- 24 -
Menno van Coehoornschool door blijven gaan gebruikte batterijen In te zamelen?
Had mijn fractie hiervoor al moeite om de kwal ificaties progressief en ambitieus tezamen
aan het col Iegebeleid, dus het PvdA-beleid te geven, dat is nog veel moeilijker bij een
doelstelling als stedelijke vernieuwing. Mevrouw De Haan en de heer Herrema schrijven in een
TeGast van 11 november 1988 dat de PvdA-fractie het concept - vergeef mij het woord - heeft
aangedragen voor de verdere ontwikkeling van onze mooie stad. De PAL-fractie Is blij dat zij
dat schrijven, want daardoor weten wij waar het idee voor de stedelijke vernieuwing vandaan
komt. Ock dit Idee zal wel door de PvdA-fractie met het college voorbespreken zijn. Het CDA
doet volgens de PvdA-schrIj vers kennel ijk alleen voor spek en bonen mee. Dit Idee van
"stedelijke vernieuwing" is nieuw. In het rapport Stadsgewest Leeuwarden noch in het colle
geprogramma wordt dit Idee met zoveel woorden genoemd. PAL krijgt de indrik dat het bij het
idee van stedelijke vernieuwing nu om méér gaat dan een concentratie van activiteiten, zoals In
genoemd rapport staat. Het heeft te meken met opvattingen over de plaats en functie van de stad
In de informatiemaatschappij. Voor het college, dus voor de PvdA, Is stedelijke vernieuwing een
doel op zichzelf. Het waarom en waartoe blijft in dit beleidsplan In het vage.
Het college heeft de stedelijke vernieuwing vertaald In de doelstelling van het opstoten
van Leeuwarden in de vaart der volkeren. De slogans zijn anders, maar het denken is hetzelfde
als in de Jaren vijftig en zestig. De periode van suburbanisatie wordt kennel ijk als een
historische vergissing gezien. Als ik wethouder Timmermans goed interpreteer - hij heeft
onlangs een keer een lezing gehouden - dan zijn er over een paar decennia helemaal geen dorpen
meer althans geen kleine.
Onze fractie verstaat iets anders onder stedelijke vernieuwing. Wij verstaan daaronder een
totale verbetering en vernieuwing van de stad én het voorzieningenniveau voor alle mensen In
Leeuwarden. In de plannen van het college draait het om de stad, het gaat om de verfraaiing,
upgrading van de stad. De mensen in de stad dreigen In een consumentenrol gedrongen te worden,
voor zover zij in de doelstelling van stedelijke vernieuwing al een rol spelen. Wij vinden dat
het beleid van de gemeente moet zijn afgestemd op de mensen die nu In Leeuwarden wonen en niet
op de stad om die te "verkopen" aan mensen met hoge inkomens en nieuwe chemische industrieën.
Cltyselling noemen wij dat.
Wij moeten dus naar de concrete plannen kijken om te ontdekken welke Inhoud het college
geeft aan het idee van stedelijke vernieuwing. Wat wij in het beleidsplan tegenkomen Is een
aantal investeringsplannen. Onze fractie zal deze beoordelen op hun progressief en ambitieus
gehalte. Het Investeringsplan Infrastructurele voorzieningen voorziet in de ingrijpende
reconstructie van het stationsgebied, In de aanleg van parkeervoorzieningen en In de
reconstructie van grote delen van de rondweg. Daarnaast voorziet dit Investeringsplan In de
realisering van infrastructurele voorzieningen die op het bedrijfsleven toegespitst zijn. Op de
vraag In hoeverre ock mllleuvoorzleningen hiertoe behoren gaat het beleidsplan niet In. PAL
vreest het ergste. En al te progressief vinden wij dit niet. Ambitieus? Het kan er mee door.
Verder wordt er een Investeringsplan recreatieve voorzieningen opgesteld, wordt er een
visie ontwikkeld voor een investeringsplan culturele voorzieningen en last but not least wordt
er In het kader van het tienjaren-investeringsplan gewerkt aan, Ik citeer,: "het ontwikkelen
van een Integrale visie op de ontwikkeling van de economische structuur In het stadsgewest
Leeuwarden". Dit laatste moet dan nog vertaald worden In een investeringsplan economische
(structuurversterkende) voorzieningen Stadsgewest Leeuwarden. Een hele mond vol!
Als je naar de bedoeling achter de plannen kijkt - meer werk, een beter imago - dan zijn
zij zeker ambitieus te noemen. Het barst van de ambitie. Maar zijn zij ock progressief? Het
beleidsplan suggereert dat er met bestuurlijke maatregelen heel wat te sturen valt, maar in
werkelijkheid valt dat nogal tegen. Hetkardcter van de investeringsplannen bestaat er vooral
uit dat zij gericht zijn op het aantrëckel Ijk meken van Leeuwarden. Maar voor wie eigenlijk?
Leeuwarden begeeft zich op een markt, waar zij aan de aanbodzijde moet concurreren met
vele andere gemeenten. Lees er de al even ambitieuze plannen van andere gemeenten maar op na.
Het markt-conforme denken Is stilaan gemeengoed geworden bij de gemeentelijke beleidsmakers.
Zou dat de reden zijn dat de VVD tot de vorige week toe zo'n stille oppositie in de raad voer
de?
