- 6 -
nemer. In beginsel zijn de bewoners slech+s op twee punten ontevreden: het gebouw van het voor
malige kinderziekenhuis en de situering en hoogte van één van de geplande stadsvilla's In de
tuin. Zonder op de Inhoud van de verschilpunten In te gaan Is tijdens de vergadering van de
Commissie voor Ruimtelijke Ordening en Volkshuisvesting gebleken dat de bewonerswerkgroep con
structief wil meepraten over en meewerken aan het plan. En toch is de wethouder niet bereid de
verdere uitwerking en planvorming In de Werkgroep Diaconessenhuis te doen plaatsvinden en de
bewoners weer als volwaardige partner bij de verdere besprekingen te erkennen. Vandaar dat wij
door middel van een motie de raad wil len vragen het college, In dit geval de wethouder, op te
dragen de bewoners direct bij de uitwerking van het model te betrekken. De motie luidt als
vo I gt
"De raad van de gemeente Leeuwarden, in vergadering bijeen op maandag,
9 oktober 1989,
behandelende het voorbereidIngsbesluIt Diaconessenhuis,
overwegende dat:
- er voor het terrein van het voormalige Diaconessenhuis een plan ge
realiseerd wordt dat ook gedragen wordt door de bewoners van de
Transvaalwijk;
- de bewoners te kennen hebben gegeven mee te willen werken aan een
constructieve oplossing en compromissen willen sluiten,
besluit:
- het college op te dragen bij de verdere planvorming de bewoners
dIreet te betrekken;
- dat binnen de Werkgroep Diaconessenhuis het uiterste wordt gedaan
met projectontwikkelaar en bewoners tot overeenstemming te komen;
- dat de resultaten daarvan binnen afzienbare tijd in de Commissie
voor Ruimtelijke Ordening en Volkshuisvesting worden besproken."
De [notie Is mede-ondertekend door de heer Meerdink. (De Voorzitter: De motie is voldoende
ondersteund en maakt deel uit van de beraadslagingen.)
De heer Timmermans (weth.): Voorzitter, de heer Heins herhaalt de kritiek die hij ook in
de Commissie voor Ruimtelijke Ordening en Volkshuisvesting naar voren heeft gebracht. Ik vind
dat de redenatie toch wat forser is dan de werkelijkheid.
De ingestelde werkgroep, waarin waren vertegenwoordigd de bewoners, de eigenaar/project
ontwikkelaar en de gemeente, is er na anderhalf jaar niet uit gekomen, ledereen heeft zijn ei
gen model naar voren kunnen brengen met alle voor- en nadelen. Een en ander is naast elkaar ge
zet en de commissie heeft een globaal voorkeursmodel aangehangen, want ook dat was niet exact
scherp. Wij kunnen nu wel weer teruggaan naar die werkgroep en vragen of zij het probleem weer
wil oplossen, maar op een gegeven moment waren alle argumenten van alle partijen bekend.
De werkgroep, waarin onder andere twee partijen met de meest extreme tegenstellingen In
belangen vertegenwoordigd waren namelijk de bewoners enerzijds en de aannemer/eigenaar ander
zijds, kwam er niet uit. Op dat moment is het denk ik vrij normaal dat er geprobeerd gaat wor
den om met inachtneming van alle argumenten - later is ook gebleken dat er door niemand een
nieuw argument naar voren is gebracht - tot een compromis te geraken. Het is ontzettend lastig
als het gaat om geld van één persoon om in het openbaar over het geld van die persoon te onder
handelen. U kunt dat wel willen maar zo werken onderhandelingen niet, want twee minuten later
staat het in de krant en dan kom je helemaal niet bij elkaar.
Dat Is de reden geweest waarom het compromis Is bereikt. Een compromis niet tussen de ge
meente en de aannemer, maar In dit geval inderdaad tussen een wethouder en een aannemer. Wij
hebben dat vervolgens weer in de openbare discussie gebracht met alle argumenten die daaraan
ten grondslag lagen. Vervolgens is in die openbare discussie - niemand is daarbij gepasseerd -
nog een aantal ideeën naar voren gebracht. Daarvan heb ik gezegd dat ik bereid ben om de ge
- 7 -
dachten die daarin zitten opnieuw met de bewuste aannemer te bezien. Wij zullen daarbij kijken
naar de financiële en stedebouwkundige consequenties. De raad krijgt daarvan een verslag. Wij
zul len dat op zo kort mogelijke termijn doen. Vervolgens zijn de commissie en de bewoners op
nieuw aan bod om hun kanttekeningen daarbij te plaatsen. Deze afspraak is ook in de commissie
gemaakt. Op zich Is dat een juiste gang van zaken, voorzitter.
