antwoord aan de heer Heins nog even op terug - ook van tevo
ren gezegd. Er is daarom ook gezegd: weegt u het allemaal nog
eens en breng eventueel, daar waar het al te ver afwijkt of
onlogisch is in het geheel, wijzigingen aan. Dat hebben wij
gedaan.
Dan ligt daar een resultante en daar kun je natuurlijk van
alles van zeggen. Er is één ding, dat geef ik volmondig toe
- ik denk dat de heer Greving dat met name heeft gezegd - het
is nog niet af. Nee, het is de eerste stap, het is een tus
senbalans op weg naar de kerntakenlijstHet is bepaald niet
zo dat de lijst die er nu ligt kan worden gehanteerd op een
wijze van: wij hebben iets tekort, wij schrappen de laatste
taak uit categorie E. Zo is het niet, want wat ontbreekt er
nog en waar moeten wij nog aandacht aan besteden? Ik ben met
de heer Heins eens dat dat een van de moeilijkste klussen
wordt. Met name de wijze waarop en de mate waarin wij de
taken, zoals die nu op een rij zijn gezet, zullen moeten gaan
uitvoeren. Dat wordt een gigantische klus, daar moeten wij
mee verder gaan. Wij worden ondertussen geconfronteerd - ook
dat is u allen heel duidelijk - met een herwaarderingsopera
tie die het college, overeenkomstig de mededelingen in de
commissie, heeft uitgesplitst in twee zaken. In de eerste
plaats de korte termijn en in de tweede plaats de lange
termijn. Als het gaat om de herwaarderingstaken op lange
termijn staat inderdaad de vraag voorop op welke wijze en de
mate waarin gemeentelijke taken in de toekomst moeten worden
uitgevoerd. Daar kun je zomaar niet een antwoord op geven,
daar is grondig onderzoek voor nodig. Je moet analyseren, je
moet goed bekijken wat je tegen komt. Ik moet erbij zeggen,
dat zou mee kunnen helpen om voor een deel invulling te geven
aan die beide aspecten van een aantal taken zoals die genoemd
zijn. Want in de herwaardering zitten bepaald niet alle taken
die genoemd zijn. Dat zou dus een aanzet zijn tot. Helaas
worden wij geconfronteerd met twee grote operaties naast
elkaar. Zowel de kerntakendiscussie, die wij zeker voort
moeten zetten, als de herwaarderingsoperatie op lange ter
mijn, waarmee de raad heeft ingestemd en zeker ook de methode
zoals wij die met elkaar hebben vastgesteld. Die lopen straks
parallel, althans voor een deel. Als wij zicht hebben op onze
herwaarderingstaakstellingen lange termijn, als wij weten op
welke wijze wij de zaken die daar genoemd zijn verder gaan
doen en de mate waarin wij ze gaan doen, dan zijn wij een
eind op weg wat dit betreft. Dan zullen wij daarna wellicht
met elkaar moeten verder werken om de discussie in zn geheel
af te krijgen. (De heer Heins: In eerste instantie legt de
wethouder de relatie tussen de uitkomsten van de kerntaken
discussie en de herwaardering lange termijn, nu zegt hij op
het laatst weer dat er twee operaties zijn die naast elkaar
lopen. Wat bedoelt hij nu? Het één volgt op het ander of
32
allebei naast elkaar?) Ik heb dat eerste niet gezegd, ik heb
gezegd: wij worden geconfronteerd met een herwaarderingsope
ratie en wij hebben besloten met elkaar een kerntakendiscus
sie aan te gaan. Wij hebben ten principale in het verleden
gezegd dat de zaken eigenlijk los van elkaar moeten worden
gezien. In de praktijk blijkt evenwel dat je een kerntaken
discussie heel goed zou kunnen gebruiken als instrument om te
gaan herwaarderen. Dat hebben wij ook steeds gezegd. Daar is
helemaal geen misverstand over, wij menen het nog beide. Het
probleem is evenwel op dit moment dat de herwaarderingsopera—
tie sneller moet dan dat wij helemaal gereed zijn met de
kerntakendiscussie. Dus de parallelliteit ontbreekt. Ik heb
gezegd, als het gaat om de herwaarderingstaakstelling op de
lange termijn, is die parallelliteit inderdaad voor een deel
te bereiken is. Ook daar zullen wij moeten kijken op welke
wijze wij zaken gaan doen en de mate waarin wij zaken gaan
doen. Dezelfde vragen waarvan wij het antwoord in feite nu
nog ontberen bij de uitkomst van de kerntakendiscussie.
Vervolgens wil ik er op wijzen dat de uitkomst ook niet het
collegevoorstel alleen is, de uitkomst is de resultante van
interviews die door het college zijn beoordeeld en vervolgens
aan alle fracties zijn voorgelegd om nog eens te beoordelen
wat zij eigenlijk voor problemen hiermee hebben. Wij hebben
er ook geen geheim van gemaakt dat de taken, zoals die zijn
geformuleerd, zijn getoetst aan een aantal beleidsstukken.
Het belangrijkste daarvan was natuurlijk het Collegeprogram
ma. Daar kan iedereen van alles op tegen hebben, maar het is
wel logisch natuurlijk dat het Collegeprogramma zoals dat
door deze raad is aanvaard - niet door elke partij dat is mij
heel duidelijk, maar wel door de gemeenteraad - het uitgangs
punt is voor de toetsing van de taken zoals die zijn genoemd.
Verder hebben wij dit getoetst aan een aantal beleidsnota's
die hier in de raad zijn vastgesteld. Vervolgens heeft het
college gezegd, kennis nemend van de resultate van het frac-
tieberaad, wij gaan hier, omdat het hier om een stuk gaat
waar de raad zo breed mogelijk achter moet staan, die aanpas
singen verrichten waarvan wij zien dat een meerderheid van de
raad er achter staat. Wij vinden ook dat hier in feite een
lijst is samengesteld op basis van een verantwoorde methode,
getoetst aan beleidsuitgangspunten zoals die neergezet zijn
in het Collegeprogramma en andere nota's en dat deze lijst
aanmerkelijk meer waarde heeft dan dat u die alleen maar voor
kennisgeving zou moeten aannemen. Wij zijn daar voorzichtig
mee. Waarom? Omdat nog niet de mate waarin en de wijze waarop
is bepaald. Dat wordt nog een gigantische klus, maar het zal
wel moeten als je inderdaad tot de kerntakendiscussie wilt
komen waarvan wij zeggen: dan zijn wij op het eind. Daarom
wil het ook nog niet zeggen dat een taak opgenomen onder
33
