het vinden van plaatsen waar we onze doden kunnen begraven,
meer dan 100.000 doden alleen al in Sarajevo door deze oor
log; over het opruimen van het afval; over het inzetten van
de brandweer, of wat daar nog van over is; over de watertoe
voer. We moeten het hebben van vrijwilligers die ons helpen.
We proberen zo goed als we dat nog kunnen het dagelijks leven
te organiseren. Neem de scholen bijvoorbeeld. Kinderen probe
ren we zo lang mogelijk naar school te laten gaan. De scholen
zitten in kelders. Wat we ook doen, is het organiseren van
culturele dingen. Dat gebeurt ook in kelders, waar we musici
laten optreden of een dichter of een schrijver laten voorle
zen.
Uiteindelijk doet hij een dringend beroep om zijn stad, een
stad die sterft, die letterlijk sterft, te hulp te komen.
Daar waar 1600 lokale bestuurders bij elkaar zijn.
Hij zegt na afloop van deze vergadering tegen een journalist,
dat hij blijft hopen dat al die stads- en dorpsbestuurders
die nu in Straatsburg bijeen zijn en nu zo hard voor mij
klappen, iets doen. "Wij kunnen dit niet meer zelf", zegt
deze gemeentebestuurder van Sarajevo, "mooie woorden waren er
genoeg, maar we hebben er niets aan. Er moet nu echt iets
gebeuren. Voor veel mensen is het al te laat." En hij zegt:
"Waarom moeten wij zo vreselijk lijden, waarom doet niemand
iets?" Machteloosheid spreekt uit dit artikel. Uiteindelijk
leidt deze vergadering in Straatsburg tot het aannemen van
een verklaring, waarin lokale en regionale overheden worden
opgeroepen hulporganisaties bij te staan en te stimuleren. De
Raad van de Europese Gemeenten en waarschijnlijk ook de
gemeente Straatsburg zullen dit soort acties gaan coördine
ren, volgens dit artikel van de Nederlandse Gemeenten.
We zijn nu in december, twee maanden verder - eigenlijke vrij
kort nog nadat deze vergadering is geweest - en het blijkt
dat er wel iets kan gebeuren. Het Platform Gemeentelijk
Vredesbeleid roept nu gemeenten, burgers en lagere overheden
in Europa op om te helpen met de mobilisatie van burgers in
Europa door middel van actie in hun eigen gemeente op zater
dag 18 december a.s. Ik concludeer dan dat het gemeenteraads
lid in Sarajevo op die dag in Straatsburg niet voor niets
heeft gesproken en dat we wel degelijk wat kunnen doen. Ik
zie deze actie, die we nu 18 december a.s. in Leeuwarden
organiseren, ook als een direct gevolg op het aannemen van
deze motie in Straatsburg. Ik zie het als teken van solidari
teit van Leeuwarder gemeenteraadsbestuurders naar gemeente
raadsbestuurders in Bosnië, die met zoveel pijn en moeite
proberen het dagelijks leven te organiseren.
Mijnheer de Voorzitter, na dit hele betoog kan in namens mijn
fractie zeggen dat wij natuurlijk de motie, die bijgevoegd
is, zullen ondersteunen, het college dank zeggen voor het
6
feit dat ze de actie hebben willen organiseren. Wij zullen
zaterdag zeker ook persoonlijk aanwezig zijn om mee te helpen
met collecteren. En wij zullen, ieder op onze eigen manier,
proberen deze actie tot een succes te maken. Ik ben ervan
overtuigd dat de machteloosheid die uit dit artikel spreekt
evengoed hier in Leeuwarden is en dat ook heel veel Leeuwar
ders hier rondlopen met een steeds terugkerend gevoel van
machteloosheid als ze naar de televisie kijken en de dagbla
den lezen over al het gruwelijke geweld dat daar in Bosnië is
en dat al die burgers ongetwijfeld ook zaterdag 18 december
a.s. hier naar het Stadhuis willen komen om de verklaring te
ondertekenen en ook geld te geven. Zodat we gezamenlijk,
samen met allerlei andere gemeenten, samen met gemeenten in
Europa, ook daadwerkelijk steun kunnen verlenen aan de ern
stigste nood in Bosnië. Ik dank u wel.
De heer Bakker: Mijnheer de Voorzitter, een kind aan het graf
van zijn vader, een voedselkonvooi dat niet verder kan omdat
ergens op een heuvel een stel schurken op hen schiet. Onze
eigen Leeuwarder F16's die daar blijkbaar niets aan kunnen
doen. Het absolute gevoel van machteloosheid. Ieder leven dat
we desondanks kunnen redden is het waard. Laten we daarom
geven, laten we een beetje het gevoel hebben nog iets kunnen
doen.
De heer De Beer: Mijnheer de Voorzitter, de inhoud van de
motie spreekt voor zich en laat aan duidelijkheid niets te
wensen over. De WD-fractie onderschrijft de inhoud van de
motie. Woorden schieten tekort om de ellende in het voormali
ge Joegoslavië te beschrijven. Wij hopen dat de burgers van
Leeuwarden hun medewerking zullen verlenen om van 18 december
a.s. een geslaagde dag te maken.
De heer Heins: Ook onze fractie onderschrijft de motie. Die
motie spreekt mij met name aan omdat de afgelopen maanden de
aandacht wat leek te verslappen, ondanks het feit dat de
gruwelijkheden daar gewoon door gaan. Er schijnt een soort
verzadigingsniveau zo langzamerhand bereikt te worden van wat
mensen nog aankunnen. Ik ben daarom ook persoonlijk heel blij
met deze actie, omdat die opnieuw de aandacht legt waar die
zo noodzakelijk is. Of geld iets kan helpen, is natuurlijk
ook maar betrekkelijk. Het kan in ieder geval de ergste nood
lenigen.
Waar wij in de fractie nogal eens discussie over hebben ge
voerd, is niet het doel van de actie, maar het feit dat het
een eenmalige actie is. Er zijn meerdere plekken op deze
7
