kant de ambities in de nieuwe raadsperiode nog verder gaan.
De krachten op dit terrein zullen gebundeld moeten worden.
Waar nu nog vele verschillende instellingen zich onafhanke
lijk van elkaar op de markt van de additionele werkgele
genheid bewegen zal gewerkt moeten worden aan één loket
voor deze activiteiten.
Stimulans daarbij is dat het nieuwe kabinet erkent dat
Leeuwarden hoort bij de gemeenten die in aanmerking komen
voor de nieuwe aanpak van grootstedelijke problemen. Uit
gangspunt bij het grote stedenbeleid van het kabinet vormt
een integrale aanpak van werkgelegenheid, veiligheid en
leefbaarheid. Het lijkt ons goed om de raad zeer actief te
betrekken bij de uitwerking van het grote stedenbeleid. Wij
zouden voor dit doel een brainstormgroep willen vormen
waarin alle fracties uit de raad vertegenwoordigd zijn, en
waaraan ook de betrokken leden van het college deelnemen.
Het kabinet wil veel nieuwe banen creëren, met name in de
zorgsector en in het toezicht op de openbare veiligheid.
Mensen voelen zich veiliger op straat wanneer ze het gevoel
hebben dat er meer toezicht gehouden wordt. Deze verster
king van het toezicht is deels gerealiseerd door meer
agenten op straat en door de stadswachten, maar het is de
vraag of de straat zonder meer blauw moet worden geverfd.
Meer politie en meer stadswachten helpt, maar het is ook
mogelijk om het toezicht te verbeteren zonder meer blauw op
de been te brengen, maar door verschillende vormen van
toezicht met elkaar te integreren.
Op dit moment wordt in Heerlen een symposium gehouden met
als titel zonder meer blauw. Zonder meer blauw, het is maar
net hoe je het accent legt. Moeten de straten blauw geverfd
worden met politie-uniformen om een betere veiligheid te
kunnen garanderen of is het mogelijk om zonder meer blauw
op straat toch verbeteringen in de effectiviteit van het
toezicht aan te brengen? Mijn fractie denkt dat dit laatste
mogelijk is door iedereen die zich in opdracht van de
gemeente bezig houdt met een deeltaak op het gebied van
beheer te vragen om over de schutting van die eigen taak
heen te gaan kijken. Deze mensen moeten daarvoor natuurlijk
ook extra tijd krijgen, wat betaald zou kunnen worden uit
de werkgelegenheidssubsidies van het kabinet.
Door meer betrokkenheid bij alles wat op straat gebeurd en
door sociale contacten in de wijk goed te gebruiken kunnen
deze functionarissen een rol vervullen als oog en oor van
de politie. Wanneer nu ook nog de signalen die zo verzameld
kunnen worden op een snelle manier gebracht worden bij de
instantie die er wat mee kan doen, dan kunnen we echt vorm
geven aan een meer geïntegreerd toezicht.
34
Voorzitter, de gemeente Leeuwarden heeft grote ambities op
het gebied van het creëren van banen. Toch zullen niet alle
Leeuwarders daarmee geholpen zijn. Nog steeds is er sprake
van stille armoede in onze stad. Ook voor deze mensen heeft
de gemeente een taak. Het rapport "Armoede uit de stilte",
dat de basis vormt voor het Leeuwarder minimabeleid, is al
weer meerdere jaren oud, ook de PvdA-fractie sprak daar al
over. Gezien de ontwikkelingen die zich sinds die tijd
hebben voorgedaan in de samenleving verdient het volgens de
fractie van D66 aanbeveling om het rapport te actualiseren.
De nieuwe Algemene Bijstandswet, de steeds beperktere moge
lijkheden voor kwijtschelding, het aflopen van het budget
voor het fonds maatschappelijke activiteiten en andere
ontwikkelingen maken een nieuwe discussie over de instru
menten voor ons minimabeleid nodig.
Een belangrijke taak op het gebied van de leefbaarheid in
de stad ligt bij het welzijnswerk. De vergaande bezuiniging
die de raad aan dit taakveld heeft opgelegd maakte een
herbezinning op de doelstellingen en de uitvoering van dit
werk noodzakelijk. Een jaar geleden heeft de raad vastge
steld dat een nieuwe instelling voor welzijnswerk zich met
name bezig moest gaan houden met de problemen in de wijken.
De nieuwe instelling zou een subsidiecontract met de ge
meente afsluiten. In dit contract zou de gemeente aangeven
wat er moest gebeuren voor welke prijs, terwijl de instel
ling zou bepalen hoe dit moest gebeuren. Deze contractsub
sidiëring was eerder afgesproken in het kader van de dere
gulering van het welzijnsbeleid.
In zijn oratie 'het einde van de stopverfstaatlanceerde
professor Mijerink vorige week de stelling dat de overheid
na een lange periode van groei, zich nu weliswaar via
deregulering en uitbesteding of verzelfstandiging wil
beperken tot kerntaken, maar dat bij deze processen te
eenzijdig wordt gesproken over vorm en procedures, terwijl
de inhoud, de politieke doelen van het beleid en de gewens
te politieke invloed op het beleid onvoldoende aan de orde
komt. Deze stelling lijkt in ieder geval voor de discussie
rond de welzijnsorganisatie op te gaan. Achter de discussie
over de vraag hoe de nieuwe organisatie er uit moet zien
school een verschil van mening over wat van de stichting
verwacht wordt.
De fractie van D66 verwacht van de welzi jnsstichting in
ieder geval dat de beperkte middelen ingezet worden voor
hulpverlening bij sociaal isolement en voor activiteiten
die leiden tot opheffing van sociaal isolement. Deze pro
blemen kunnen het beste aangepakt worden via een geïnte
greerde aanpak waarbij het oude instellingsdenken wordt
35
