12
"De raad der gemeente Leeuwarden, in vergadering bijeen op 13 oktober 1980, o.a.
ter behandeling van de toekomstige structuur van het gebied Molenpad,
overwegende dat voor de afbraak van 5 huizen aan het Molenpad, 7 aan de Johannes
Semsstraat en 5 aan de Cornelis Frederikstraat/hoek Van der Kooystraat geen redelij
ke stedebouwkundige of andere argumenten zijn aan te voeren,
besluit bovengenoemde woningen in de toekomstige structuur van het onderhavige ge
bied te handhaven."
Deze motie is mede-ondertekend door mevrouw Brandenburg-Sjoerdsma. De andere motie luidt als
volgt.
"De raad der gemeente Leeuwarden, in vergadering bijeen op 13 oktober 1980, o.a.
ter behandeling van de toekomstige structuur van het gebied Molenpad,
besluit de situering van de nieuw te bouwen basisschool in het onderhavige gebied
vast te stellen zoals is aangegeven op kaart 11 Zl-26, zijnde ongeveer de plaats
waar de huidige schoolgebouwen zijn gesitueerd."
Ook deze motie is mede-ondertekend door mevrouw Brandenburg-Sjoerdsma.
De eerste motie wordt gesteund door het grootste deel van onze fractie. Ik heb er wel een opmer
king bij. Ik zou namelijk van de wethouder de duidelijke toezegging willen hebben dat wordt vast
gesteld dat het Bandenbedrijf Ruba aan het Zuidvliet ook na eventuele afbraak van de 7 woningen aan
de Johannes Semsstraat niet de gelegenheid zal krijgen aan die kant een achteruitgang voor het bedrijf
te maken, omdat de overlast daarvan zonder twijfel veel te groot zal worden.
De tweede motie wordt, voor zover ik kan nagaan, gesteund door een flinke minderheid van de
fractie. Over de inhoud daarvan heb ik mij nog niet geuit en dat doe ik nu in het kort. Namens onze
fractie is bij vorige gelegenheden wel vaker gezegd dat wij aan de gewenste situering de voorkeur ge
ven vanwege de beschikbare groene ruimte. De bezwaren, die er volgens de raadsbrief tegen onze
wens bestaan, lijken ons niet overwegend wat betreft de elementen geluidshinder en verkeersveilig
heid. Aangezien in de raadsbrief wordt gesteld dat de financiële tekorten van de beide modellen el
kaar weinig ontlopen, lijkt ons het financiële bezwaar niet doorslaggevend en voor het probleem van
de bouw van een noodschool moet wel een oplossing zijn te vinden.
Wat betreft de overige reacties, die in de raadsbrief op de bladzijden 7 en 8 worden genoemd,
wil ik nog het volgende opmerken. Met de punten a tot en met d is onze fractie akkoord. Bij punt d,
de afsluiting van de Eerste Kanaalsbrug voor gemotoriseerd verkeer, wil ik nog even onderstrepen dat
dit een raadsbesluit is geweest, waaraan wij ons uiteraard wel willen houden maar waarbij wij ons ook
akkoord verklaren met de laatste zin.
Wat punt e, inspraak, betreft, achten wij het woord "farce" ook niet zo gelukkig, althans niet
voor zover die inspraak zich binnen de randvoorwaarden heeft afgespeeld. Het zijn natuurlijk de rand
voorwaarden zelf die de moeilijkheden veroorzaken, maar dat is een andere zaak, waarover ik zonet
duidelijk genoeg ben geweest.
Over punt f, hulp aan bewoners, het volgende. Het leek er misschien wel op dat de hulp aan be
woners niet helemaal tot zijn recht zou komen, maar als fractie rekenen wij er zonder meer op dat in
het te maken verbeteringsplan dit aspect en de andere onder punt f genoemde aspecten wel voldoende
aan hun trekken zullen komen. Daar zijn wij als raad tenslotte ook zelf bij.
