- 30 -
worden. Het kan ook zijn dat zaken langer duren dan In eerste Instantie Is Ingeschat. Naar
belde situaties betekent dat dat taakstellingen soms moeten worden bijgesteld.
Overigens, als er een gevoel zou zijn dat wij op grote schaal taakstellingen niet zouden
halen dan zou Ik dat met kracht van de hand willen wijzen. Het komt nog wel eens voor dat een
taakstelling qua tijdstip niet gehaald wordt en dat die soms een Jaar of twee Jaar later wordt
gerealIseerd. Maar het aantal voorstellen dat wij echt naar omvang In belangrijke mate niet
halen Is naar mijn gevoel op de vingers van één hand te tellen.
Dan het punt perspectivische verkleining. De heer Koopmans vraagt hoe wij dat afdekken. In
feite dekken wij dat af - Ik heb dat ook al eens eerder In deze raad naar voren gebracht -
door, zoals tot en met beleidsplan 1987-1991 het geval was, ntet meer tevreden te zfjn als het
eind van het beleidsplan sluit met een saldo nul, maar pas tevreden te zijn als het sluit met
een behoorlijke plus.
In het huidige beleidsplan zit zelfs een plus van zes a zeven miljoen. Dat dekken wij door
heel concreet op dit moment over bezuinigingsvoorstellen te praten. Ik wil het anders formule
ren. Vier of vijf jaar geleden zouden wij op basis van de financiële gegevens die toen voorla
gen niet een bezuinigingsoperatie van vier of vijf miljoen Inzetten, maar zouden wij gaan
denken: Aha, aan het eind van de beleidsplanper lode zit er een plus van twee a drie miljoen,
weet Je wat wij kunnen voor twee a drie miljoen nieuw beleid gaan entameren. De fundamentele
verandering die twee of drie Jaar geleden Is Ingezet Is het accepteren van het ervaringsfeit
dat het saldo van tegenvallers en meevallers In leder geval de afgelopen Jaren altijd negatief
was. Op grond daarvan heeft het college gezegd dat niet een nul aan het eind van de belelds-
planperlode tot tevredenheid stemt, maar dat het een forse plus moet zijn omdat wij daarmee de
perspectivische vertekening van de Jaren die volgen kunnen invullen.
Kortom, Ik denk - hiermee kom Ik tegelijkertijd bij een ander punt dat de heer Koopmans
aan de orde heeft gesteld - dat wij op de goede weg zijn. De tendens die de afgelopen Jaren
feitelijk optrad, het dekken van de Incidentele tekorten uit de eerste Jaarschijven uit het
beleidsplan door middel van een greep In de reserves, kan gekeerd worden. Over niet al te lange
termijn zullen wij zo ver zijn dat ook de eerste jaarschijf van het beleidsplan direct op nul
sluit. Wij zullen dan niet meer met name een greep In de reserves hoeven te doen, want dat Is
In feite de hoofdoorzaak dat de reserves van ongeveer 30 miljoen gulden op dit moment zijn
afgezakt naar een bedrag In de orde van grootte van nul of eventjes daaronder.
Het terugdraaien van die tendens Is de hoofdopdracht die wij ons als college stellen. Vei
volgens, als ons dat eenmaal Is gelukt, is de vraag aan de orde wat ons reservebei eld Is, bin
nen welke marge wij tevreden zijn. Ik wil daarover nu al Improviserende Iets van zeggen. BIJ
een reserve van onder de drie miljoen gulden moeten de alarmbellen gaan rinkelen. Dan moet men
zich gaan afvragen wat er aan de hand Is. Van een reserve boven de drie miljoen tot bljvooi
beeld tien miljoen zou je moeten zeggen dat dat de marge Is waarbinnen Je Je ongeveer moet
bewegen. Bij een reserve boven de tien miljoen gulden zou je min of meer tevreden achterover
kunnen leunen. Wat mij betreft zou dit al Improviserende op dit moment het beleid moeten zijn.
Duidelijk Is wel dat op dit moment de reserve uitkomt op nul en zelfs tijdelijk daar eventjes
onder zakt, dat daarom de alarmbellen rinkelen en dat dat tot beleldsdaden zoals de zaken die
nu voorliggen aanleiding zou moeten geven.
Tot slot nog een opmerking In de richting van de heer Koopmans over het vacaturebei eld. Ik
wil eerst een misverstand uit de weg ruimen. Het ls niet zo dat wij op dit moment een vacature
stop hebben of dat wij door middel van het vacaturebei eld taakstellingen Invullen. Op dit mo
ment hebben wij een beleid waarbij wij taakstellingen zo concreet mogelijk Invullen, bijna aan
wijsbaar soms naar de desbetreffende formatieplaatsen. Formatieplaatsen komen op een herplaat
singslijst danwel, als er een vacature ontstaat In de desbetreffende sector, wordt die vacature
niet vervuld. Dat betekent dat alle andere vacatures waar geen taakstelling op rust, wanneer
die worden aangemeld bij de vacaturecommissie, In principe worden vervuld, zij het dat er
momenteel nog een Incidentele herwaarderIngsoperatie loopt waarbij wij nagaan of een vacature
voor een periode van acht maanden kan worden vertraagd.
