*47
west haw, is it noch nea foorkommen dat in amtner, by hwa't Ik om ynformaesje kaem, my ynformaes-
je wegere. Ik haw der muoite mei dat wy it sa rom omskriuwen geane, dat eltse ynformaesje, eltse by-
stan en elts advys frege en net wegere wurde kin. Men kin sizze dat dêr alhiel net faek gebruk fan mak
ke wurde sil, mar myn underfining is dat de opstelling fan üs amtners en fan Gs kolleezje tsjin de ried
oer sadanich is dat ik gjin inkele, mar dan ek gjin inkele bihoefte haw oan wiziging fan dy sitewaesje.
As men dêr gjin bihoefte oan hat, dan moat men ek net foar sa'n moasje stimme; dat doch ik dan ek net.
Dan nou de moasjes fan PAL. Ik kin it net litte om ek oer dy moasjes hwat opmerkings to meitsjen.
De moasjes geane oer forskate Onderwerpen, mar wichtich is dat de geast, dy't dêrüt sprekt, uzes net
is. Wy geane der noch altiten fan üt dat ien fan de pylders fan in bistjurlik apparaet, sa't wy dat yn
Nederlan kinne, it bitrouwen is. It bitrouwen yn elkoar. De kiezer, dy't in man of frou offurdiget,
jowt op dat momint syn bitrouwen oan dy persoan. As wy in kolleezje kieze, dan Jowe wy dy leden Gt
Gs ried dat bitrouwen. Ut guon fan de moasjes docht my bliken dat dit bitrouwen by de fraksje fan PAL
net sa sterk untwikkele is. As ik lês dat it eins nedich is dat riedsleden de gearkomsten fan b. en w.
bisykje, dan freegje ik my of hwerfoar soks nedich is. Men freget jild foar in fraksje-assistint om hwat
fan it wurk of to kommen, en men wol it wurk fan it kolleezje der by dwaen. Litte wy nou mei beide
fuotten op'e groun stean bliuwe. Wy kinne eltse ynformaesje fan Gs wethalders krije, as italteast om
ridlike fragen giet. As de fraech net ridlik is, dan hawwe de wethalders gelyk as hja de ynformaesje
net jowe.
It kolleezje leit in bislutelistje op bisjen. Dat listje is wolris hwat meager, mar de boargemaster
hat betterskip tasein, dat dit sil wol klear komme. De opstelling fan myn fraksje is dan dat wy foldwaen-
de bitrouwen hawwe yn it kolleezje, dat wy sels keazen hawwe, en dat wy it as in moasje fan wanbi-
trouwen biskogje as men seit dat men by de gearkomste sitte wol, sadat men elke sucht hearre kin.
Wy hawwe al sa faek praet oer de projekt- en kontaktgroepen dat wy dêr nou mar oer ophalde si I
Ie. PAL komt dan mei in moasje oer dy fraksje-assistinsje. Ik haw der bigryp foar dat dit, nou't wy oer
ditsoarte fan saken prate, wer boppen driuwen komt, mar eins is it sa dat in ried elts jier, by de bihan-
neling fan de bigreating, ekstra jilden Gtluke kin foar it fraksjewurk. As men mei in moasje komt foar
mear jild foar de fraksjes, dan is dat folslein legael en dan kin dat. Oant nou ta is dat net bard, it
moat nou ynienen fan forskillende kanten. Wy moatte hjir al yn 1981 mei komme. Ik haw niiskrekt myn
stanpunt al forklearre, dat wy forwize ek dizze moasje nei de papierkoer.
Dan bliuwt oer de moasje oer de forgadertiden fan de kontaktgroepen. Dat is in saek dy't eins hiel
sinfol is. (De heer Geerts: Maar Wy binne fan bitinken dat wy, as wy oan ynspraek en partisipaes-
je dogge, bisykje moatte de minsken to birikken. Wy sille fan Gs kant dan ek hwat dwaen moatte. Dat
is ek it doel fan dizze moasje. Oan de oare kant (De heer Ten Brug (weth.): Dat is "maar"!) (Ge
lach) Dat is hast itselde, mar ik koe slim "mar" sizze. Oan de oare kant is it wol sa dat wy, al hoe'n
goede saek ynspraek ek is, dochs mei beide fuotten op de groun stean bliuwe moatte en dat wy it to-
tael oan kosten en it totael oan tiid dat dizze nije wurkwize Gs opleveret goed yn'e gaten halde moat
te. Myn fraksje stiet folslein efter it jaen fan ynspraek, mar ik bin it folslein mei de opmerking fan de
hear Geerts oer dizze saek iens. Alhoewol't it my spyt, siz ik dochs né.
