half keer meer woningen in de regeling vallen en dat is een
goede zaak.
De bekende communicerende vaten. Uitgaande van een vast
budget betekent een lagere subsidie per woning dat er meer
woningen opgeknapt kunnen worden. Dat is iets waar we ons
politiek hard voor willen maken. Echter de hamvraag is dan
wel, hoe laag kunnen we gaan dat het nog net de moeite waard
is voor de bewoners om mee te doen? En daar ligt het pro
bleem. De inschattingen van de deskundigen lopen daarover
uiteen. Zo komt het college met een voorstel wat weer lager
is dan bijvoorbeeld wat de SVK zou willen. Logisch zou je
zeggen want de gemeente heeft belang bij zoveel mogelijk
woningen en de SVK wil een tevreden klant en niet alle tijd
moeten steken in het verdedigen van het gemeentelijk beleid.
De raad moet vanavond deze knoop gaan doorhakken. Kiest zij
voor het voorstel van het college, dan betekent dit voor de
eigenaren toch wel wat onzekerheden voor de toekomst, die
vooral voor de mensen met de kleine beurzen bepalend zijn of
men wel of niet deelneemt. Zoals het blijven voortbestaan van
de woonlastentoeslag, deze maakt onderdeel uit van de Bij
standswet en is genormeerd via de individuele huursubsidie.
Nu staan beide regelingen ter discussie en niemand kan garan
deren dat ze er over 10 of 15 jaar nog zijn of net zo werken
als nu.
Dan heb je de te betalen rente, die hoger is dan het subsi
diebedrag en bij lange na niet opweegt tegen de waardever
meerdering. Zo staat - is mij pas geleden ter ore gekomen -
een pas gerenoveerde woning in de Rembrandtstraat, die als
één van de eersten is opgeknapt, voor ongeveer f 90.000,te
boek. Terwijl de marktwaarde op niet veel meer dan
f 60.000,wordt getaxeerd. Dus van een relevante waarde
vermeerdering is nog nauwelijks iets te merken.
Al met al loopt de gemeente een zeer groot risico dat de
mensen uit zullen wijken naar het grijze circuit of geheel
afzien van de noodzakelijke verbetering. Dat staat weer haaks
op de gemeentelijke zorg voor duurzame kwaliteit. Bovendien
komt de gemeente zeer ongeloofwaardig over als ze - net als
bijvoorbeeld Rotterdam - na een jaar moet toegeven dat haar
systeem niet werkt en dat ze alsnog haar bedragen zal moeten
verhogen. Want het kan toch niet de bedoeling zijn dat we het
geld dat voor de particuliere woningverbetering bedoeld is
voor andere doeleinden gaan gebruiken, als de mensen het niet
meer zien zitten. Of is het college dan van plan om ze alle
maal aan te schrijven?
De signalen uit de buurten over de voorgestelde regeling zijn
zeer negatief. Ook de SVK schat in dat de voorgestelde subsi
diepercentages te laag zijn. Wij zijn met de SVK van mening
volgend jaar een percentage vast te stellen dat lager is dan
het huidige, maar hoger dan het door de gemeente voorgestel
29
de. Evenals in steden als Deventer, Rotterdam en Haarlem zou
een bijdrage van 30% vooraf en 70% na 15 jaar beter verkoop
baar zijn. Het aantal te verbeteren woningen zou dan uitkomen
op 57 per jaar. Nog altijd 10 meer dan nu. Het risico dat je
volgend jaar je aantal helemaal niet haalt, is bij de verde
ling van 6% nu en 94% na 15 jaar onzes inziens veel te groot.
Niemand zal volgend jaar vreemd op z'n neus zien, dat als de
57 woningen redelijk gemakkelijk worden gehaald, het percen
tage wellicht verder naar beneden gaat. Dit voorstel kost de
gemeente geen extra geld. Dit voorstel van ons bespaart de
gemeente en de SVK veel praterij en uitleggen in buurten en
wijken, het risico van mislukken is minder en het stimuleert
bovendien de mensen om volgend jaar in ieder geval mee te
doen. De motie luidt als volgt:
"De raad van de gemeente Leeuwarden,
in vergadering bijeen op 13 december 1993,
behandelend:
de wijziging van de Subsidieverordening stads- en dorps
vernieuwing,
overweegt
dat de subsidieregeling voor complexgewijze par
ticuliere woningverbetering in actiegebieden
aanpassing behoeft en het subsidie per verbeterde
woning verlaagd kan worden;
- dat de netto maandlasten voor de eigenaar-bewoner
niet zodanig mogen stijgen dat de gemeente het
risico loopt dat de bereidheid om mee te doen in
zijn geheel afneemt;
besluit:
1. de bijdrage vooraf, zoals beschreven in Artikel
2.17 sub 3, te stellen op 30% en de bijdrage
ineens, zoals beschreven in Artikel 2.18 en 2.19
op 59%;
2. in 1995 opnieuw te bezien in hoeverre de subsi
diepercentages verder naar beneden kunnen worden
bijgesteld;
en gaat over tot de orde van de dag."
De motie is door mij ondertekend.
(De Voorzitter: De motie maakt deel uit van de beraadslagin
gen
De heer Schreudsr: Mijnheer de Voorzitter, zoals uit het
betoog van de heer Heins kan worden opgemaakt, is het een
vrij technisch verhaal maar wel met enige financiële gevolgen
voor de betrokken eigenaren die aan woningverbetering willen
doen. Omdat in de commissie hier ook al uitgebreid over is
30
