23 4V
De heer Boelens: Met betrekking tot vraag 345 zou ik aan de wethouder willen vragen of hij wil in
gaan op de relatie die er was bij de onderhandelingen tussen de CCF en de daarbij betrokken verenigin
gen over de grondaankoop bij de sportvelden van de Greuns. Welke verenigingen waren daarbij betrok
ken en welke niet? En als ik het over welke niet heb, concretiseer ik mijn vraag in de richting van de
voetbalvereniging Rood-Geel. Hoe moet in dit kader de verhuizing van Rood-Geel naar het Kalverdijk-
je worden gewaardeerd? Een andere vraag is wanneer er een soort interim-regeling met betrekking tot
de indeling en de toewijzing van speelvelden aan de Commissie voor Sport en Recreatie en aan de ver
enigingen wordt voorgelegd.
De heer Siemonsma: Ik wil het betoog van mevrouw Visscher over het vakantietarief voor de zwem
baden graag ondersteunen. Ik wil daaraan nog toevoegen dat vakanties steeds meer, noodgedwongen, in
de eigen omgeving worden doorgebracht en het lijkt mij daarom goed toe dat er, met name voor de
jeugd, extra mogelijkheden zijn om de vakantie op een plezierige manier door te brengen. Er wordt wel
het een en ander voor de jeugd gedaan, ook in de zomervakantie, maar ik denk dat het instellen van
een vakantietarief voor de zwembaden over de hele lijn heel stimulerend kan werken, te meer daar op
het schoolzwemmen aan de andere kant weer beknibbeld wordt.
De heer De Vries (weth.): Een jaar geleden hebben wij in het kader van de herwaardering 1982—
1986 het vakantietarief voor de zwembaden afgeschaft. Wij hebben dat gedaan nadat wij een bereke
ning hadden gemaakt van de bezuinigingen die de Dienst voor Sport en Recreatie moest leveren. Wij
hebben dit bedrag gehanteerd als een sluitpost. Als wij nu op de beslissing zouden terugkomen, betekent
dat a. een weinig consistent beleid en b. een ondergraving van onze motivering van vorig jaar die in
hield dat wij niet de indruk hadden dat het normale tarief een ernstige barrière vormt voor een bezoek
aan het zwembad, gezien het feit dat heel veel van de kinderen die de zwembaden bezoeken over een
onevenredig groot bedrag aan consumptiegeld blijken te beschikken. Natuurlijk mogen de kinderen daar
veel geld uitgeven, maar aan de andere kant is het zo dat wij moeten woekeren om onze begroting slui
tend te krijgen en in die zin leek ons het afschaffen van de vakantietarieven voor de zwembaden geen
onoverkomelijke maatregel. Als wij nu weer van dit uitgangspunt zouden afstappen, betekent dit dat de
begroting van de dienst een stijgend tekort zal vertonen en dat wij niet meer de norm zullen kunnen ha
len.
Ik wil nu graag ingaan op de vragen van de heer Boelens. De interim-regeling met betrekking tot
het gebruik van de speelvelden van de Greuns zal in de eerstvolgende commissievergadering aan de orde
worden gesteld en wij zullen daar dan met elkander proberen onze standpunten te bepalen.