De hear Miedema: In wichtige bislissing oer it renovaesjegebiet Molenpad. Der is al lang en faek
oer praet. De swierrichheden wurde al pratende stees greater. Wy krije sa stadichoan hwat underfining
Wy binne bigoun mei de Transvaalwyk. Yn it hiele Ian wurdt tige beard hoe moai dy wyk wurden is; it
wurdt seis in totoanstellingsgebiet. De strjitten steane lykwols fol mei auto's. Dat probleem skynt dus
oplosber to wezen. Letter hawwe wy yn Aldegleijen dwaende west. Der hawwe wy underfining opdien
mei ofbraek fan wenten. Dy underfining wie net sa best. Op groun fan dy underfining binne troch myn
fraksje en ek troch my seis Citspraken dien as "dit kin net wer". Op groun dêrfan hawwe wy in earste
ynstansje dit plan foar it gebiet Molenpad bioardield. Sa'n yngreep, bipaelde biwenners de dupe wurde
litte fan in nij untwerp, dat striidt tsjin alle gefoelens dy't wy hawwe moatte en dy't wy hawwe. Net-
tsjinsteande dat, as men alles goed yn him om gean lit, dan docht üt de stikken en ek üt de bisprekken
bliken dat der ynearsten hiel oare modellen op tafel leinen. Dy modellen halden yn in folie greatere
ofbraek, in folie greatere yngreep. Dat wienen düdlik winsken dy't fan de provinsiale stedsfornijings-
kommisje kamen. De hear Buising hat dizze kommisje de forantwurdlike kommisje neamd. Dat giet my
hwat to fier. Uteinliks is it Den Haech dy't subsidiearret. It is Den Haech dy't bitingsten skept en
stelt. De provinsiale kommisjes binne ynsteld om de plannen fan de gemeenten to bioardieljen neffens
de fraech oft dy oan de subsydzjebitingsten foldogge. len fan de subsydzjebitingsten is dat in wyk 25
13
jier foar biwenning geskikt is, nei ynsichten dy't yn dy 25 jier jilde moatte. Dêroer kin men fan mie-
ning forskilie.
Persoonlik bin ik it folslein iens mei it stanpunt fan de biwenners fan dizze wyk dat de ofbraek,
dy't yn it kolleezje-ötstel neamd wurdt, net nedich is en dat de wyk dizze biwenners tige foldocht.
Wy sille Cis hoedzje moatte foar in ienheitspatroan. Wy sille derfoar hoede moatte dat in nijbouwyk,
dy't ruchwei sa'n tritich wenten per hektare hat, ek as it idéael foar renovaesjewiken jilde sil. Wy
sille goed yn'e gaten halde moatte dat de minsken net allegearre deselde winsken hawwe. Guon mins-
ken fiele har lokkich yn sa'n aide, ticht biboude stedswyk en hawwe gjin forlet fan alle mooglike rom-
ten dy't yn de wyk oanbrocht wurde moatte. As men lykwols as gemeentebistjur of as inkele boarger
in birop op de ryksoerheit docht foar subsydzje, dan moat men ek sa réeel wêze en akseptearje bipael
de subsydzjebitingsten. Dat haldt fan de kant fan de subsidiënt yn dat der in bisprek mooglik wêze moat
oer de ynpassing fan dy bitingsten. Dat bisprek hat der west. It ministearje hie earst in folie greatere
yngreep yn'e holle. It kolleezje hat tige wjeraksele en hat sein dat sa'n greate yngreep net oanfurd-
ber wie. It mei neffens my ek wolris neamd wurde dat it kolleezje de earste slach woun hat.
