gemeenten, onderling duidelijke afspraken maken over het
lukraak doorvoeren van verhogingen van tarieven, heffingen en
belastingen. Ook zou het mogelijk moeten zijn dat de gemeen
telijke belastingen aan het inkomen worden gekoppeld. Nu
betalen sommigen veel te veel en anderen te weinig.
Dit brengt mij bij de afvalstoffenheffing. Bijna f 350, in
vijf jaar verdriedubbeld, nu voor het eerst een kleine da
ling, maar het blijft een erg hoog bedrag voor mensen die
milieubewust hun afval terugdringen, zoals de alleenstaande
die één vuilniszak per maand bij de weg zet. Te laag voor hen
die aan de grote grijze container nog niet genoeg hebben om
hun afval kwijt te raken, de groene container niet gebruiken
en de rode milieubox misbruiken als opbergdoos voor lego
blokjes. Al jaren pleiten wij voor een gedifferentieerd
systeem en wij zijn blij met de toezegging van de wethouder
dat hij nu onderscheid wil gaan maken tussen één- en meerper-
soonshuishoudensEen beetje laat, want wij hadden graag
gezien dat dit per 1 januari 1993 ingevoerd zou kunnen wor
den. Maar informatie van de dienst geeft aan dat daarvoor nu
de tijd ontbreekt omdat de Subsidieverordening zal moeten
worden aangepast en daar toch enkele maanden voor nodig zijn.
Het moet mij wel even van het hart dat enkele maanden geleden
in de Commissie Middelen verteld werd dat de Subsidieverorde
ning hiervoor niet behoefde te worden aangepast. Kennelijk
berustte dat op foute informatie. Maar ik laat dat nu verder
liggen.
Een relatie leggen met het aantal leden van een huishouding
is één stap, beter is echter de relatie te leggen met de
hoeveelheid aangeboden afval, overeenkomend met het principe
"de vervuiler betaalt". Pas dan kan er een prikkel tot afval
preventie vanuit gaan en dat is immers de hoofddoelstelling
van het gemeentelijke milieubeleid. Binnenkort gaan wij als
commissie op excursie langs enkele gemeenten waar experimen
ten bezig zijn, zoals Oostzaan waar het gewicht bepalend is
en ik hoop ook de gemeente Haarlemmermeer waar het aantal
keren dat de container wordt aangeboden de hoogte van de
heffing bepaalt. Welk systeem voor Leeuwarden van toepassing
kan worden, moet in de komende maanden naar onze mening
worden uitgezocht. Dat daar enige discussie voor nodig is,
zal duidelijk zijn. Een probleem is bijvoorbeeld de verzamel-
container. Voor hen die daarvan gebruik maken is het principe
van "de vervuiler betaalt" moeilijk, zo niet onmogelijk, in
te voeren. Voor hen zal het systeem van onderscheid tussen
één- en meerpersoons-huishoudens uitkomst moeten bieden. Om
het een en ander wat vaart bij te zetten en de nodige priori
teit te geven, stellen wij in het vervolg van het voorgaande
de raad de volgende motie voor:
48
"De raad van de gemeente Leeuwarden,
in vergadering bijeen op 7 december 1992,
overweegt
dat bij de afvalstoffenheffing voor huishoudelijk
afval uitgegaan moet worden van het beginsel van
"de vervuiler betaalt";
- dat tariefdifferentiatie een goed instrument is
voor het bereiken van een rechtvaardige verdeling
van de kosten van verwijdering en voor het berei
ken van vermindering van het afvalaanbod;
besluit:
het college op te dragen voor de zomer van 1993 met
concrete voorstellen te komen voor het in 1994 invoeren
van een tariefdiffentiatie voor huishoudelijk afval,
waarbij een relatie wordt gelegd:
met de hoeveelheid van het aangeboden afval, naar
volume, gewicht of frequentie, afhankelijk van de
technische en financiële randvoorwaarden èn
met - aanvullend - het aantal personen per huis
houden.
En gaat over tot de orde van de dag
Ik bedoel hierbij - dat even ter toelichting nog - dat voorop
staat de relatie met de hoeveelheid afval en dat als aanvul
ling kan dienen het onderscheid van hoeveel personen het
afval aanbieden. Dat laatste zal alleen maar gelden voor die
plekken waar geen relatie kan worden gelegd met de hoeveel
heid afval. Ik hoop dat dat duidelijk is, zo niet dan zal ik
het in tweede instantie nog een keer uitleggen.
De motie is door mij ondertekend.
(De Voorzitter: De motie maakt deel uit van de beraadslagin
gen
Mevrouw Waalkens: Mijnheer de voorzitter, vanavond vindt dus
de behandeling plaats van de belastingen, heffingen, leges en
retributies. Dit zonder dat de begroting 1993, de meerjaren
ramingen en herwaarderingsvoorstellen aan de orde komen. De
beslissing over deze behandelingswijze viel weliswaar in de
Commissie Middelen maar had niet de instemming van de WD-
fractie. Het apart van elkaar behandelen ontneemt ons de
mogelijkheid om voorstellen bij het behandelen van de heffin
gen te doen welke weer hun weerslag zouden kunnen hebben op
de begroting en de herwaardering. Er kan immers niet meer
worden teruggekomen op de besluitvorming van december als in
januari 1993 de overige beraadslagingen plaatsvinden. Toch
wil de WD-fractie nu haar visie bekendmaken over de heffin
gen als ware het mogelijk dit in een wat breder verband te
zien
49