Er is rondom de voetbalvereniging Rood-Geel een situatie gegroeid die op zich zelf onplezierig is,
omdat in kringen van deze vereniging het gevoel leeft dat men van de kant van de gemeente niet op een
wijze wordt behandeld waarop men meent aanspraak te hebben. Bij een objectieve waarneming van de
feiten moet dit laatste echter nadrukkelijk worden ontkend. Ik wil u graag het ontstaan van deze situa
tie uitleggen. De gemeente kreeg van de CCF het verzoek om het gehele sportveldencomplex De Greuns
ter beschikking te stellen voor industriële doeleinden. Op zich zelf gaf ons dat een schok, maar aan de
andere kant realiseerden wij ons heel goed dat het hier ging om een verzoek van een bedrijf dat in een
enorm stuk werkgelegenheid voor Leeuwarden voorziet en dat wij daarom niet achteloos aan een derge
lijk verzoek voorbij konden gaan. Wij hebben toen twee dingen gedaan. Wij zijn met de CCF gaan pra
ten en wij hebben de sportverenigingen, die van De Greuns gebruik maakten, voor een gesprek uitgeno
digd. Die verenigingen waren Blauw-Wit, de korfbalvereniging Leeuwarden en Rood-Geel. Wij hebben
hen verteld dat er een claim was van de kant van de industrie op de velden waarop zij speelden en wij
hebben hen eveneens gezegd dat wij het gevoel hadden dat wij, dus de gemeente en de CCF, het met
elkaar eens zouden worden. Dit zou inhouden dat wij voor de drie sportverenigingen een andere plaats
zouden moeten zoeken. Wij hebben toen ook meteen de afspraak gemaakt dat de verenigingen, zodra
zij van ons een sein kregen, omtrent hun eigen opstallen met de CCF tot een vergelijk moesten proberen
te komen. Het apparaat van de gemeente ging calculeren en er kwam een calculatie voor de dag die er
niet om loog, want het ging hierbij om de totale vervanging van de sportvelden met de opstallen. De
CCF gaf in antwoord daarop te kennen dat men de kosten te hoog vond en dat de door ons genoemde be
dragen boven hun budget gingen. Daarmee was de kous af en wij hebben dit ook aan de verenigingen
meegedeeld. Kort daarop kwam er een nieuw signaal. (De heer Boelens: Mag ik een tussenvraag stelien?
U zegt dat het aan de verenigingen is meegedeeld. Hebben zij daarvan bericht gekregen of is het be
richt uit een informeel contact bekend geworden?) De berichten zijn door middel van persoonlijke con
tacten doorgegeven. Kort daarop kwam de CCF op de kwestie terug. Men had een nieuw bedrijf in
voorbereiding en wilde daartoe nu niet het gehele sportveldencomplex De Greuns, maar een oppervlakte
van 9.000 tot 10.000 m2 kopen. Het ging toen dus alleen om het noordelijke deel van het complex waar
een rand vanaf zou moeten. Wij zijn opnieuw gaan calculeren en zijn met de CCF tot overeenstemming
gekomen over wat voor dit stuk grond moest worden betaald. Daarna hebben wij de voetbalvereniging
Blauw-Wit en de korfbalvereniging Leeuwarden naar de CCF verwezen om met betrekking tot hun op
stallen tot een regeling te komen. Dat is goed gelukt. Er waren wel wat problemen, maar die zijn opge
lost. De voetbalvereniging Rood-Geel bleef buiten dit alles, want Rood-Geel zat immers met haar vel
den en haar kantine op het zuidelijke deel van De Greuns. Bovendien was het zo dat Rood-Geel, vanaf
het moment dat zij op De Greuns speelde, wist dat het spelen op deze velden voor een interim-periode
zou zijn en dat er bij het gereedkomen van de velden aan het Kalverdijkje een herschikking zou plaats
vinden. Wij hebben Rood-Geel in de jaren dat zij op De Greuns speelde er zelfs van weerhouden een
grote investering in het houten gebouw te doen. Wij hebben hen aangeraden hun centen maar te bewa
ren tot na de verhuizing naar elders. Rood-Geel heeft ook geen gebruik gemaakt van de clubhuisrege
ling, eveneens met de intentie om die gelden te bewaren voor de verplaatsing naar elders. Door al deze
verwikkelingen is er bij Rood-Geel het onlustgevoel ontstaan dat Blauw-Wit en de korfbalvereniging
Leeuwarden vrij gemakkelijk in de gelegenheid worden gesteld om over de financiële barrières heen te
komen en dat zij worden overgeleverd aan bestaande regelingen. Dat laatste is inderdaad juist, maar
wij hebben technisch-juridisch geen enkele mogelijkheid gevonden - wij hebben het serieus bekeken -
om Rood-Geel in een uitzonderingspositie te zetten. Wij konden wat betreft Rood-Geel geen beroep
doen op de CCF en ook anderszins hebben wij niets kunnen vinden. Rood-Geel heeft, nadat zij deze
informatie van ons had ontvangen, wel eens een nieuwe exploitatie-opzet ingeleverd en die exploita
tie-opzet klopte. Er zaten geen tekorten in en wij verkeerden daarom in de veronderstelling dat Rood-
Geel derhalve kan komen tot de realisering van de bouw van een eigen kantine op de velden aan het
Kalverdijkje. De velden aan het Kalverdijkje zijn thans gereed, doch de kleedgelegenheid moet nog
worden gebouwd. Die is nu in aanbouw, maar dat wordt in het kader van het leerlingenproject gedaan.
