gemaakt zal moeten worden voor een aanbieder die nog nieuw is
op dit gebied. De wethouder heeft voor mij nog geen voldoende
argumenten aan kunnen dragen om die keuze te rechtvaardigen.
Met de aanpassing van de uitvoering door niet een contract
aan te gaan voor drie jaar maar voor één jaar, wordt het
risico voor een aanbieder van dit type zorg, als het slechts
voor één jaar in eerste instantie wordt opgezet, alleen maar
nog veel groter.
De hele constructie zoals die nu voorligt, waarbij een ge
deelte van de zaken met name ten aanzien van de medische
advisering nu zouden worden ondergebracht bij het GAK/GMD,
gaat in zijn totaliteit nogal wat extra kosten met zich
meebrengen. 25% voor wat betreft de advisering plus dan nog
een eenmalig bedrag en voor de uitvoering van het verstrekken
van voorzieningen een verhoging van 5% van het geheel. Als
wij dat in zijn totaliteit optellen, dan komen wij tot bedra
gen die honderdduizenden guldens in het hele verhaal met zich
mee kunnen brengen. Die prijs is mij teveel voor een derge
lijke samenwerking.
Ik kom dan ook tot de conclusie dat het verstandiger is om
terug te keren naar de oorspronkelijke offertes en de zaken
die daarin naar voren zijn gebracht. Dat betekent dat wij
voor de periode van één jaar gebruik zouden kunnen maken van
de diensten van GAK/GMD en vervolgens het andere voorstel van
het college in uitvoering brengen en een plan van eisen gaan
opstellen en vervolgens voor dat deel van de zorg een Europe
se aanbesteding organiseren. Daarmee zijn de risico's voor
Kruiswerk/Thuiszorg een stuk kleiner. Ik begrijp niet hoe een
organisatie op dit moment rolstoelen kan gaan aanschaffen en
verhuren, terwijl er slechts een contract zou liggen voor een
periode van één jaar. Ik weet niet hoe zij dat kunnen finan
cieren, of de collectieve middelen daarvoor geschikt zijn, ik
neem aan van niet. Hoe het dan wel gefinancierd zou kunnen
worden, is mij ook volledig onduidelijk. Om het debacle
Kruiswerk/Thuiszorg in de toekomst te voorkomen lijkt het mij
verstandiger dat wij kiezen voor het GAK/GMD-verhaaldat
hoeft geen extra kosten met zich mee te brengen naar mijn
overtuiging.
Ik heb daar ook een motie over, die luidt als volgt:
"De raad van de gemeente Leeuwarden,
in vergadering bijeen op 28 maart 1994,
behandelende de invoering van de Wet voorzieningen ge
handicapten onderdeel rolstoelvoorziening en woningaan
passing;
kennis genomen hebbende van de onderliggende stukken
voor uitvoering door Kruiswerk/Thuiszorg of GAK/GMD;
overwegende
dat beide partijen een passende offerte hebben
uitgebracht
dat in de oorspronkelijke offertes geen duidelijk
financieel verschil aanwezig was voor een van
beide aanbieders;
dat nader overleg tussen beide partijen tot een
gezamenlijke uitvoering, die overigens leidt tot
aanzienlijke kostenverhoging ten opzichte van de
oorspronkelijke aanbiedingen, te weten meer dan
25% in de advisering en 5% in aanbieding van
rolstoelverhuur;
- dat het verstandig is onder die omstandigheden te
kiezen voor een van beide aanbieders;
voorts overwegende:
dat GAK/GMD met de aanwezige kennis en ervaring
de meest aangewezen partij is voor de uitvoering
voor een korte periode van een jaar;
dat daarmee tegemoet gekomen kan worden aan de
wens van een groot deel van de gehandicapten;
besluit
- de uitvoering van de WVG voor dit onderdeel onder
te brengen bij GAK/GMD voor de periode van 1
april 1994 tot 31 maart 1995 op basis van de in
de offerte aangeboden diensten;
een plan van eisen op te stellen en over te gaan
tot openbare aanbesteding volgens Europese richt
lijnen voor de uitvoering voor de periode na 1
april 1995;
en gaat over tot de orde van de dag."
Dan wil ik nu iets zeggen over het geheel van de eigen bij
dragen.
Het college heeft afgelopen vrijdag of zaterdag de plannen
nog weer aangepast. Het plafond is er nu uit verdwenen, dat
betreur ik. Ik denk ook dat het plan op dit moment onvoldoen
de is doorgelicht op de fiscale consequenties voor betrokke
nen. Ik had ook graag gezien dat er een betere relatie was
gelegd tussen wat wij algemeen aanvaardbaar vinden aan kosten
voor gezondheidszorg en de maximering van die kosten in de
gezondheidszorg. Ik wil wat dat betreft verwijzen naar het
maximum plafond van 5% van het bruto-inkomen als het gaat
bijvoorbeeld om de IZA en IZR ziektekostenvoorzieningen. Ik
denk dat wij daarmee verder komen dan wat nu voorligt. Aan de
andere kant is het zo dat er ook op dit punt een evaluatie
zal gaan plaatsvinden. Ik denk dat ook die fiscale conse
quenties voor de belanghebbenden nog eens goed bekeken moeten
gaan worden. Wat mij tegen de borst stuit bij de huidige
voorstelling van zaken, zeker zoals die er lag, was dat
kennelijk de WAO-problematiek en het gat dat ontstaat als
iemand niet langer aan het arbeidsproces kan deelnemen,
27