De heer Schaafsma: Het feit dat wij zo lang praten over het functioneren van de raad geeft wel te
denken, maar ik zal proberen in tweede instantie hierover wat korter te zijn.
Allereerst de wens dat de commissie voor bestuurlijke aangelegenheden een raadsadviescommissie
moet zijn. Ik ben het nog steeds eens met de argumentatie van de heer Geerts: als men in zo'n commis
sie praat over het functioneren van de raad, dan moet men deze commissie ook als raadsadviescommissie
installeren met ingang van de nieuwe periode. Ik zie niet in waarom bij het ingaan van de nieuwe raads
periode door een herschikking van commissies en raden het predikaat anders zou worden. Ik dacht dat
een schikking iets anders was dan het geven van een predikaat. De vraag waar de commissie toe dient,
is iets anders dan wanneer men de commissie in een bepaalde rangschikking zet. Wel zou men even kun
nen stilstaan bij het feit dat er nog een andere commissie is die in dezelfde branche opereert. De tijd
is eindig, namelijk 168 uren in de week, wat bij een schrikkeljaar niet anders wordt. Ik herhaal dan
nog eens het feit dat het om 32 parttimers gaat. Ik wijs nog eens op wat ik heb gezegd over mijn erva
ringen in de afgelopen tien jaar. De rapporten worden dikker en het resultaat is, vermenigvuldigd met
de hoeveelheid rapporten, altijd hetzelfde of wordt eerder magerder, als men niet oppast. Men krijgt
namelijk met steeds groter circuits te maken en het feit doet zich dan voor dat de resultaten in steeds
tragere frequentie op je toekomen. Ik vind dus dat de in te stellen commissie voor bestuurlijke aange
legenheden een raadsadviescommissie moet worden, maar dat die in de nieuwe raadsperiode moet wor
den ingesteld. Ik heb van CDA-zijde geen enkel argument gehoord waarom deze commissie niet een
raadsadviescommissie zou moeten zijn. Het nu aan de orde zijnde interim-rapport zal in twee jaar echt
niet zodanig veranderen dat dit anders moet worden.
Over de kleuring van het beleidsplan gaat mijn volgende opmerking. Ik heb niet gezegd dat ik
een "ontkleurd" beleidsplan wilde. Als het zacht-rose met lichtgroen is, zoals het collegeprogram is
getint, dan heb je met een beetje waterverf de kleuren er zomaar uit, waarna men het kan kleuren
zoals men wil. Dat stelt natuurlijk niets voor. (De heer Ten Brug (weth.): In wit zitten alle kleuren,
maar dat is nu juist het probleem.) In zacht-rose en lichtgroen zit ook niet veel reliëf. Wat dat betreft
zeg ik dat wij af moeten stappen van die vier koddige blaadjes. Als de heer Geerts bedoelt dat hij niet
een inderhaast in elkaar getimmerd juni-programma als basisprogramma voor een college wil zien, dan
zeg ik akkoord. Zoiets kan ik mij voorstellen. Het is mijn richting weliswaar niet, maar ik heb giste
ren ook gezegd dat men, ook als de zaken een andere richting dan je eigen richting uitgaan, mee moet
gaan denken als men democratie wil bedrijven. Anders komt men tot een vorm van anarchie en is er
nog maar één mogelijkheid: links of rechts blazen dan letterlijk de boel op. Wij kunnen er altijd nog
over praten of ik het met het collegeprogram eens ben. Met een collegeprogram heeft men een voorkleu
ring naar het college toe. Als de voorzitter dan zegt dat de alternatieven op voorhand reeds worden af-
gestreept, dan wil ik erop wijzen dat het vaak ook alternatieven zijn die wel binnen de kleuring, die
het collegeprogram heeft, zouden passen, maar gewoon vanwege de pecunia niet door kunnen gaan.
