geschreven heeft in een memo aan mij waarin hij aangeeft dat hij als ambtenaar vindt dat hij verantwoordelijk is - neem ik uiteraard de politieke verantwoordelijkheid volledig voor mij, want daarvoor zit ik hier, laat daar geen misverstand over bestaan. Vijf dagen nadat ik hoorde dat de commissieleden verkeerd geïnformeerd waren, heb ik opdracht gegeven om de informatievoorziening recht te zetten. Dat heeft er in geresul teerd dat binnen 24 uur de raadsleden de juiste informatie heb ben ontvangen. Juist omdat ik aan die politieke verantwoorde lijkheid hecht en ik dat ook heel serieus neem, heb ik het belangrijk gevonden om de raadsleden zo spoedig mogelijk van de juiste informatie te voorzien. Aan de andere kant gaat het natuurlijk om de verkoop van de Koperen Tuin. In de commissie heb ik daar uiteraard het een en ander over gezegd. Ik zal daarom nu kort ingaan op de grote lijnen Als ik terug ga naar de gemeenteraadsvergadering van 1991, dan hebben wij daar besloten over de voorwaarden die ten grondslag lagen aan de verhuur van de Koperen Tuin. Wat toen zeer nadruk kelijk gesteld is, is dat de Koperen Tuin (wat toen nog geen Koperen Tuin heette) een horecafunctie moest hebben, daar is niet zoveel bijzonders mee, maar dat het ook een cultureel grand café moest zijn, er moest een restaurant in zitten, er moest sprake zijn van zalenverhuurer moesten recepties kunnen plaatsvinden, exposities moesten er gehouden worden en ook participatie en stimulering van culturele en recreatieve acti viteiten in de tuin waren een voorwaarde. Het bedrijfsplan van de heer Douma destijds voldeed daar het beste aan en uiteinde lijk heeft de raad toen besloten om het pand te verhuren aan de heer Douma. Ook bij de verkoop, zoals die op dit moment voor ons ligt, worden weer de culturele en recreatieve aspecten als voorwaarde gesteld. Dat is natuurlijk niet voor niets. De Prinsentuin - en dat durf ik hier heel duidelijk te stellen en ik denk ook dat de meeste mensen dat hier met mij eens zijn - is door de Koperen Tuin zonder meer aantrekkelijker geworden en heeft daardoor zonder meer een meerwaarde voor onze stad. Dat lijkt mij ook zakelijk gezien een voordeel. Daarnaast blijft voor de gemeente het jaarlijkse exploitatieresultaat nagenoeg gelijk. Mocht de heer Douma in de toekomst toch nog precario willen gaan betalen voor een deel van de tuin, dan zou dat zelfs resulteren in een f 8000,- plus op jaarbasis. Ook als je kijkt naar de vermogenspositie van de gemeente, en ik neem daarbij de boekwinst maar ook de extra inkomsten van de erf pacht, dan blijft de vermogenspositie van de gemeente nagenoeg ongewijzigd. Als wordt gekozen voor de verkoop van een stuk grond voor een gebouw met een bepaalde bestemming, de voor waarden worden daarbij gesteld, dan wordt daarbij ook gekozen voor een navenante prijs. Gezien de verkoop van de Koperen Tuin, de totale prijs die wij hiervoor vangen, denk ik dat dit zeer zeker een acceptabele deal voor de gemeente is. Zeker als je dit vergelijkt met de verkoop van Zalen Schaaf een paar jaar geleden, waarbij wij ook zo nadrukkelijk die bestemming vast wilden leggen en nadrukkelijk voorwaarden wilden stellen. (De heer Jacobse: De wethouder bedoelt nu dat dat achteraf een slechte deal is geweest, moet ik dat er uit opmaken?) Ik constateer daaruit dat dit in ieder geval een hele acceptabele 20 deal is. (De heer Jacobse: Dank u voor die duidelijkheid. Mevrouw WaandersMijn fractie wil graag even schorsen. De Voorzitter: De vergadering wordt geschorst. De Voorzitter schorst om 20.30 uur de vergadering. De Voorzitter heropent om 20.50 uur de vergadering. De heer Ten Hoeve: Om misverstanden te voorkomen, de schorsing hebben wij aangevraagd omdat wij als gehele fractie niet meer over de stukken die dit weekend zijn rondgestuurd hebben kunnen praten. Maar ik kan nu wel zeggen dat het aan het standpunt dat ik in eerste instantie heb ingenomen, niet toe- of afdoet. Ik heb nog enkele opmerkingen. In de eerste plaats het verhaal dat de wethouder gehouden heeft over de memo die verstuurd is. Ik heb er nog even extra naar gekeken, die memo was gericht aan de wethouder en niet aan de commissie, niet aan de raad, het is een ambtelijk stuk en had op die manier niet verstuurd mogen worden. Ik vind dat ook excuses naar degene die dat stuk heeft opgesteld en rondge stuurd op zijn plaats zijn. (De heer Brok: Als er hier op dit moment iets verwerpelijks gebeurt, is het dat de heer Ten Hoeve namens de PvdA-fractie citeert uit vertrouwelijke informatie. Kijk er maar eens heel goed na, hij citeert hier verschillende dingen uit vertrouwelijke stukken die naar hem zijn gestuurd. Hij heeft er problemen mee dat zaken die vertrouwelijk zijn besproken in de commissie hier opnieuw ten tonele worden gevoerd, maar hij heeft er niet zo'n groot probleem mee om al die punten nog eens opnieuw op te noemen.) Hier wil ik op twee manieren op reageren. Ik heb in eerste instantie heel duidelijk gezegd dat mijn fractie nooit de behoefte heeft gehad om dingen van privacy naar buiten te brengen, maar dat wij er bijna toe zijn uitgedaagd na uitlatingen die ook na de laatste besloten commissievergadering via de pers bij ons kwamen. Ik hoef maar het voorbeeld te noemen dat wij uitgebreid hebben gepraat op een integere manier over schuldsanering en dat er dan in de pers berichten komen dat het betalen van de schuld geen punt is, maar dat het een principiële kant is. Dat heeft gemaakt dat ik in eerste instantie een aantal dingen, daar was ik mij van bewust, die in besloten vergadering behandeld zijn, nu in openbaarheid, maar dan ook echt in de openbaarheid mijnheer Brok en niet in achterkamertjes, naar buiten heb gebracht. Dat is controleerbaar en daar wil ik ook wel op aangesproken worden Ten tweede, het is mij zelfs ontgaan door alle commotie dat de brief die wij in het weekend kregen vertrouwelijk was. Wij hebben er vertrouwelijk in de commissie niet over gesproken en ik word daar nu op aangesproken. Ik denk dat er een verwarrend 21

Historisch Centrum Leeuwarden

Raadsverslagen van de gemeente Leeuwarden, 1865-2007 (Notulen) | 1996 | | pagina 11