Er is geen enkel nieuw argument naar voren gekomen. Alle discussies met alle argumenten
hebben op het juiste moment In de openbaarheid plaats kunnen vinden. Alleen voor het bereiken
van compromissen kun je nou eenmaal niet altijd In het openbaar, zeker niet als slechts een
partij daar financieel een belang bij heeft, onderhandelen. En dat hoeft ook niet. De randvoor
waarden waarmee de raad dit proces in gang heeft gezet zijn voldoende bewaakt en zul len dat ook
blijven, ook als het gaat om de verdere uitwerking.
Ik ga er vanuit dat in de komende en als dat niet lukt toch in de daarop volgende vergade
ring van de Commissie voor Ruimtelijke Ordening en Volkshuisvesting alle informatie en alle
conclusies van het nadere onderzoek dat op dit moment plaatsvindt op tafel zullen worden ge
legd. Dan kan weer iedereen zijn eigen standpunt bepalen.
Voorzitter, ik ben van mening dat hiermee de motie als overbodig kan worden beschouwd.
De heer Helns: Het is misschien een soort academische discussie of de drie partijen - de
bewoners, de aannemer en de gemeente - gezamenlijk tot een compromis hadden kunnen komen. Vol
gens mij had dat wel gekund, maar de wethouder zegt van niet. Ik schat dat Iets anders in.
Voor de verdere procedure vind ik het wat een jammerlijke zaak dat de bewoners nu niet di
rect bij de planvorming worden betrokken. Zij hebben namelijk via de brief van de bewonerswerk
groep heel duidelijk aangegeven dat zij wel een aantal voorkeuren hebben ten aanzien van de
verschillen die er op dit moment liggen, maar dat zij ook wel compromissen willen sluiten. Er
is nu sprake van een compleet andere situatie dan de vorige keer toen de meningen ver uit el
kaar lagen en er überhaupt veel moeil ijker over compromissen te praten was.
Nu is er sprake van een situatie waarin de bewoners in principe bereid zijn om over com
promissen te praten. Ik vind het dan toch een jammerlijke zaak dat men niet met de bewoners en
de eigenaar/projectontwikkelaar aan tafel durft te gaan zitten, waardoor de bewoners achteraf
zoals zij dat dan voelen de rekening gepresenteerd krijgen. Het Is de vraag of zij dan nog zo
bereid zul len zijn cm over compromissen te praten. Als Je de brief goed leest dan blijkt daar
uit dat men nogal ontevreden Is over de gang van zaken tot nu toe. Ik vind dat een Jammerlijke
zaak en ik houd de motie dan ook aan.
De heer Timmermans (weth.): Voorzitter, op basis van het compromis zoals dat er ligt zijn
er vanuit de bewonersorganisatie enkele ideeën naar voren gebracht. Daarvan heeft de hele com
missie gezegd - ik heb dat ook onderschreven - dat dat ideeën zijn die nadere overweging ver
dienen. Wij zullen daar serieus op in gaan. De voor- en nadelen, zowel stedebouwkundig als fi
nancieel, zullen op papier worden gezet. Een en ander zullen wij de bewoners en de commissie in
casu de raad voorleggen. Wij hoeven niet meer met elkaar te praten. Er is een voorstel gedaan
dat wordt gewogen en bekeken in een openbare discussie. Daar is niets geheimzinnigs aan. Bin
nenkort komen wij daar in de commissie op terug.
Voorzitter, ik heb geen behoefte aan deze motie.
De Voorzitter: Aan de orde is de stemming. Ik breng eerst in stemming de motie ingediend
door de heer Heins.
De motie van de heren Heins en Meerdink wordt verworpen met 31 tegen 3 stemmen.
(Voor de motie stemmen de leden van de PAL-fract ie.
De Voorzitter: Aan de orde is de stemming over agendapunt 5.
