
een tekort te zien geven van enkele miljoenen, die ten laste van de gemeente komen als zij niet door
subsidies worden gedekt. Model 3 heeft daarentegen voor de gemeente geen financiële consequenties.
In de raadsbrief wordt al aangegeven dat op subsidies niet mag worden gerekend. De wethouder heeft
dit overigens aan de hand van een aantal voorbeelden duidelijk gemaakt bij de discussie hierover in
de commissievergadering. Als men van de berekeningen uitgaat, is de prijs voor de modellen 1 en 2
ons te hoog en gaat onze voorkeur uit naar model 3.
Ten aanzien van de extra verkeersdruk die in alle drie modellen, zij het waarschijnlijk in ver
schillende mate, op de Schrans wordt gelegd, achten wij het vanzelfsprekend dat dit aspect in het
verkeersstructuuronderzoek van Dwars, Heederik en Verhey wordt betrokken.
Het voorliggende principebesluit wordt genomen op basis van een schetsontwerp. De architecto
nische invulling moet nog plaatsvinden. Op welke wijze wordt of kan bij voorbeeld de Commissie voor
de Ruimtelijke Ordening hier nog bij worden betrokken?
De heer De Beer: Wij hebben er nooit enige twijfel over laten bestaan dat wij het gebied direct
ten zuiden van de spoorlijn uitermate geschikt vinden voor kantoorbebouwing. Ook de nu onderwerp
van discussie zijnde plaats, aan de buitenkant van de wijk gelegen, lijkt ons hiervoor in aanmerking
te komen. Dit punt kan best een wat forse bebouwing verdragen, zonder dat de wijk er direct nadeel
van ondervindt. Bovendien zijn in de plannen voldoende parkeerplaatsen opgenomen, zodat van par
keeroverlast geen sprake hoeft te zijn. De financiële offers die moeten worden gebracht voor de reali
sering van de modellen van de projectgroep en de contactgroep, hebben ons doen besluiten om te kiezen
voor model 3, te meer daar er niet op subsidie mag worden gerekend. In de nieuwjaarsrede van 7 januari
jl. heeft de burgemeester gesproken over de zorgelijke werkgelegenheidssituatie in Leeuwarden. Hier
hebben wij een mogelijkheid om daar iets aan te doen.
De heer Van der Wal: Dat er, liefst snel, op de Smidsbuurt iets moet gebeuren, is iets waarover
iedereen het eens zal zijn. Vandaar ook dat de gemeente, vooruitlopend op het structuurplan voor
Huizum-West, begonnen is met plannen voor herbebouwing van de Smidsbuurt. Aangezien bij alge
mene beschouwingen en rond de verkiezingen de gehele gemeenteraad de inspraak hoog in het vaan
del plaatst, worden er een projectgroep en een contactgroep ingesteld. Wij hebben een heel mooie
procedure bedacht. De inspraak moet tot gelding komen en daarom wordt er een groepje uit de buurt
gevormd en dat groepje mag dan ook meedoen. Later ziet men dan wel hoe die inspraak wordt gewo
gen, ondanks alle mooie principiële uitspraken over inspraak. Een en ander gaat ongeveer als volgt.
De projectgroep maakt een model, in dit geval model 2, en de contactgroep doet hetzelfde, in
dit geval model 1De modellen zijn bedoeld om de stedebouwkundige randvoorwaarden en richtlijnen
aan te geven en niet veel meer dan dat. Als de raad dan een keuze maakt, wordt er op basis van het
gekozen model een uitwerking gemaakt. Zo niet in dit geval, want ongeveer tijdens de zomerperio
de van vorig jaar kwam een projectontwikkelaar met toen een dikke klant achter zich - de Zieken
fondsen - op de proppen met in feite een uitwerking van model 2. Een model, waarvoor de raad nog
niet had gekozen, dat moest allemaal nog. Het model van de projectontwikkelaar kon echter niet een
uitwerking van model 2 worden genoemd en daarom werd het, zomaar, als uit het niets, model 3. Men
vraagt zich overigens af hoe een projectontwikkelaar het altijd zo snel weet, als zelfs de betrokken
raadsleden maar met de grootste moeite achter de planontwikkeling kunnen komen.
Kennelijk tot groot enthousiasme van het stadhuis, de DSO en achteraf ook het college kwam daar
model 3. ledereen heeft in zijn advisering naar dit model toegeschreven. Weliswaar waren er wel wat
kritische opmerkingen bij model 3 te maken, maar het kostte niets. Bij de modellen 1 en 2 waren uit
het losse handje ook wel kostenbegrotinkjes gemaakt - die horen nu eenmaal bij die stedebouwkundige
randvoorwaarden en richtlijnen -, maar die waren niet zo uitgebreid. Ze "sloten" allebei met een
subsidie van drie miljoen. Dit financiële kattebelletje is meteen het hoofdargument geworden om de
eerste twee modellen af te wijzen en in feite niet meer serieus te nemen: dankjewel contactgroep, be
dankt voor je moeite en voor de versiering. Het moest model 3 worden. Zoiets komt dan in de Commissie
voor de Ruimtelijke Ordening. De meerderheid van de commissie vond het model van de bewoners met
zijn nadruk op wonen - overigens ook enige bedrijven - stedebouwkundig dan wel leuker, maar ja,
die drie miljoen tekort! Daarover mag echter in deze commissie niet worden gediscussieerd, omdat
het dan om financiën gaat en dat aspect moet worden besproken in de Commissie voor het Grondbe
drijf. Vervolgens komen dan de model|en in de Commissie voor het Grondbedrijf aan de orde. Model
3 komt zeer uitgebreid aan de orde. Voor de modellen 1 en 2 wordt nog steeds uitgegaan van het kat
tebelletje dat een tekort van drie miljoen te zien geeft. Als men dan als commissielid probeert die
cijfers wat te toetsen, dan vindt de voorzitter van de commissie - de wethouder van Ruimtelijke Or
dening, de heer Rijpma - het niet nodig om daar nog eens dieper op in te gaan. Tot mijn stomme ver
bazing vinden ook de leden van de PvdA, het CDA en de VVD in die commissie dit helemaal niet no
dig, hoewel zij model 1 stedebouwkundig beter vinden! Vervolgens komt een en ander dan weer terug
in de Commissie voor de Ruimtelijke Ordening; er wordt kennelijk niet overgebriefd, want in die ver
gadering gaat de heer Buising staan en zegt dat het tekort nog steeds drie miljoen bedraagt en dat dus
model 3 maar moet worden verkozen.