Mar nou komt it: de leste sawntjin huzen. Nimmen yn dizze seal wit hokker romte Cis noch jown
wurdt. De hear Buising seit dat wy hoek halde moatte en akseptearret de konsekwinsjes; der komt it op
del. Wy dogge fierders neat, seit hy. Dat is stoere tael. Wy binne sa fier noch net. (De heer Geerts:
Veertien dagen geleden zei u nog hee! iets anders.) Ik herinnerje dan eefkes oan hwat de foarsitter
fan de gearkomste fan de Kommisje RO sei, doe't it gebiet Molenpad bihannele waerd: "Dit standpunt
wordt door de fracties getoetst." Dat is ek bard, mynhear de foarsitter fan de Kommisje RO. Hwat dat
oanbilanget is der dus gjin probleem. (De heer Geerts: Ik heb het nu over de persoonlijke standpuntbe
paling van de heer Miedema.) Ja. (De heer Geerts: Veertien dagen geleden stond dat standpunt diame
traal tegenover wat u nu zegt.) Hwat myn stanpunt nou is, haw ik noch net sein. (Laitsjen)
Wy geane akkoort mei it foorstel fan it kolleezje, mits ien ding. Ik haw hwat ik nou sizze sil ek
al earder even oantsjut: de swierrichheit yn Aldegleijen wie net dat it plan net better waerd as der in
bipaelde yngreep dien waerd, mar de swierrichheit wie dat in gemeentebistjur net by steat is om biwen
ners, dy't troch sa'n yngreep troffen wurde, op in ridlike basis skeaforgoeding to jaen. Dat is net al-
iinne in probleem dat hjir yn Ljouwert spilet, mar is in problematyk dy't yn de ynterim-saldoregeling
bebakt sit. Der hawwe wy Cis altyd tsjin forset en dat dogge wy noch. Wy fine it in minne saek dat
de oerheit ré is en subsidiearje in plan op sa'n wize dat bipaelde boargers fan de bilangjende wyk du-
pearre wurde. Ik wit dat de underskate ISR-gemeenten oanhaldend kontakt hawwe mei it ministearje
oer dizze oangelegenheit, mar ek dat it ministearje oant nou ta net ré is en wizigje de ryksregeling.
Sa'n Ontwikkeling wize wy of.
Under hokker bitingst soene wy dan dochs meigean kinne mei it utstel fan it kolleezje? De ried
fan Ljouwert soe him ré forklearje moatte om de untbrekkende finansjes op tafel to lizzen, om sadwaen-
de de skea fan de lju, dy't mooglik wike moatte foar dit plan, folslein to forgoedzjen. Allinne op dat
bitingst soene wy ré wêze om it foorstel fan it kolleezje yn omtinken to nimmen. Ik haw dêrfoar in
moasje opsteld.
"De gemeenteried, byien op 13 oktober 1980, bislCit oer bylage 414, takomst Molenpad,
it folgjende:
dat by de réalisaesje fan it plan sa't dat foar üs leit foar de eigners fan of to brekken hu-
zen de folgjende rigels jiide:
a. Eigners meije gjin finansieel neidiel underfine fan dizze ofbraek;
net allinne de taksaesjewearde fan it to forlitten hus is basis foar Gnderhanneling, mar
ek de priis fan in lykweardige forfangende wenning.
b. As in diel fan dizze kosten foar it ryk net akseptabel is, dan wurdt dit to'n leste brocht
fan it stedsfornijingsfuns.
De moasje is mei-undertekene troch de hear Sijbesma. Allinnich op it yn de moasje neamde bitingst
binne wy ré om mei it (Jtstel fan it kolleezje mei to gean. De ried moat aenst mar sizze oft hy ré is
om de finansjes biskikber to stellen.
Dan sil ik it nou hawwe oer it plak fan de nij to bouwen skoalle en de grienfoarsjenning. Der bin
ne al underskate dingen oer sein. Ek yn it riedsbrief komt men der op werom. Okkerjiers hawwe wy de
groun fan it ryk oerkocht, om't de wyk Molenpad forlet hie fan grienfoarsjenning. Doe is de kwestje
oan de oarder kommen dat de Menno van Coehoornskoal Ie fan syn plak moast. Der is doe sein wurden
dat it plak, dêr't dizze skoalle nou noch stiet, wol as grienfoarsjenning funksionearje koe. Op dit stuit
stiet yn de stikken dat de skoalle op in oar plak komme moat en dat it frijkommende terrein foar bibou-
wing Gtjown en forkocht wurdt. Mei dizze untjowing kinne wy net akkoart gean. Dat de skoalle fan
syn plak moat, hoecht op himsels gjin swierrichheden op to leverjen. Wol steane wy derop oan dat de