Ik kom dan nu bij de heer De Beer. Hij vraagt evenals de heer Koopmans heeft gedaan naar
de haalbaarheid van voorgaande herwaarder 1ngsvoorstellen. De heer De Beer doet de suggestie om
daarover met een lijstje In elke functionele commissie te komen. Ik wil die suggestie niet
- 31 -
overnemen. Iets anders ls dat Ik mij kan voorstellen dat op gezette tijden - bijvoorbeeld één
keer per halfjaar of één keer per Jaar - ook de functionele commissies ge'informeerd worden over
de vraag welke herwaarderingsoperaties er nog lopen binnen de desbetreffende sector en hoe ver
het daarmee staat. Het lijkt mij nuttig dat raadsleden daarover worden ge'fnformeerd. Maar om
dat nu in elke commissievergadering te doen - sommige commissies komen wel één keer in de drie
weken bij elkaar - lijkt mij wat te veel van het goede. De suggestie om één keer per halfjaar
Informatie te verstrekken kan wat mij betreft worden meegenomen-
De heer De Beer vraagt zich af hoe de afname van een 20-tal formatieplaatsen ls gevallen
bij de belangenorganisaties. Ik heb alleen de opvattingen binnen het Georganiseerd Overleg
gehoord. Van die kant Is de zaak beoordeeld en Is onvrede uitgesproken dat het zo moet, maar
toch wel met begrip voor de financiële situatie. Men heeft zich er niet tegen verzet en het In
feite als een soort onontkoombaarheid geaccepteerd. Ik kom nu bij een aantal opmerkingen van de
heer De Beer die te maken hebben met de belastingen.
Het kwljtscheldlngsbeleld. De heer De Beer zegt dat dat niet binnen de ogb moet worden
opgevangen, maar binnen de algemene middelen. Het ls duidelijk dat het college wat dat betreft
een andere koers vaart. WIJ proberen In principe om datgene wat wij door kwijtschelding minder
aan belasting kunnen Innen in feite vla de belastingtarieven zelf te compenseren.
Ik heb het voorstel van de heer De Beer om het rioolrecht per inwoner te gaan te betalen
als een suggestie opgevat om het rioolrecht af te schaffen en alles binnen te halen vla de ogb.
In principe kan dat, maar het zal duidelijk zijn dat het college daar niet voor Is. Overigens
ga ik er vanuit dat deze discussie naar de vergadering van 5 Juni verschoven wordt.
Ik kom nu bij de heer Meerdlnk. HIJ zegt dat er sprake is van een loterij en dat er geen
politieke benadering heeft plaatsgevonden. Ik wil dat op alle mogelijke manleren ontkennen. Met
name deze herwaarderingsoperatie wordt gekenmerkt door een sterke politieke benadering. In
eerste Instantie 1s in overleg met de afdeling Financiën door het college een aantal
invalshoeken feitelijk vastgesteld. Het college heeft daar ook een beslissing over genomen-
Vervolgens hebben de portefeu!Ilehouders huiswerk gekregen In die zin dat zij binnen hun eigen
portefeuille voor een bedrag van één miljoen gulden aan herwaarderIngsvoorstellen zouden moeten
bedenken en ook de vrijheid hadden om ln andere sectoren voorstellen te bedenken. Daarbij zijn
de Invalshoeken heel nadrukkelijk meegegeven als denkkader-
Op basis van de voorstellen die daaruit naar voren zijn gekomen heeft zich ln het college
een politieke discussie ontwikkeld die heeft geleld tot de voorstellen zoals die thans voorlig
gen. Duidelijk Is wel, maar dat ls Inherent aan de grote waslijst van zaken waar wij In de
gemeente mee bezig zijn, dat daar niet een heel heldere, visionaire politieke visie op
hoofdlijnen uit naar voren ls gekomen waardoor als een soort logische benadering alle herwaar
der Ingsprojecten aan een soort herwaarderIngs rode draad gesnoerd kunnen worden. Dat ls gewoon
simpelweg niet mogelijk. Het gaat In een heel groot aantal gevallen om het vergelijken van
appels en peren. Je kunt dat alleen maar doen door zo goed mogelijk alle voorstellen die
bedacht kunnen worden binnen het college - het ls heel nadrukkelijk het dagelijks bestuur
geweest met een toch ruime politieke ervaring dat daarmee bezig Is geweest - met elkaar te
confronteren. Daar ls dit verhaal uit naar voren gekomen.
Helaas, want Ik zou het ook mooi vinden als wij daar een heel heldere rode draad ln zouden
herkennen, blijken dan die Invalshoeken - alhoewel Je ze theoretisch van tevoren wel kunt be
denken - In de dagelijkse praktijk van het Invullen van zo'n herwaarder 1ngsoperatie onvoldoende
hout te snijden om op basis daarvan, behalve achteraf, de voorstellen te rubriceren. Vooraf
hebben ze geen echt sturende werking, behalve als een soort aandachtspunt bij het bedenken van
de voorstellen door de desbetreffende portefeuillehouder.
Ik kom daarmee bij de moties van PAL. Motie 2 gaat over het niet verlagen van de storting
In het Fonds podiumkunsten. Alhoewel ook het college van mening ls dat dit In zekere zin een
vervelend voorstel Is - binnen de podiumkunsten gebeuren uiterst aardige dingen - hebben wij
gelet op de financiële situatie gemeend de raad dit voorstel te moeten doen. Wij denken dat het
door een scherpere prioriteitsstelling binnen dit fonds mogelijk Is om het bedrag van
f 25.000,te besparen.
Op de Projecten Mensen Zonder Werk ben Ik al ingegaan In reactie op mevrouw De Haan.
Het vormlngs- en ontwikkelingswerk tn buurten samen met emancipatie-activiteiten. In feite
