18
minste één keer per jaar, maar bij voorkeur halfjaarlijks, met een inzichtelijke en duidelijke rapportage
te komen. Het zal mij worst zijn of de gegevens voor de rapportage nu wel of niet door middel van au
tomatisering bekend worden. Als de rapportage er maar komt. Het maken van zo'n overzicht heeft op
zich ook niets te maken met de reorganisatie van de DSO. De rapportage moet er sowieso komen.
Een ander punt is, maar daar kom ik tijdens de komende algemene beschouwingen nog wel op te
rug, dat ik de structurele conclusies van alle financiële gaten die zo her en der opduiken, en waarvan
de thans aan de orde zijnde kwestie een heel grote is, in de richting van het ruimtelijke ordeningsbe
leid mis. Je leest daar ook nauwelijks iets over in het beleidsplan. Maar, zoals gezegd, ik kom daar
tijdens de komende algemene beschouwingen wel op terug.
Waar wij nu mee zitten is een financiële afhandeling. Helaas kunnen wij ook geen 10 miljoen gul
den, of 1,8 miljoen gulden per jaar, uit onze achterzak tevoren. Of je een dergelijk bedrag nou acuut
moet betalen of niet, vertaald in beleid betekent het wel dat je 1,8 miljoen gulden per jaar minder
hebt te besteden. Dat is in deze situatie dubbel triest en dat is dan heel zacht uitgedrukt.
De heer Meijerhof: Ik krijg de indruk uit de betogen van sommige sprekers dat wij hier te maken
zouden hebben met, hoewel dat woord niet is gevallen - maar het/lijkt er wel wat op -, wanbeleid.
Wij praten hier over diverse grondcomplexen en dat is toch wel een wat andere materie dan wanneer
wij het hebben over een bestemmingsplan voor de Hemrik of Camminghaburen of over de Oostergoweg.
Hoe had je dit verlies kunnen voorkomen? De systematiek die men in het verleden heeft gehanteerd
had men nooit moeten hanteren. Maar wat was daar de consequentie van geweest? De rente zou je dan
niet hebben bijgeschreven, maar ten laste van de algemene dienst hebben gebracht. Er zou dan sprake
geweest zijn van een lagere boekwaarde, waardoor je deze operatie niet had hoeven te verrichten.
Alleen, als wij het zo hadden gedaan dan hadden wij jaarlijks minder te besteden gehad. Ik heb hier
mee de ramp geschetst die in feite over ons komt.
De heer Van der Wal heeft het gehad over de informatievoorziening. Ik vind dat hij wat dat betreft
duidelijk de vinger op de zere plek legt. Want wat is er aan de hand bij de diverse complexen? In
eerste instantie zijn de grondcomplexen gekocht, omdat wij dachten dat ze ergens voor nodig waren.
Bij de uitvoering van werkzaamheden blijkt dan dat er een deel van het complex over is. Het kan ook
zijn dat bepaalde plannen helemaal niet doorgaan, zodat de grond over is. Wij moeten een snellere
informatievoorziening krijgen, want dat laat nu nogal te wensen over. Zonder automatisering kom je
er niet uit, want de materie is erg complex. Snellere informatievoorziening alleen is niet voldoende om
geheel uit de problemen te geraken. Er moet ook een slagvaardig beleid worden gevoerd. Je moet snel
door hebben of bepaalde gronden nog nodig zijn of dat die direct kunnen worden afgestoten. Als je na
tuurlijk de hele handel opspaart dan kom je weer voor andere problemen te staan Je kunt dan niet alle
grond opeens op de markt brengen, want dan bederf je die weer. Je bent dus wel gedwongen om die
rente weer bij te schrijven of ten laste te brengen van de algemene dienst en de grond weer mondjes
maat op de markt te brengenWat dat betreft ben ik het wel eens met de heer Van der Wal - mijn be
woordingen zijn echter totaal anders dan die van hem - dat er iets aan de informatievoorziening moet
gebeurenHet wordt daardoor, maar niet alleen daardoor, ook mogelijk een slagvaardiger beleid te
voeren over de vraag wat er met de niet gebruikte grond moet gebeuren
De heer Pruiksma heeft het gehad over de Hemrik. Je kunt ook Camminghaburen noemen. Op deze
complexen moeten ook nog miljoenen worden toegelegd. Je moet er voor zorgen dat de boekwaarde
niet oploopt - ik ben misschien wel buiten de orde, maar dat waren de vorige sprekers ook -, maar als
het enigszins kan teruggaat. Wat dat betreft is het natuurlijk een kwestie van inschatten hoe de woning
bouw en de industrievestiging verlopen. Maar ik denk dat wij daar aan de hand van een ander raads
voorstel of misschien bij de algemene beschouwingen nog wel dieper op in zullen gaan.
Mijn fractie vindt het ook jammer dat de stelposten en de reserves allemaal naar beneden gaan.
Deze boekhoudkundige operatie, met al haar nadelen, zal moeten plaatsvinden willen wij met betrek
king tot deze financiële materie nog goedkeuring krijgen.
