8
De heer Duijvendak heeft nog een opmerking gemaakt over de schorsing door de Kroon.
De brief - ik neem die wel letterlijk, want je moet weten wat je schrijft - gaat verder door
te stellen dat het beroep op dit artikel onjuist moet worden geacht omdat uit de parlementaire
behandeling zou blijken dat dit anti-discriminatie artikel grondrechten aan individuen en
niet aan rechtspersonen geeft. Nu is de Kroon niet bepaald een orgaan dat niet zou weten
waarover het gaat dacht ik. De briefschrijvers vergissen zich, om mij parlementair uit te
drukken. Uit de parlementaire behandeling blijkt namelijk nergens dat dit artikel alleen
natuurlijke personen op het oog heeft. Bovendien heeft de regering bij monde van de minister
aan onder andere het Verbond van Nederlandse Ondernemers kenbaar gemaakt dat artikel 1
van de Grondwet wel degelijk ook voor rechtspersonen geldt.
Ik verzoek het college derhalve de zaak niet op te tuigen met een preadvies waarmee
ambtenaren van de afdeling Kabinet en Algemene Zaken zich weer bezig moeten houden en er
strijd zou zijn met beoogd efficiënt handelen, maar een kort antwoord te concipiëren in de
zin zoals ik heb aangegeven. Het kan tijdens de pauze wel! De redactie is immers heel een
voudig, mijnheer de voorzitter.
Mevrouw Vlietstra (weth.): Er is nog niet eens een antwoord van b. en w. of de discus
sie laait al op, mijnheer de voorzitter. De heer Duijvendak zou willen dat wij ja zeggen en
de heer Buurman vindt dat wij meteen maar nee moeten zeggen. Zo simpel ligt het niet. Wij
hebben als raad een uitspraak gedaan dat wij willen dat Leeuwarden een kernwapenvrije
gemeente is. Wij hebben ook andere uitspraken gedaan over kernbewapening.
Het is ons bekend dat het besluit dat de raad van Arnhem heeft genomen vernietigd is
door de Kroon. Het lijkt mij dan ook weinig zinvol om te doen wat de briefschrijvers aan
ons vragen, namelijk om hetzelfde als Arnhem te doen. Een dergelijk besluit wordt immers
vervolgens toch vernietigd. Om die redenen hebben wij gemeend wat meer tijd te moeten
nemen om hier een weloverwogen antwoord op te kunnen geven. Dat antwoord is op dit mo
ment nog niet voorhanden, maar zal in de volgende raadsvergadering worden voorgelegd.
Ik denk, als ik de geluiden zo hoor, dat wij de discussie dan wel weer opnieuw zullen krijgen,
Wij zullen ons zeker niet in de pauze over de kwestie buigen, mijnheer Buurman, want wij
hebben daar wel iets meer tijd voor nodig.
De heer Duijvendak heeft gevraagd of wij de brief van BIVAK ruim willen interpreteren.
Ik denk dat hij dan doelt op een aantal moties die in gemeenten zijn aangenomen en die niet
zijn vernietigd en dus kennelijk wel door de beugel kunnenIk zeg de heer Duijvendak toe
dat wij het door hem gevraagde in onze afwegingen zullen betrekken.
De heer Buurman: Het college kan de brief wel optuigen met een preadvies - ik ben daar
tegen -, maar dat is gewoon water naar de zee dragen. De Kroon vernietigt dat besluit heel
eenvoudig
De heer Bijkersma: Het was niet de bedoeling van mijn fractie om te reageren op de brief
van BIVAK-Fryslénmaar nu er vragen zijn gesteld en het college daarop heeft geantwoord
is er voor mij aanleiding om een opmerking te maken. Ik sluit mij wat de brief van BIVAK-
Fryslan betreft helemaal aan bij datgene wat de heer Buurman heeft gezegd. Deze zaak be
hoeft helemaal geen uitvoerige discussie, want degenen die in Woensdrecht deelnemen aan de
bouw van de kruisrakettenbasis voeren technisch datgene uit wat regering en parlement
hebben besloten. Ik ben het met de heer Buurman eens dat je discrimineert wanneer je deze
mensen zou uitsluiten op grond van het volgen van een regeringsbeslissing. Ik had dit eigen
lijk pas willen zeggen wanneer het preadvies op tafel zou liggen.
