wie, doe't dy fyftjinde april hjir foarby wie, dochs wol hiel
wurch wiene en hiel öfbrénd en hiel beroaid. Yn'e hüs wie ek
net folie soeps mear, it behang dat fan'e muorren foei om't
it sa damp wie, alles wie fersliten en se moasten mar sjen
dat se wer earne begongen.
Dêrom woe ik dizze dei spesjaal omtinken jaan krekt oan dizze
froulju. En dan tink ik, froulju dy li je op dit stuit wer
ünder de oarloggen. Wy sjogge op de televyzje hoe ellindich
as froulju der faak oan ta binne, dy't misbrükt wurde, dy't
flechtsje moatte, dy't alles kwyt reitsje. Dan haw ik wolris
in dream, dan haw ik wolris in dream fan de opstan fan de
froulju, dat alle froulju op de wrald mei elkoar sizze: As
der werris oarloggen fierd wurde moatte, menear de generalen,
dan dogge jim dat seis mar, mar üs bern krije jim dêr net
mear foar. No wit ik wol dat dat mar in dream is, mar ik haw
wol in bytsje moed, moed dy't je dan somtiden fetsje fan dy
froulju fan de Plaza di Mayo yn Argentinië, dy't al jierren
en jierren altyd mar freegje: wer binne üs manlju, wer binne
üs bern, wer binne üs bernsbern bleaun? Dat wolle wy witte.
En se komme it sa stadichwei dochs te witten.
En dat hantsjefol Russinnen dat nei Tsjetsjenië gong en sei:
wy wolle üs jonges werom. Dan tink ik, dus der libbet wol
watl Mar foar üs bliuwt der net safolle oer as op dit stuit
kritysk te bliuwen, de eagen iepen te hélden, barmhertich te
wêzen. Want dizze maaitiid is noch noait wer hielendal de
goeije. Doe dy maaitiid hawwe wy tocht: dit noait wer. En wy
sjogge dochs hieltyd dat it wer bart. Jierren lyn haw ik ris
in gedicht skreaun oer dy maaityd, doe wie dat ek al net in
goede maaityd, mar dat is it noch noait.
Maitiid
Dizze maitiid giet it dochs wer oer
10 maeije, 15 april, 4 maeije, 5 maeije
al binne wy der wurch fan.
Wurch fan dach, béste Bob,
Karei, Krijn en de hiele deade rattaplan,
ek wol heiten neamd,
ünder tinkstiennen
foar safier mooglik.
Wurch fan noait earlik forjitte
en noch altyd wat de pest oan dütsk
en oan dy P. fan de NSB
en hieltyd Alder sear
as deftige hearen omtoarkje
mei deftige wurden.
10
Allinne doe't wy meager en skurf
as gekken dounsen op de Brol
don't fence me in,
raesde de frijheid halleluja.
Ienkear hearden wy wat se dan neame,
de stim fan de frijheid.
Dêrnei waard alles wer gewoan.
Kom, wy sille fierder,
dizze maitiid iB wer net de goeije.
Fjirder winskje ik jim allegearre hjoed in ünferjitlike
betinkingsdei ta. Betinke is ek leare fan it ferline. Ik
winskje jim in blide dei en in segene Peaske ta.
De Voorsitter: Mevrouw Mulder, zeer hartelijk dank.
Punt 5
Presentatie maquette herdenkingsmonument Camminghaburen.
De Voorsitter: Ik geef nu het woord aan de heer Lippold,
directeur van de basisschool, de Wilaard. Hij zal een speech
houden ten behoeve van en rondom het verschijnen van de
maquette hier in deze raadszaal, de maquette van het monument
in Camminghaburen.
De heer Lippold: Voorzitter, Commissaris der Koningin, leden
van de raad, geachte aanwezigen.
De aanleiding tot de instelling van het verzetscomité in
Camminghaburen was een gesprek tussen de heer Taco v.d. Veen
en de directeur van de AlgeraschoolIn het daarna opgericht
comité participeren alle scholen van Camminghaburen, de prof.
Grewelschool, de Algeraschool, de Sinnemaschool, de Titus
Brandsmaschool en de Wilaard, de wijkvereniging, de gezamen
lijke kerken en het voormalig verzet. Op deze wijze dacht het
comité een groot draagvlak te creëren voor het realiseren van
een verzetsmonument in Camminghaburen. Vanuit het onderwijs
willen wij in Camminghaburen komen tot een nadrukkelijke
relatie met het verzet in de Tweede Wereldoorlog in het
bijzonder en met de vrijheidstrijd in de wereld in het alge
meen. We denken zo de jongeren, de jeugd blijvend te kunnen
betrekken bij het bestrijden van vijandigheden in welke hoe
danigheid dan ook.
Nadat het comité was opgericht bleek al pratende al gauw dat
11