Dit geldt ook als men de economie helemaal in eigen hand krijgt, wat, als ik het gister goed heb be
grepen, nog altijd een doelstelling is. Een gulden heeft maar twee kanten en men kan hem maar één
keer uitgeven. Dat feit geldt overal, men ziet het in iedere staat, bij iedere staatsvorm. Men kan na
tuurlijk het geld zelf gaan drukken, maar ook dat geeft niets. Uiteindelijk zijn er nog andere zaken
dan de kleur van een beleidsplan. Het kan best zijn dat om andere redenen van bepaalde zaken moet
worden afgezien. Als ik dan zeg dat het college vaak, met het collegeprogram in de hand, met een
ontkleurde toestand komt omdat toevallig de centen niet toereikend zijn, dan zal op dat moment het
primaat van de raad gaan gelden. De kleur wordt dan gegeven door de algemene beschouwingen. Dat
de kleur van sommigen dan niet aan zal staan, vind ik geen punt, want daarover kan men tenslotte in
twee ronden met elkaar discussiëren. Als men in twee ronden niet uitgesproken is, dan pakt men elkaar
nog maar eens bij een goede gelegenheid; in deze raad, zeg ik dan duidelijk.
Vervolgens de fractie-assistentie. De Partij van de Arbeid en wij als liberalen kunnen elkaar vol
gens mij een heel eind volgen, ware het niet dat de socialisten het euvel hebben dat zij in feite altijd
aan het herstructureren zijn en als zij de kans daartoe krijgen ook nog eens de schepping overdoen.
(De heer De Vries (weth.): "Begeerte heeft hen aangeraakt.") De wellust is een menselijke eigenschap,
inderdaad, mijnheer De Vries. (Gelach) Maar dat ik het nu van u moet horen. (Gelach) (Mevrouw Bran
denburg— Sjoerdsma: Stille wateren Ja, mevrouw Brandenburg, u bent nog te jong, want u bent in
de periode gekomen dat u nog 95,per raadsvergadering kreeg. U mag in dezen dus nog niet mee
spreken. Ik stond hier nog voor 35,per avond. (Mevrouw Brandenburg—Sjoerdsma: U bent tegelijk
met mij gekomen, maar dat bent u waarschijnlijk vergeten.) Kijkt u het nog maar eens na, wij kregen
toen 35,
Als men het over fractie-assistenten heeft, heeft men het toch over een parttimer. Ik zou dus lie
ver het woord "fractie-assistentie" willen gebruiken, dan kan men er ook verder over discussiëren. De
mogelijkheid van fractie-assistentie kan dan worden bekeken. Als wij er als raad met elkaar over heb
ben gesproken dat een deel van de presentiegelden niet wordt opgenomen, zou men dat gedeelte ook
kunnen herbestemmen. Het lijkt mij dat ik mag zeggen dat die financiële beloning op het tweede plan
komt. Als men zijn tijd en energie in dit raadswerk wil steken, dan is het geld niet belangrijk, want
dat is dan een druppel op de gloeiende plaat als men het als een vergoeding beschouwt voor de tijd en
energie die men spendeert. Over fractie-assistentie kan,worden gepraat om voor de volgende periode
tot een beslissing te komen. Tegen mij kan men zeggen dat ik eruit ga en het dus gemakkelijk heb met
het herbestemmen van middelen.
Wat het ambtenarenapparaat betreft, heb ik gisteren gezegd dat men voorzichtig moet zijn met
wat men heeft en met wat men meent te kunnen krijgen. Ook hierbij voel ik dat men ter linkerzijde
de zaak weer wat te strikt maakt. Men zegt namelijk in de motie dat men een regeling wil treffen. Ik
vraag mij af of het meteen weer op de manier van een regeling moet, waarbij het ambtelijk apparaat
ook een taak krijgt. Als men nu eerst eens zou gaan bekijken wat er wel en wat er niet kan om dan
daarop de hele situatie te enten en in tweede instantie met een regeling te komen, dan zeg ik ja. (De
heer Geerts: Staat er niet bij "onderzoek naar?") Er staat: een regeling te treffen waarbij het
ambtelijk apparaat ook een taak krijgt bij het verlenen van advies en bijstand aan de raadsfracties en
de individuele raadsleden." (De heer Geerts: Er staat: een nader onderzoek te doen naar de
mogelijkheid om U probeert mij te vangen op het feit dat ik de woorden "nader onderzoek" weg
laat, maar nu werkt u het woord "regeling" onder de tafel. Beide woorden staan er evenwel, laten wij
dat elkaar dan toegeven. (Gelach) Ik zou zeggen: voer eerst het onderzoek eens uit en ga dan een rege
ling treffen. (De heer De Vries (weth.): Dat staat er toch?) Nee, ik zou zeggen: een onderzoek naar
