afronding gekomen dat er eigenlijk geen fatsoenlijke tijd is geweest voor een goede voorbereiding van het besluitvormings traject binnen de gemeente. Met die problemen zitten wij hier nu De procedure zoals die hier binnen de gemeente voor de voor bereiding van de Wet voorzieningen gehandicapten is gekozen, blijkt geen gelukkige te zijn geweest. Ik denk dat wij die constatering hier moeten doen. De discussie die in eerste instantie op hoofdlijnen is gevoerd, waarna vervolgens het college aan de gang is gegaan met het uitbestedingstraject zonder daarbij de commissie te betrekken, blijkt zodanig uit te zijn gepakt dat wij nu eigenlijk in de tijdsklem zitten, waardoor aanpassing van de voorstellen slechts beperkt moge lijk is. Wij gaan ervan uit dat het college niet bewust op deze manier de commissie buiten spel heeft willen zetten. De uitwerking is echter wel zo dat de commissie voor een deel buiten spel stond en dat is een slechte zaak. Wel is het zo dat binnen de mogelijkheden die er dan uiteindelijk nog bestonden maximaal gewerkt is aan het alsnog bijstellen van de voorstellen zoals die er lagen. Er is heel veel inspanning geweest van de zijde van het college, van de zijde van het ambtelijk apparaat, om goed te luisteren naar wat er in de inspraak naar voren kwam en naar wat er vanuit de commissie naar voren kwam. De beperkte ruimte die er nog was voor aanpassing is daarmee zoveel mogelijk benut, althans die poging is gedaan. Nu moeten wij kijken of dat ook voldoende is In de discussies heb ik mij voortdurend geconcentreerd op een aantal hoofdonderwerpen, ten eerste de uitbesteding, ten tweede het vervoerssysteem en ten derde de eigen bijdrage. Ten aanzien van de uitbesteding hebben wij twee elementen waar het met name om draait. Ten eerste de kwaliteit van de dienstverlening en de kwaliteit van de zorg en ten tweede de kosten van het geheel. De uitvoeringskosten moeten zo beperkt mogelijk blijven, zodat er zoveel mogelijk geld voor de voor zieningen overblijft. Dat is waar het om gaat. Ten aanzien van de kwaliteit van de dienstverlening en de kwaliteit van de zorg hebben wij onze grote zorg uitgesproken over de indicatiestelling. Wij vonden heel nadrukkelijk dat de kennis en ervaring van GAK/GMD betrokken moesten worden bij de indicatiestelling. Als tweede element van de kwaliteit vonden wij heel belangrijk dat er geen monopoliepositie mocht ontstaan op het gebied van de leveranties. Aan die twee elementen is voor een groot deel tegemoet geko men. Er is afgedwongen dat GAK/GMD betrokken wordt bij de indicatiestelling en de monopoliepositie zoals die dreigde via de constructie met Kruiswerk/Thuiszorg is op een redelij ke manier van de baan, wanneer inderdaad tot overeenstemming 18 met beide plaatselijke leveranciers gekomen gaat worden. Wanneer daar nog op dit moment knelpunten over zijn - de brief waar de heer Biemans het over had ken ik niet - dan moeten die wel vanavond alsnog helder gemaakt worden. Dan komen wij bij de kosten. De kosten in relatie tot de kwaliteit uiteraard. Dan moeten wij gaan beoordelen wat de meerwaarde is van het inschakelen van Kruiswerk/Thuiszorg. De combinatie Kruis werk/Thuiszorg, want zo hebben zij zich in eerste instantie gepresenteerd, een ondeelbare combinatie van twee organisa ties. De meerwaarde van Thuiszorg is wel duidelijk, daar zijn argumenten voor genoemd in het voorstel die wat mij betreft acceptabel zijn. De meerwaarde van Kruiswerk is minder duide lijk, zeker nu wij via het afwenden van de monopoliepositie die dreigt in het aanbod van Kruiswerk hebben afgedwongen dat de leveranties via de plaatselijke leveranciers gaan. In die constructie is het maar de vraag of er echt een goede rol voor Kruiswerk is. Het is de vraag of de bijdrage van Kruis werk niet alleen een papieren bijdrage is, een bijdrage die ook nog eens behoorlijk in de papieren kan lopen, en dat zijn de kosten. Dat is juist waar wij het op willen gaan beoorde len. Wij vragen ons sterk af of die meerwaarde van de Stich ting Kruiswerk echt voldoende is om ze nu in te gaan schake len. Het probleem is - daar wees de heer Biemans ook al op - dat wij wel vlak voor 1 april zitten en dat wij eigenlijk nauwelijks nog kans hebben om op dit moment alsnog een andere organisatie te gaan kiezen. Het neemt grote financiële risi co's met zich mee als wij nu alsnog de zaken om zouden gaan gooien. Dat is een heel groot probleem. Ik zou graag van de wethouder willen horen hoe hij die financiële risico's nu precies inschat, hij is toch bij die onderhandelingen betrok ken? Ik wil graag van hem weten hoe hij dat ziet. Ten aanzien van het collectief vervoerssyteem hebben wij steeds op het standpunt gestaan dat in principe het systeem, zoals dat voorgelegd wordt, zo dicht mogelijk moet aansluiten bij de vraag van de betrokkenen. Daarbij was voor ons van groot belang de mogelijkheid van een vrije keuze voor het al dan niet deelnemen aan een vervoerssysteem. Die vrije keuze zat oorspronkelijk helemaal niet in de voorstellen. Nu is er een overgangsregeling gecreëerd voor mensen die op dit moment een individuele vergoeding hebben en dat is op zichzelf winst, maar of het voldoende winst is, is maar de vraag. Ik heb in de laatste commissievergadering gezegd dat er wat mij betreft betere mogelijkheden zijn. Wij hebben ook contracten gezien met vervoersondernemingen die beter zijn, die op aantal punten aantrekkelijker zijn voor de betrokkenen, voor de gehandicapten. Wij hebben de wethouder gevraagd om alsnog 19

Historisch Centrum Leeuwarden

Raadsverslagen van de gemeente Leeuwarden, 1865-2007 (Notulen) | 1994 | | pagina 10