op de schouders van de gemeente rusten. Ook politiek gezien
niet. Het enige risico - en dat dient te worden gezegd en
herhaald - is wanneer er een te hoge inflatie ontstaat.
Waarom, zo luidt mijn vraag, wordt toch niet serieus geke
ken naar deze constructie. Wij hebben wel informatie ont
vangen, maar er is geen berekening opgenomen voor de Leeu
warder situatie. Als men zegt: dat vergt het nodige reken
werk en dat betekent uitstel, hetgeen weer extra kosten met
zich meebrengt, dan is dat op zich waar. Maar dan is het
vast en zeker zo dat de kosten die men nu maakt best op
zouden kunnen wegen tegen de besparingen die dit op zou
leveren. In onze ogen kan dit een manier zijn om binnen de
48 miljoen te blijven. Bovendien zou men een andere con
structie kunnen bedenken ten aanzien van de hoogte van het
inflatiepercentage, waardoor men dan minder risico's zou
lopen
Bij het te bouwen Landbouwhuis in Leeuwarden vindt weer een
andere constructie plaats. Het lijkt ons al met al niet te
laat om goed naar deze diverse mogelijkheden te kijken.
In het raadsstuk, zo is mij gebleken, is men in elk geval
geruster dan drie jaar geleden.
Ten slotte blijft natuurlijk altijd weer de afweging of men
nog een Stadskantoor wil bouwen of niet. Die feitelijke
afweging is al eerder gemaakt. Het gaat daarbij om een ver
antwoorde huisvesting van onze ambtenaren voor een juiste
dienstverlening en voor een verantwoorde financiële keuze.
De weg terug is er voor het allergrootste gedeelte niet
meer. Een alternatief zal ook het nodige kosten. Wat dat
betreft zullen wij dus door de zure appel heen moeten bij
ten.
Alvorens definitief ons standpunt te verwoorden, wil ik
toch graag eerst de antwoorden van de wethouder vernemen.
Een extra moeilijkheid in de hele vraagstuk is, dat wij in
ons hele gemeentelijke beleid druk bezig zijn met de socia
le en de bestuurlijke vernieuwing, met een gezonde financi
ële huishouding, maar ook met een reorganisatie. Dat geeft
extra verantwoordelijkheden naar de bevolking en naar de
ambtenaren toe. Echter naar de bevolking toe geeft het ons
een extra dilemma, omdat wij met bezuinigingen te kampen
hebben, evenals met andere projecten die toch elk hun eigen
geschiedenis en financieringsmethodiek hebben. De heer Den
Oudsten heeft daar terecht de vinger bij gelegd.
Deze totale afwegingen maakt het ons raadsleden nu juist zo
moeilijk om enthousiast de plannen voor het Stadskantoor en
vele andere plannen te verdedigen, omdat wij dat dilemma
juist heel goed aanvoelen. Toch zal het moeten, juist dan
komt het er op aan om ons hart en ons inzicht goed te vol
33
gen. Dank u wel.
De heer Hiemstra: Als de eerste signalen doorkomen van het
verhaal dat wij nu bij de kop hebben, dan reageer je wat
onnozel, tenminste ik deed dat. Je mond zakt open tegen een
telefoonhoorn en je staart wat nietsziend je achtertuin in.
(De heer Hiemstra voert een gefingeerd telefoongesprek.
Hoeveel geld moet erbij, Paul? Maar wij hebben toch
pas 47 miljoen..? Oh, in september al weer.
Maar er staat nog niets. Lekker zeg je dat: een
miljoentje of wat. Dat is een koffer vol papier, man.
oh, dekking is aanwezig. 7 januari
zeg je. Okay, dat lijkt mij ook goed, zondag en maandag is
mij beide goed, dat hoor ik dan nog wel van Peter.
En je zakt pijnzend in je stoel.
Dat doe je weer als je het stuk in handen krijgt voor de
extra vergadering van de Commissie Middelen op 7 januari
j.l. en je vraagt jezelf af of wij wel goed bezig zijn en
wanneer tolerantie een constructieve houding in de weg gaat
staan.
De afgelopen jaren zijn wij gaan reorganiseren, wij wilden
bedrijfsmatig handelen, wij introduceerden marketingprinei-
pes, wij dachten aan brainstormen, de raad moest gaan stu
ren op hoofdlijnen door te delegeren en te mandateren. Al
lemaal acties waar onze fractie zich in kon vinden met de
nodige kanttekeningen en vraagtekens. Maar hoe werkt het
uit? Wij begonnen op diverse bedrijfsonderdelen opnieuw te
reorganiseren, zonder te evalueren. Meerdere verkeerstech
nische werken moesten bij herhaling worden verbeterd, bij
gesteld of weer afgebroken. De begroting van de Stads
schouwburg moest met 6 miljoen omhoog. De verbouwing van
de Westerkerk tot theater moest tweemaal in een besloten
commissievergadering met 4 ton omhoog en eenmaal met 1
ton. En telkens paniekerig. En nog is het einde niet be
kend. En dan nu weer 5,6 miljoen voor het Stadskantoor
extra. Intussen leggen wij de bewoners van onze gemeente
wel een herwaardering op van 7 miljoen voor de komende
jaren.
Kortom je zet vraagtekens bij het opereren van het topmana
gement van ons gemeentelijk concern en je vraagt jezelf af
of je te zwartgallig bent. Het fractieberaad moet daar dan
maar een antwoord op geven. Helaas, mijnheer de voorzitter,
wij kwamen gezamenlijk niet tot een andere conclusie.
Dan nog maar een avond met de schaduwfractie erbij, waarbij
de details tegen het totaalbeeld werden gehouden.
Het beeld voor de D66-fractie was toen duidelijk.
Ondanks het feit dat wij ons hadden voorgenomen voor de
periode 1990-1994 in de eerste plaats ons constructief en
34