De heer Duijvendak heeft gevraagd of het college de brief van BIVAK ruimer wil inter
preteren, omdat het antwoord op grond van wat briefschrijvers willen eigenlijk nee zou moe
ten zijn. Nu moet er op eens een ruimere interpretatie worden gegeven! Ik maak daar bezwaar
tegen, mijnheer de voorzitter. Het zou best eens kunnen zijn dat mensen in de gemeente
Leeuwarden worden uitgesloten op grond van wat het college straks misschien zal voorstellen
- ik hoop dat dat niet zal gebeuren - en welk voorstel de raad dan misschien zal aanvaarden.
Ook dat laatste hoop ik niet. In ieder geval vind ik dat je dan geen basis hebt wat het uit
gangspunt is.
Ik vind dat recht recht is. Briefschrijvers hebben geschreven wat zij hebben geschreven.
Ik vind niet dat het college op enigerlei wijze ruimte moet geven om de heer Duijvendak zijn
zin te geven omdat briefschrijvers hun werk niet goed hebben gedaan.
De heer Koopmans: Ik zal mij pas boos maken als ik het voorstel van het college heb ge
zien, althans de mogelijkheid bestaat dat ik dan boos word. Overigens vind ik het vreemd
dat wij over een brief waarvan het college slechts zegt dat het daar een preadvies over zal
maken toch inhoudelijk gaan discussiëren. Ik begrijp dat niet helemaal.
Mevrouw Vlietstra (weth.): Ik zou mij bij de laatste opmerking van de heer Koopmans
willen aansluiten. Naar aanleiding van het preadvies is er alle gelegenheid om daarover te
9
discussiëren en dat zal ook ongetwijfeld gebeuren. Ik wil in de richting van de heer Buurman
nog opmerken dat wij zeker geen preadvies zullen geven waarvan wij op voorhand weten dat
dat door de Kroon wordt vernietigd. (De heer Buurman: Dan wens ik u sterkte toe.) Dank
u wel, mijnheer Buurman.
De brief wordt in handen gesteld van b. en w. om preadvies met inachtneming van de
toezegging van de wethouder.
Punt 21 (bijlage nr. 256).
De Voorzitter: Dit punt luidt: Voorontwerp Herziening Streekplan Friesland.
De heer Terpstra: De aanwijzing van Leeuwarden tot stadsgewest, de notitie Ruimtelijke
Perspectieven en ook het voorontwerp Herziening Streekplan Friesland zijn van groot belang
voor de toekomstige ontwikkeling van onze stad en onderhouden ook een nauwe relatie met
elkaar. Het is opmerkelijk dat de uitwerking van de stadsgewestelijke status niet helder over
eenkomt met de RPD-notitie Ruimtelijke Perspectieven en het provinciale voorontwerp. De
hoofdlijnen van de stadsgewestelijke status zijn inmiddels bekend. De notitie Ruimtelijke Pers
pectieven plaatst de toekomstige ruimtelijke ontwikkelingen van ons land in een internationaal
kader en verliest vervolgens in een hang naar modellen de regionale potenties op verschillen
de gebieden uit het oog. Het Noorden wordt, zwart/wit geredeneerd, gezien als een soort
buitenland waar het goed recreëren is, waar een enkele autochtoon er een boerderij op na
kan houden en waar bij voorkeur één stad als economisch trekpaard kan fungeren. De reac
ties op de vooronderstelde uitbreiding van de Ommelanden waren dan ook niet mis. Gelet op
de inzet en mede-verantwoordelijkheid van het provinciaal bestuur voor het verkrijgen van
de stadsgewestelijke status wekt dit voorontwerp twijfel. Twijfel omdat het enerzijds de status
van Leeuwarden onderschrijft maar dat vervolgens niet in concrete daden vertaalt. De reac
tie van het college geeft dit helder en zakelijk aan en wordt door mijn fractie ook volledig
ondersteundDe conclusie van het college dat de provincie niet onvoorwaardelijk voor de
versterking van Leeuwarden heeft gekozen is juist. De zin in het voorontwerp dat de provin
cie er vanuit gaat dat het gemeentebestuur het initiatief neemt voor de invulling van de stads
gewestelijke status is tekenend. De mede-verantwoordelijkheid van de provincie komt hiermee
niet tot uitdrukking.
