kant en dit soort projecten bouwen aan de andere kant. Wat dat betreft heeft het wijkcomité van de Schepenbuurt in een brief naar onze mening op een aardige manier vertolkt, waarvan wij denken dat het de mening van velen is. Besluiten die zijn genomen zijn echter wel gebaseerd op een gefundeerde politieke keuze, dat heeft allemaal in de open baarheid plaatsgevonden. Daar kun je verschillend over den ken, maar het is te eenzijdig om te denken dat de gemeente alle aandacht richt op het ene en al het andere vergeet. Tegelijkertijd zie je dat meningsvorming gebaseerd is op niet altijd een compleet beeld van wat er werkelijk aan de hand is. Want wie weet nog en realiseert zich nog dat de Harmonie weliswaar 33,5 miljoen, maar dat ruim de helft wordt opgebracht door rijk, provincie en sponsors. Wie weet nog dat het zwembad weliswaar een flinke hoeveelheid geld kost, maar dat in termen van exploitatie en jaarlasten wij goedkoper uit zijn dan de situatie die voorheen bestond. Wie weet nog dat Aegon weliswaar de gemeente heel veel geld heeft gekost, maar dat het ook heel veel geld voor de stad heeft opgebracht. Het enige probleem bij dat laatste geval is dat het de gemeente geld heeft gekost en dat het geld dat het heeft opgebracht niet alleen bij de gemeente te recht is gekomen in de vorm van onroerend goedbelasting, maar dat de stad in zijn geheel daarvan geprofiteerd heeft. Vaak worden dit soort zaken tegenover elkaar gezet inplaats van naast elkaar. Immers als het gemeentebestuur niet eco nomische impulsen stimuleert, dan verpaupert deze stad. Als het gemeentebestuur niet zorgt voor werkgelegenheid, cultu rele infrastructuur, recreatiemogelijkheden, als de gemeen te niets doet aan verbetering van structuren van oude wij ken, sociaal culturele maatschappelijke basis, milieuzorg en zo kan ik nog wel even doorgaan, dan verpaupert deze stad evenzeer. Het is een voortdurende afweging die in de breedte en in samenhang met elkaar gemaakt moet worden. Het is niet of het een of het ander. Dit vereist niet alleen een afgewogen besluitvorming, maar ook in alle openheid het voortdurend doen van politieke keuze. Eén zon keus - en dan kom ik tot het onderwerp waar wij nu over praten - is het Stadskantoor. De argumenten van toen gelden nog steeds. Ambtenaren hebben recht op een redelijke werkomgeving, ambtenaren hebben recht op een goede huisves ting. Ik hoef alle argumenten die vandaag in één van de plaatselijke kranten hebben gestaan hier niet te herhalen, maar het is duidelijk dat als wij de voordelen van de reor ganisatie: klantgerichtheid, efficiënt werken, politiek sturing enz., ten volle willen benutten, dan is één van de onderdelen die wij nu moeten realiseren de bouw van een Stadskantoor. 27 Dan een aantal opmerkingen over het voorstel zelf. Als je probeert objectief te kijken naar de kosten van bouwwerken, dan kun je in ieder geval vertellen dat er twee soorten kosten zijn. Dat zijn kosten die beïnvloedbaar zijn, die ontstaan doordat je op,een bepaalde manier calcu leert, bepaalde inschattingen doet, de zorgvuldigheid waar mee je met een aantal zaken omgaat en kosten die ontstaan doordat de omgeving zorgt voor een hoger of lager renteni veau, loonontwikkelingen die je niet in de hand hebt, in flatie die gecorrigeerd moet worden etc. Die laatste kosten zijn onbeïnvloedbaar. Die kosten zijn dan ook op zichzelf geen probleem om te dekken. Als het gaat om kosten die ver oorzaakt zijn door zaken die wij wel hadden kunnen beïnvloeden, wij hebben dat in de commissie ook gezegd, dan moeten wij daar ook niet omheen draaien, maar gaat het om het corrigeren van gemaakte fouten. Wij zullen hier ook niet recht praten wat krom is, want er zijn een aantal fou ten gemaakt. Bepaling van de reële grondwaarde is er één van, bepaling van rentekosten die uiteindelijk nu in dit voorstel een zwaardere last veroorzaken dan in het voor gaande, is een tweede. Wij vinden nog steeds dat het gebouw er moet komen. Wij zien ernstige problemen als de bestaande huisvesting gere noveerd moet worden, met bijbehorende financiële consequen ties. Wij vinden ook dat deze kredietaanvraag, deze over schrijding van de oorspronkelijke kosten, meer bevat dan absoluut nodig is or. het gebouw te kunnen realiseren. Het gaat onzes inziens om posten als onvoorzien 1 miljoen, een omgevingsplan van 2,5 ton en een pr-plan van 50.000,De meerderheid van mijn fractie is van mening dat dit bedrag geschrapt zou moeten worden. Wij realiseren ons dat hiermee enig risico wordt genomen. Echter, het is onze mening dat de wijze waarop onze democratie is inge richt volstrekte openbaarheid verlangt, ook in het stadium dat geld nog niet is uitgegeven. Dat is ook één van de re denen dat wij zeggen dat mocht er onverhoopt een risico plaatsvinden, wat weer het college deze gang van Cannossa laat maken, laat dat dan ook in alle openbaarheid geschie den en laten wij als raad dan ook zelf de vinger aan de pols houden. De meerderheid van onze fractie heeft besloten, omdat deze mening in zich draagt dat het voorstel van het college in b. en w. gewijzigd zou worden, om de volgende motie in te dienen: "De raad van de gemeente Leeuwarden, in vergadering bijeen op 13 januari 1992, overwegende - dat de overwegingen om tot de bouw van het Stads- 28

Historisch Centrum Leeuwarden

Raadsverslagen van de gemeente Leeuwarden, 1865-2007 (Notulen) | 1992 | | pagina 15