Zo ligt de situatie op dit moment. Het is een triest feit dat er bij Rood-Geel een stuk ongenoegen is
blijven bestaan, maar wij hebben als gemeente, binnen de mogelijkheden die wij hebben, helaas niet
anders kunnen handelen dan wij nu hebben gedaan.
Mevrouw Visscher—Bouwer: Ik wil graag nog even terugkomen op het antwoord van de wethouder
over de zwembadtarieven. Hij heeft gezegd dat er altijd veel kinderen in de zwembaden komen met
heel veel geld op zak. Er zijn echter ook wel kinderen die geen geld hebben. De beoordeling of een
tariefsverlaging ons wel of niet geld kost en hoeveel is altijd moeilijk. Het heeft ook te maken met ons
klimaat, of wij een mooie zomer hebben of niet. Onze fractie vindt dat wij iets voor de jeugd moeten
doen en ik wil daarom de herinvoering van lagere tarieven voor zwembaden voor de jeugd tijdens
schoolvakanties graag claimen.
Punten 348 en 349.
Mevrouw Visscher—Bouwer: Ik wil het graag even hebben over de brugsluitingen op zondag in Leeu
warden. Wij praten hier al jaren over. (De Voorzitter: U praat er alleen maar over.) Ja, dat komt mis
schien omdat ik nogal water- en boot-minded ben. Het niet openstellen van de bruggen in Leeuwarden
is een knelpunt in de provinciale route. Toevallig stond er vanavond een stukje in de krant van de Mar-
rekrite, waar men druk bezig is met een boekje met de openingstijden van de bruggen in de provincie,
zowel in de week als op zondag. In dat stukje stond dat Leeuwarden de kurk op de hals van de fles is,
want Leeuwarden is het knelpunt in de provinciale route naar het Noorden. Door het dicht zijn van de
bruggen op zondag in Leeuwarden gaan er waarschijnlijk veel minder schepen naar het Noorden dan an
ders het geval zou zijn. Dit is heel jammer, want ten zuiden van Leeuwarden is het veel te druk op het
water. Een belangrijk argument derhalve om de bruggen wel op zondag open te stellen. Naar mijn me
ning kan men het zich als grote stad niet veroorloven om op zondag de bruggen dicht te houden. Overal
elders zijn de bruggen wel open. Zelfs Dokkumer-Nieuwezijlen, waar men vroeger veel bedenkingen
had tegen het openstellen van bruggen op zondag, heeft ze nu open. Het college zegt in antwoord op
vraag 349 dat het in deze tijd van bezuinigingen helemaal niet meer kan. Vroeger zei men dat het
moeilijk te realiseren was en nu zegt men dat het om de bezuinigingen niet kan. Ik weet dat wij zuinig
moeten zijn, maar ik denk dat voor het openstellen van de bruggen wel een oplossing is. Wij kunnen
bijvoorbeeld bruggeld heffen, maar het college schrijft dat dat waarschijnlijk niet kostendekkend zal
zijn. Ons voorstel is om de kosten voor het openen van de bruggen te innen via het havengeld. Wij hef
fen havengeld aan de Prinsentuin, ledereen die aan de Prinsentuin aanmeert, moet door een aantal
bruggen. Minstens door vier, want men moet altijd heen en terug varen. Van de ene kant moet men door
vier en van de andere kant door zes bruggen. Dat verschil wil ik maar verwaarlozen, want de meeste
mensen varen door en gaan daarom door vijf bruggen. Ons voorstel is nu heel eenvoudig om een ieder
