richtinggevend is of ter kennisgeving moet worden aangenomen.
In de tweede plaats, is duidelijk geworden dat de priori
teitenlijst niets anders is dan een aanvulling van het colle
geprogramma van PvdA en CDA. Een soort van gemene deler van
twee partijen, waar de overige partijen zich terecht niet in
konden vinden, afgezien van de zeer loyale houding van de
heer Greving. Wij doen niet mee aan de vergrijzing van de
politiek. Een collegeprogramma is een contract tussen twee
partijen en niet door de raad vastgesteld. De prioriteiten
lijst had dus ook niet vastgesteld mogen worden. Het besluit
over de lijst van taken beschouwen wij als een onderdeel van
het contract tussen de collegepartijen en dus niet als een
besluit van deze gemeenteraad. Als oppositiepartij voelen wij
ons niet gebonden aan dat besluit en alles wat er op is
gebaseerd.
De werkgelegenheid.
Voor een goed werkgelegenheidsbeleid zijn we sterk afhanke
lijk van het rijk. Maar binnen het regeringsbeleid is regio
nale ondersteuning een vies woord geworden. Werkgelegenheids
beleid zou volgens Groen Links gericht moeten zijn op herver
deling van werk. Maar daar wordt in de Tweede Kamer niet
serieus over gesproken, anders zou de 4-daagse werkweek
allang hoog op de politieke agenda staan. Die plek op de
agenda is ingeruimd voor de discussie over de plichten van
werklozen. En mevrouw Ter Veld zou het liefst iedereen die
zijn plichten niet nakomt, persoonlijk een sanctie opleggen.
De rijksoverheid zou zich - volgens ons - meer moeten richten
op een rechtvaardige verdeling van het beschikbare werk en de
regionale problematiek, dan zich zo druk te maken over de
plichten van werkzoekenden.
Lokaal lijkt het soms op dweilen met de kraan open. De afge
lopen jaren heeft de gemeente een actief werkgelegenheidsbe
leid op touw gezet. Met het 1000-banenplanbanenpool, JWG,
trachten we in deze gemeente het aantal werklozen naar bene
den te brengen. Maar de kraan stroomt harder, de werkloosheid
neemt toe. Vorig jaar kwamen er weer 400 werklozen bij.
Het college doet vele pogingen nieuwe bedrijven te interes
seren voor Leeuwarden. Maar de resultaten blijven uit. Vol
gens ons heeft het geen zin om nog meer geld stoppen in
acquisitie gericht op nieuwe bedrijven. We worden als steden
in het noorden alleen maar tegen elkaar uitgespeeld. Trouwens
niet alleen door commerciële bedrijven, ook de rijksoverheid
doet daar driftig aan een mee. De rijksoverheid wil op de
eerste rang en de ambtenaren van Rijkswaterstaat krijgen
zelfs een premie van in totaal f 1 miljoen. Ook het Centrum
voor Studie- en Beroepskeuze, dat vorig jaar geopend werk,
kreeg zo'n douceurtje van f 1 miljoen. In goed Nederlands
heet dat smeergeld.
Wij staan achter de uitspraak van de burgemeester van des
54
tijds, dat als rijksdiensten hier weggaan, er ook een grote
som op tafel zou moeten komen. Kan Minister Alders bijvoor
beeld een rekening krijgen voor het verdwijnen van de Direc
tie Volkshuisvesting uit Leeuwarden?
Zoals wij al regelmatig in deze raad hebben uitgesproken, zou
je je eerst moeten richten op de bedrijven die hier al zijn.
Bedrijven die willen groeien zoeken vaak een nieuwe lokatie
binnen Leeuwarden. Overleg met bestaande bedrijven, adequater
inspelen op klachten, versnelling van vergunningen-procedu
res, minder bureaucratie. Duidelijker maken waarom het aan
trekkelijk is om in Leeuwarden te blijven, structureel over
leg tussen bedrijven stimuleren, duidelijker maken wat je als
overheid te bieden hebt. Kortom, promotie van de Leeuwarder
overheid bij de bestaande bedrijven. En dan verkoopt het
produkt Leeuwarden zich via de bestaande ondernemingen het
best. Het voorstel van de Adviesraad van Biesheuvel om pas
gevestigde ondernemingen en instellingen direct te betrekken
bij promotie en acquisitie, spreekt ons dan ook zeer aan.
Leeuwarder ondernemingen die het hier naar hun zin hebben,
zijn aan te spreken op het terugdringen van de hoge werk
loosheid en de zorg voor een goed milieu. Dat is trouwens
iets waar de club van Biesheuvel niets over zegt, alsof we
maar zouden moeten accepteren dat er hier zo'n hoge werk
loosheid is.
Vervolgens is een betere samenwerking met andere instellingen
gewenst, zoals met instellingen zoals de Kamer van Koophan
del, de NOM, en anderen, zodat de taken goed worden verdeeld
en de inspanningen voor een goed bedrijfsklimaat niet ver
snipperd worden.
Wij kunnen constateren, dat dit besef om de inspanningen
gericht op behoud van de bestaande bedrijven structureel te
vergroten, ook langzamerhand bij het college en de dienst
begint door te dringen.
Essentieel voor een goed bedrijfsklimaat in Leeuwarden is een
goed woonklimaat en een passend voorzieningenpakket. En als
de cultuur de motor is, verdient het cultuurbeleid een hoge
prioriteit
Vlak voor de Kerstdagen konden we in de krant het interview
lezen met wethouder Janssen, die het schromelijk overdreven
vond, dat er gesproken wordt van een culturele kaalslag in
Leeuwarden. "Integendeel", zo beweerde hij, "we behoeden de
cultuur in Leeuwarden daar juist voor." Hij reageerde daarmee
op een brief van de directeuren van de culturele instellin
gen, die hun verontrusting uitspraken over de effecten van de
bezuinigingen op de Leeuwarder cultuur. De PAL/Groen Links
fractie is het met die verontrusting geheel eens.
55