Mevrouw Van Dijk—van Terwisga: Grondbeleid, aankopen en verkopen en alles wat daar mee te
maken heeft, is in het algemeen een zakelijk gebeuren dat grotendeels in de Commissie voor het Grond
bedrijf wordt besproken. Men zou dan ook verwachten dat alle met deze sanering te maken hebbende
stukken en nota's in die commissie besproken zouden worden. Ik noem in dat verband de nota van
5 september 1983 van het Grondbedrijf over de sanering, waarin voor ieder gebied kort wordt samen
gevat welke maatregelen genomen moeten worden. Ten slotte komt men tot een samenvatting waarin
staat dat veel geld moet worden overgeboekt naar de algemene middelen en dat er, dat is gemotiveerd,
19
ongeveer 3,5 miljoen gulden van de risicoreserve zou moeten worden afgeboekt. In februari 1984 is in
de Commissie voor het Grondbedrijf naar het rapport gevraagd. Wij hebben het helaas nimmer ontvangen
Wij hebben alleen het advies van april 1984 van de afdeling ROV over de dekking besproken. Achteraf
vind ik het jammer dat wij het rapport niet hebben ontvangen, want dan hadden wij deze zaak grondi
ger kunnen bestuderen. Mijn vraag is dan ook waarom wij het rapport destijds niet hebben ontvangen en
waarom dat niet is besproken. Ik krijg namelijk de indruk dat men deze problemen al jaren kende.
Waarom heeft men er dan toch zo lang mee gewacht? Ik heb in de loop van 1983 in de Commissie voor
het Grondbedrijf al eens gevraagd, naar aanleiding van een discussie binnen onze fractie en enkele
artikelen in tijdschriften, hoe onze gemeente de financiële problemen van het Grondbedrijf zou willen
oplossen
Er zijn problemen door oorzaken van buitenaf. Ik hoef die niet allemaal te noemen, maar ik noem
slechts de instortende woningmarkt in de vrije sector, de woningcontingentering en de economische
recessie. Het gaat hier om problemen waar ook andere gemeenten zich voor gesteld zien. Wij hebben
veel gronden aangekocht. Dat is in het verleden met name door het rijk veroorzaakt, want dat zag een
veel grotere bevolkingstoename en sprak over spreiding van werk en de daarbij behorende mensen. Een
en ander valt echter wat tegen. Dit zijn allemaal oorzaken die deze problemen teweeg hebben gebracht
De gemeente heeft door tijdig aan te kopen nu veel grond in bezit. Het is een geluk dat wij gestopt zijn
met aankopen in Wiardaburen.
Maar wij zitten nu met het probleem hoe deze kwestie moet worden opgelost. Er zal dekking ge
vonden moeten worden voor het grote bedrag dat in de stukken genoemd wordt. Er wordt gesproken over
verschillende bedragen. Eerst wordt gesproken over 15,5 miljoen gulden, dan over 13,5 miljoen gulden
en nu gaat het dan om, afgerond, 10,7 miljoen gulden. De sanering valt juist in een tijd van opeen
volgende herwaarderingen en vormt daardoor een moeilijk probleem. Was onze risicoreserve groter ge
weest - de VVD heeft daar al vaker voor gepleit - dan had deze onvoorziene tegenvaller daar voor een
groter deel van kunnen worden afgeboekt. Dat is echter niet het geval, zodat nu dus ook onder anderen
het fonds stadsvernieuwing, de reserve openbare werken en de stelpost civieltechnische werken moeten
bijspringen. Het zijn fondsen waaruit werk en werkgelegenheid worden gefinancierd. Wij gaan dan ook
node met deze wijze van dekking akkoord.
Wij kunnen instemmen met de beëindiging van de bijschrijving van de exploitatiesaldi bij de boek
waarden vanaf 1 januari 1983, met de financiering via de begroting en met een vooral voorzichtige
verkoop in de komende jaren
Mevrouw De Jong: Er mag hier sprake zijn van een boekhoudkundige sanering, er wordt natuurlijk
wel gemakkelijk over gesproken. Het voorstel van het college is weliswaar de enige maar ook de pijn
lijkste oplossing, want de gevolgen zijn zeer ingrijpend en overtreffen zelfs de geraamde strop van de
stadsverwarming. Nogmaals, sanering in een keer is de enig denkbare oplossing. Ik stem dan ook in met
het voorstel.
Ik wil nog wel opmerken dat het reeds in 1980, volgens mij daar voor ook al, duidelijk was dat er
een waardedaling gaande was. Ik vind ook dat dat feit wel een beetje erg laat hier op tafel komt. Wij
hadden hier toch eerder de zaken onder ogen moeten hebben, want dan was de klap minder hard aan
gekomen
De Voorzitter schorst, om 21 .00 uur, de vergadering voor de pauze.
De Voorzitter heropent, om 21 .20 uur, de vergadering.
De heer De Vries (weth.) is inmiddels ter vergadering gekomen.
De Voorzitter: Ik heropen de vergadering. Aan de orde is ae voortgezette behandeling van punt 18.
Ik geef het woord aan wethouder Geerts.
Punt 18 (vervolg)
De heer Geerts (weth.): Aan de orde is de sanering van de boekwaarde van diverse grondcomplexen
Ik heb begrepen dat iedereen die sanering nodig vindt. De vraag is gesteld waarom wij dat moeten doen
Een jaar of tien geleden hebben wij als raad afgesproken dat wij de rente die behoort bij de aankoop
bedragen voor gronden gaan activeren. Met andere woorden, elk jaar schrijven wij de rente bij bij de
boekwaarde, die steeds hoger wordt. Het besluit dat de raad destijds genomen heeft was natuurlijk wel