In het beleidsplan geeft het college op geen enkele manier aan kanttekeningen te plaatsen
bij het markt-conforme denken van de huidige regering. Het college, dus ock de PvdA, geeft
zelfs met zoveel woorden aan geen tegenstander te zijn van een meer effectieve en gecon
centreerde inzet van middelen, aansluitend bij de sterke punten en gericht op het activeren van
de groeipotenties van een regio. Het college denkt thans niet anders dan de samenstellers van
de Vierde nota over de ruimtelijke ordening. Het college lijkt te denken dat, wanneer het in
Leeuwarden regent, het ock wel in de rest van de regio zal druppelen. Als er dan ock nog een
spatje voor de minima overblijft, dan is dat mooi meegenomen. Want: het college stelt op geen
enkele manier randvoorwaarden bij een dergelijke geconcentreerde Inzet van middelen, terwijl
juist in het stellen daarvan de politieke sturing door het college tot uitdrLkking dient te
komen. Het Is dus maar afwachten welke richting het beleid op zal gaan.
In het morgen te behandelen Programma Sociaal-cultureel Werk gaat het college voor de pro
jecten voor mensen zonder werk kritiekloos mee in de richting die de regering wijst: door mid
del van scholing en der gel ijk e komen werklozen wel weer aan het werk. Het ligt aan de werkloze
dat hij of zij werkloos Is, lijkt de gangbare opvatting te worden, niet aan het gebrek aan
betaalde arbeidsplaatsen.
Als wij dan tevens zien naar waar de voorlichting van de gemeente Leeuwarden in de
toécomst op gericht moet zijn, dan vreest mijn fractie het ergste voor de richting van het
beleid. "Voorlichting", zo kunnen wij lezen op pagina 21 van het beleidsplan, "zal In de
toekomst steeds meer gaan om het scheppen van een beeld, een imago van een bepaald overheidsor
gaan. Binnen de samenleving proberen bedrijven, maatschappelijke organisaties en overheids
lichamen zich te profileren. Niet meedoen betekent bij voorbaat verlies." Dat Is geen
voorlichting, dat Is p.r.! Vervolgens wordt opgemerkt dat dit voor de voorlichting van de
gemeente Leeuwarden een aantal consequenties heeft. Het gaat om profileren en niet meedoen
betekent verlies.
Welk profiel? Dat van een Leeuwarder Manhattan? Dat van een cultuurpaleis? Een luxe woon
toren voor de oudere welgestelde? Wat Is hier progressief aan? Het is vooruTtstrevend in die
zin dat je meehobbett als gemeente met de tijd: iedereen is bezig met uiterlijk vertoon, dus
waarom de stad niet? Maar is het ock progressief naar zijn inhoud? Onlangs schreef een oud-
wethouder van Leeuwarden, Wilfrled de Pree, een artikel in de Leeuwarder Courant dat de titel
droeg: Om de solidariteit in de samenleving. Mijn fractie meent dat die essentie, namelijk het
organiseren van solidariteit tussen groepen en mensen in de samenleving, in een progressief
beleid terug te vinden moet zijn. In de doelstelling stedelijke vernieuwing, In de concrete
Investeringsplannen en In de doelstelling van het nieuwe voorlichtingsbeleid vindt de PAL-
fractie die essentie niet meer terug. Onze conclusie Is dat het beleidsplan ontpolItlseert: de
keuzen worden niet helder gemaakt. Met het verkopen van de stad op bedrij fscontactdagen en door
middel van fraaie gladpapieren brochures verkoopt het college, dus de PvdA, ock zijn
democratisch-socialIstische beginselen.
Je zou kunnen zeggen dat het college een koekje van eigen deeg heeft gekregen in de
discussie die losbarstte rond het toécomstplan voor één brede scholengemeenschap voor het
voortgezet onderwijs. Op zoek naar argumenten, die indrik zouden kunnen maken, vonden tegen
standers van het gemeentelijke plan precies die trefwoorden die in het "nieuwe denken" zo
centraal staan: een positieve vestigingsfactor zou verloren gaan, nieuwe werknemers zouden
Leeuwarden niet meer als woonplaats kiezen, de werkgelegenheid zou gevaar lopen, onderwij ëc un-
dig gezien zou het plan gebaseerd zijn op achterhaald jaren zeventig denken. Zo slaat de
tijdgeest toe in politieke debatten en wordt de PvdA in de hoek gedrongen: Wat is de kracht van
socialistische onderwijsidealen?
Wat opvalt in het rijtje investeringsplannen Is dat een investeringsplan ten aanzien van
naoorlogse wijken ontbreekt. Dat zou onze fractie nu graag zien: een ambitieus en progressief
plan voor de aanpak van de problematiek In deze wijken. Daar wonen veel Leeuwarders met een
laag Inkomen en als de gemeente niet gauw een ambitieus beleid ten aanzien van die wijken gaat
voeren zat die problematiek alleen maar verergeren.
Op het terrein van het sociaal-cultureel werk en de zorgfunctles hoeft niet zoveel meer In
voorzieningen ge'investeerd te worden. Wel moet nog steeds in de kwaliteit van dat soort werk
geïnvesteerd blijven worden, ten einde de spreiding van welzijn over de bevolking van Leeuwar
den te bevorderen. PAL vreest dat het collegebeleid ock op dit terrein het regeringsbeleid zal
