De voorbeeldfunctie van de gemeente, waar ik eerder over
sprak, moet ook voor het overige - dus los van de bezuini
gingsoperatie - in het personeelsbeleid tot uitdrukking
komen. De PvdA-fractie heeft grote twijfels of daarvan in de
praktijk wel sprake is. Het college is er althans tot nu toe
niet in geslaagd ons van het tegendeel te overtuigen. Dat
komt ook door de gebrekkige informatievoorziening. Deze is
nogal "hap-snap" zowel wat het beleid zelf betreft als de
rapportage over de uitvoering ervan. Daardoor zitten wij met
een reeks van vragen. In de wandelgangen hoor je soms dat de
politiek geen grip heeft op het personeelsbeleid. Het college
hoort inzicht te bieden in, en verantwoording af te leggen
over de hoofdlijnen van het gemeentelijk personeelsbeleid,
het college hoort de raad dus ook over de uitvoering daarvan
te rapporteren. Om die situatie in de toekomst wel te berei
ken vragen wij in een motie de gemeenteraad er mee in te
stemmen dat het college binnen een jaar een beknopte, maar
heldere nota personeelsbeleid aan de commissie middelen
voorlegt met duidelijke prioriteiten voor de komende jaren en
dat de raadscommissie voortaan via een sociaal jaarverslag
over de voortgang wordt geïnformeerd.
"De gemeenteraad van Leeuwarden, in vergadering bijeen
op 25 en 26 januari 1993,
overwegende
dat de gemeente een bijzondere verantwoordelijk
heid heeft als werkgever,
dat in het College-programma zelfs is vastgelegd
dat de gemeente op het terrein van het perso
neelsbeleid een voorbeeldfunctie heeft;
dat het voor de gemeenteraad - vanwege het ont
breken van een eigentijdse nota personeelsbeleid
als ook door het ontbreken van een elders vaak
gebruikelijk sociaal jaarverslag - echter onmoge
lijk is te toetsen of het personeelsbeleid de
toets der kritiek kan doorstaan;
verzoekt
het college van burgemeester en wethouders binnen een
jaar een beknopte, maar heldere beleidsnota personeels
beleid aan de raad voor te leggen, waarin de prioritei
ten voor de komende jaren duidelijk worden
verwoord, en verzoekt het college tevens om voor
taan (na vaststelling van de nota) de raadscom
missie Middelen via een sociaal jaarverslag over
de voortgang te informeren
en gaat over tot de orde van de dag."
(De voorzitter: Dit is motie nummer 3.)
Mijnheer de voorzitter, op het financieel beleid van de
gemeente ga ik nu niet uitgebreid in. Dat komt straks bij de
bezuinigingen uitvoerig aan de orde. Ik volsta met de opmer
king dat wij met de voorgestelde jaarlijkse voeding van de
algemene reserve kunnen instemmen Wij vinden dat de gemeen
te zich actief moet blijven manifesteren richting Binnenland
se Zaken als het gaat om een herschikking van de verdeling
van de gemeentefondsmiddelen. De toegezegde interimregeling
is in elk geval een stap vooruit, al was het maar omdat
daarin meer met de sociale structuur van een gemeente reke
ning wordt gehouden.
In het Beleidsplan wordt nog wat voorzichtig vermeld dat er
wordt gewerkt aan de verdere ontwikkeling richting een pro-
duktgerichte begroting. Wat ons betreft mag dat proces in de
hoogst mogelijke versnelling worden gebracht. Het zogenaamde
"Tilburgse model", waar die werkwijze geleid heeft tot een
heel solide en gezonde financiële huishouding, moet ons tot
voorbeeld strekken. Ik verzoek het college de commissie
Middelen daarover nader te rapporteren.
De toekomst van het binnenlands bestuur beheerst al jaren
bestuurlijk Nederland en de vakliteratuur. Ook in dit opzicht
wordt 1993 het jaar van de keuzes. Zo wordt binnenkort het
standpunt bekend van Binnenlandse Zaken over de inrichting
van het regionaal bestuur en de toekomst van de provincies.
Ook moet dit jaar een standpunt worden bepaald over de inter
gemeentelijke samenwerking in WGR-verband. In Friesland hoort
men veel pleidooien voor opschaling tot één WGR-regio Fries
land. Als dat gepaard gaat met overheveling van taken naar
een regiobestuur nieuwe stijl, komt de vraag naar de democ
ratische legitimatie wat ons betreft direct om de hoek kij
ken. Ook zal er dan nadrukkelijk gekeken moeten worden naar
de schaal van toekomstige gemeenten. Zeker binnen het stads
gewest Leeuwarden, dat een zo sterke maatschappelijke samen
hang vertoont. Wij zijn in elk geval tegen centralisatie van
taken van gemeenten naar een niet-rechtstreeks gekozen regio
naal bestuur. Ik behoef hier alleen maar te wijzen naar onze
slechte ervaringen met het OLAF. De PvdA-fractie ziet de
discussie hierover in dit jaar met belangstelling tegemoet.
Ik wil ten slotte eindigen met een onderwerp waarmee ik vorig
jaar ben begonnen. Toen constateerde de PvdA-fractie dat er
een spook door Europa waarde, namelijk het spook van het
racisme
Wat we dagelijks via de televisie aan etnische zuiveringen in
Bosnië-Hercegovina voorgeschoteld krijgen, vervult ons allen
met de grootst mogelijke afschuw. Nog dichterbij huis, in
Duitsland zien we enerzijds dat racistisch geweld zich als
een olievlek heeft uitgebreid, maar zien we anderzijds geluk
kig ook vele duizenden Duitsers tegen deze ontwikkeling
protesteren. Maar ook in eigen land lijken vooroordelen tegen
17