De moed zinkt je dan bijna in de schoenen. Ik ken het soort verhalen wel: het is wel strijdig met
het principe en wij hebben het wel vaker gezegd, maar ja, toe maar weer. Ik vind dit ver beneden
peil. De procedure en de hele behandelingswijze van deze plannen in de commissie vind ik trouwens
ook ver beneden alle peil. Ik vind het bovendien helemaal beneden peil dat een grote fractie, die
zichzelf naar ik aanneem serieus neemt, zo onserieus dit soort plannen beoordeelt en vervolgens toch
maar voor het model van de projectontwikkelaar kiest. Er kleven trouwens nog allerlei andere bezwa
ren aan dit model: het is te massaal, te eenvormig voor die omgeving en de begane grond begint pas
op een hoogte van 1.20 meter, want anders wordt de parkeerkelder te duur. Dit laatste betekent dat
men daar langs een dode muur loopt, met de balustrade erbij gerekend. Nou, noem dat maar stede
bouwkundig aantrekkelijk! Ik hoorde immers iemand in de raad zeggen dat zo'n parkeerkelder stede
bouwkundig zo aantrekkelijk was.
Model 3 veroorzaakt heel wat meer verkeer. De heer Buising zegt dan dat die moeilijkheden wor
den opgelost in het kader van de verkeersstructuur in Huizum-Sixma. Als daarmee wordt bedoeld dat
wij op de Oostergoweg moeten wachten, dan zijn wij wel tien jaar verder.
Hoe zorgvuldig de financiële opzet van model 3 ook is, er wordt even "vergeten" de noodzake
lijk geworden verplaatsing van het trafo-gebouw voor de wijk mee te nemen. Dit is een kostenpost
die slechts in honderdduizenden guldens is uit te drukken. Wij hebben enige ervaring met het ver
plaatsen van zulke trafo-gebouwen. Het verplaatsen van het hokje is niet zo moeilijk, maar de nieu
we aansluiting van de bekabeling wel. Voor dit plan kan men natuurlijk moeilijk een hele wijk zon
der stroom zetten.
De voordelen van model 1 zijn al omstandig in de brieven van het buurtcomité en het PEL opge
somd. Model 1 levert een grotere bijdrage aan het oplossen van de woningnood bij met name de een-
en tweepersoonshuishoudens. Het model levert ook de mogelijkheid om gebruik te maken van de ver
ruimde subsidiemogelijkheden, zoals in de brief van het PEL wordt uiteengezet. Ook de winkeliers
van de Schrans hebben hun voorkeur uitgesproken voor model 1
Ter illustratie van de manier waarop met cijfers wordt omgesprongen, wijs ik op het feit dat in
het model van de projectontwikkelaar met grondprijzen van ongeveer 520,per vierkante meter
wordt gerekend, terwijl diezelfde vierkante meter in het bewonersmodel maar 403,kan opbren
gen. Hetzelfde stukje grond, dezelfde plaats, maar het komt wellicht wat beter uit om model 3 wat
gunstiger te berekenen dan model 1 Als men dan de wethouder voor Ruimtelijke Ordening in de com
missievergadering vraagt hoe dit zit, dan kan hij dat niet zo gauw narekenen! Nee, want daar was
de Commissie voor het Grondbedrijf voor, maar in die commissie wil hij er niet op ingaan. Kortom,
uit al deze dingen kan ik niet anders afleiden dan dat b. en w. in feite tegen de bewoners zeggen:
bedankt dat jullie voor de show hebben meegedaan, misschien heb je er ook nog wat van geleerd,
maar serieus nemen doen we je niet. U kunt zich voorstellen dat wij met een dergelijke handelwijze
helemaal niet akkoord kunnen gaan. Ik heb daarom de volgende motie gemaakt.
"De raad van de gemeente Leeuwarden, in vergadering bijeen op maandag 31 maart 1980,
behandelende de planologische ontwikkeling met betrekking tot de zogenaamde Smidsbuurt
deel uitmakend van het plangebied Huizum-West (bijlage no. 147),
overwegende dat bebouwingsvoorstellen van bewoners- c.q. contactgroepen een gelijkwaar
dige behandeling verdienen in vergelijking tot voorstellen van projectgroep of -ontwikke
laars,
besluit het college van b. en w„ op te dragen in overleg te treden met de contactgroep en
buurtcomité Smidsbuurt, teneinde op basis van model 1 (bewonersmodel) de mogelijkheden
te bekijken en door te rekenen om te komen tot een realiseerbare opzet en daar te zijner
