bloei niet automatisch leidt tot een daling van de werk
loosheid- Reden hiervoor zijn demografische ontwikkelingen,
de potentiële beroepsbevolking groeit en de toenemende
arbeidsparticipatie van vrouwen. Wanneer je alles inzet op
werk, werk en nog eens werk, dan suggereer je dat niet—
betaald—werkenden niet meetellen, dat niet—betaald—werken
den geen betekenis hebben. PAL/GroenLinks pleit er dan ook
voor om het blikveld te verruimen. Mensen hebben ongeacht
het feit of ze wel of niet betaald werken betekenis voor
deze samenleving. Straal deze houding als lokale overheid
uit door bijvoorbeeld vrijwilligerswerk serieus te nemen.
Niet door vrijwilligerswerk alleen als werkervaring voor
een betaalde baan te zien, want dit werk is veel meer dan
dat. Onthef daarom bepaalde uitkeringsgerechtigden van hun
sollicitatieplicht omdat zij al zoveel vrijwilligerswerk
verrichten. PAL/GroenLinks pleit er voor dat niet alleen
degenen die een betaalde baan vinden een premie krijgen,
maar ook de uitkeringsgerechtigde die z'n 100ste afwijzing
binnen heeft gekregen. Want ook deze man of vrouw heeft
hard gewerkt.
Het college wil meeliften met de plannen van het rijk om
extra arbeidsplaatsen te creëren. Nu weten we uit de Socia
le Nota 1995 dat het rijk de komende vier jaar 350.000
banen extra wil scheppen. Het arbeidsaanbod, dat zijn dus
bij voorbeeld schoolverlaters en mensen die afgestudeerd
zijn, groeit in diezelfde periode met ongeveer 320.000. Dat
houdt dus in, zeker voor Leeuwarden als HBO-stad, dat we
aan de bestaande werkloosheid nauwelijks iets doen. Het is
trouwens ook bekend uit diezelfde Sociale Nota dat uitke
ringsgerechtigden per saldo slechts 10 tot 20% van de
vacatures vervullen, wat een bevestiging is van het boven
staande. Daar komt nog bij, dat allochtonen zwaar onderver
tegenwoordigd zijn bij de vervulling van vacatures.
Een vergroting van de arbeidsparticipatie van bestaande
uitkeringsgerechtigden bereik je dus nauwelijks door eer
dergenoemde plannen.
Verder is het college van plan om meer bedrijven naar
Leeuwarden te halen. Er worden nieuwe bedrijfsterreinen
gemaakt en er moet een goed vestigingsklimaat komen. De
burgemeester zegt in een interview met het Friesch Dagblad,
dat het nu nog te vroeg is om hem op dit punt te beoordelen
en dat er nog wat in het vat zit. Wij denken, dat werkloos
heidsbestrijding via het in je stad halen van nieuwe werk
gelegenheid een goede strategie is. Maar er zitten wel een
paar haken en ogen aan. Ten eerste is onze fractie van
mening, dat je vooral die werkgelegenheid naar Leeuwarden
54
moet halen waarvoor veel mensen gekwalificeerd zijn. Een
timmerfabriek binnenhalen en er zijn geen timmerlui, dat
help niet veel.
Ten tweede vindt onze fractie, dat de bedrijven die hier
naar toe gehaald worden moeten passen in de omgeving. Ten
derde mag de nieuwe werkgelegenheid niet vervuilend zijn.
Een duurzame ontwikkeling van onze stad moet voorop staan.
PAL/GroenLinks heeft er echter niet zo veel vertrouwen in,
dat de werkloosheid in Leeuwarden en Friesland alleen
bestreden kan worden met nieuwe bedrijvigheid. Bovendien is
Leeuwarden een dure stad als vestigingsplaats.
En dat is dan het grote punt van kritiek op de plannen van
het college. Er wordt de suggestie gewekt, dat je met de
plannen zoals ze nu zijn weer iedereen aan een baan helpt.
Volledige werkgelegenheid voor iedereen. Maar de enige
manier om meer mensen een betaalde baan te geven is volgens
ons herverdeling van werk. Het is niet zozeer nodig om de
totale hoeveelheid werk in Nederland te vergroten. Wat er
moet gebeuren is arbeidsduurverkorting. Door als gemeente
niet zelf het voortouw te nemen in het streven naar herver
deling van werk en zorgtaken, door niet zelf te streven
naar banen van 32 uur, door het 36-uur instrument zelfs af
te schaffen, geeft de gemeente het slechte voorbeeld. Wat
er gebeurt, lijkt een doekje voor het bloeden. Een zoethou
dertje voor de mensen die aan de kant staan.
Met andere woorden, het beleid van het college op het
gebied van de werkloosheid is in onze ogen absoluut onvol
doende. Onvoldoende vooral, omdat er nog steeds uitgegaan
wordt van werk, werk en nog eens werk. De discussie over
het feit dat mensen zonder betaald werk nog steeds niet
meetellen in onze samenleving vindt niet plaats. Ook her
waardering van vrijwilligerswerk staat nog steeds niet op
de politieke agenda. Onvoldoende dus om de 'uitgesloten
onderklasse' opnieuw te betrekken bij onze samenleving.
de aulti-culturele samenleving
Wat betreft de multi-culturele samenleving het volgende. De
meeste politieke partijen hebben gedurende de verkiezings
campagne gepropageerd iets tegen het steeds groeiende
racisme te gaan doen. Zelfs gedurende de collegeonderhande
lingen en op de dag van de installatie van deze raad hebben
alle aanwezige politieke partijen hun zorgen uitgesproken
omtrent de meer dan 1400 stemmen op extreem-rechts. Feite
lijk mogen wij van geluk spreken dat in ons midden geen
racistische partij aanwezig is.
55