Het is verheugend dat de gemeentelijke reactie die het voorontwerp van de nodige lucht
ontdoet op diverse onderdelen ondersteund wordt door de Regio Friesland-Noord. Een duide
lijk signaal naar de provincie dat de noordelijke regio vanuit het belang van gunstige ontwik
kelingen in haar gebied mede afhankelijk is van een in economisch en cultureel opzicht sterke
centrumplaats. Dat geldt overigens niet alleen voor het noordelijk deel van Friesland en
is bovendien slechts mogelijk indien deze centrumplaats een breed draagvlak en een goed
voorzieningenniveau bezit. Een en ander is in belangrijke mate afhankelijk van bevolkings
groei en woningbouwbeleid dat op deze behoefte is afgestemd. Als top van de kernenhiërarchie
dient aan Leeuwarden een boven-trendmatige groei van 5,9% te worden toegekend. Indien de
provincie het top-basis model als uitgangspunt kiest is dit de consequentie die gevolgd zal
moeten worden door het stellen van prioriteiten ten gunste van die keuze. Al was het alleen
maar om geen valse verwachtingen te wekken hetzij aan de top hetzij aan de basis.
Het is inmiddels een gegeven dat Leeuwarden van zijn praktische bodemcontingent van
17% in de afgelopen jaren te weinig overhoudt om de bevolkingsgroei te ontwikkelen. Het in
lopen op het woningtekort en de vervanging van de bestaande woningvoorraad vergt te veel.
Om de argumenten de nodige kracht bij te zetten is het wenselijk dat deze van onderbouwd
cijfermateriaal worden voorzien. Hoeveel woningen zijn er nodig en in welke sectoren om de
groei van de bevolking te stimuleren? Een wellicht eenvoudig gestelde vraag die gelet op de
vele complicerende factoren minder eenvoudig is te beantwoorden. Het lijkt ons noodzakelijk,
om de in de reactie van het college genoemde argumenten te benadrukken, hierover duidelijk
heid te verkrijgen. Dit is niet enkel van belang in verband met het voorontwerp, maar even
zeer met betrekking tot de weinig florissante vooruitzichten die de staatssecretaris van Volks
huisvesting ons de komende jaren wil presenteren. Een apart probleem in dit verband spelen
overigens de geringe sturingsmogelijkheden ten aanzien van de ontwikkelingen in de vrije
sector. Ook hieraan zal in het voorontwerp meer aandacht moeten worden besteed. Mijn frac
tie constateert een duidelijke beleidslijn in de gemeentelijke nota Stadsgewest, de reactie op
de notitie Ruimtelijke Perspectieven en in deze reactie op het voorontwerp Herziening Streek
plan Friesland. Een beleidslijn die is gebaseerd op het verder ontwikkelen van in onze stad
aanwezige mogelijkheden.
De provincie laat zich te veel leiden door de vaak ongrijpbare invloeden van buiten de
provincie, hetgeen leidt tot ongeloof in eigen kunnen, het terecht geconstateerde defaitisti
sche karakter en het niet stellen van prioriteiten in het voorontwerp. Hierom blijft een ver
taling in concreet beleid achterwege. Het gevolg daarvan is dat in het voorontwerp sterk de
nadruk is gelegd op globaliteit en flexibiliteit. Wanneer er evenwel sprake is van zogenaamd
hard beleid dragen deze uitspraken evenzeer een globaal en abstract karakter.
