Blad 18
Verslag van de raadsvergadering van 14 april 1998
naar de haalbaarheid van een experiment met gratis openbaar
vervoer
De SP zal zich ook sterk maken voor huurders en heeft dit
in het Bestuursprogramma tot uiting willen brengen. Er
wordt nu gesproken over het op een verantwoord peil houden
van goedkope huurwoningen. Tijdens de commissie- en raads
vergaderingen zal moeten blijken wat de verschillende par
tijen verstaan onder 'verantwoord'
Ondanks het feit dat een aantal voorstellen van ons geheel
of gedeeltelijk zijn overgenomen, onderschrijven wij het
Bestuursprogramma niet. Er zijn teveel belangrijke zaken
waar wij ons niet in kunnen vinden.
Nog steeds wordt de burger als producent van huisvuil afge
schilderd door een relatie te leggen tussen de hoeveelheid
aangeboden afval en het afvalstoffentariefDe burger pro
duceert echter niet alleen afval, zij/hij houdt het vooral
ook over.
Ook zien wij de kortingspas niet zitten, geld voor het mi
nimabeleid wordt volgens ons zo mede gebruikt voor het
niet-minima-beleid. Het geld voor de maatregelen die tot
een betere inkomenspositie voor minima moeten leiden vinden
wij sowieso te weinig. Bovendien is er geen rekening gehou
den met mensen die van een minimum inkomen moeten leven. Er
wordt slechts gesproken van mensen met een minimum uitke
ring. Wij zullen ons sterk blijven maken voor iedereen die
van een minimum inkomen rond moet komen.
Verder blijft de mogelijkheid open van een op zondag in be
drijf zijnde bibliotheek, waar wij tegen zijn. En een open
lucht zwembad wordt in het geheel niet toegezegd.
Onder andere deze punten willen wij in de komende raadspe
riode alsnog aan de orde stellen.
Tot slot willen wij nog een woord van dank uitbrengen in de
richting van de nestor van de raad, de heer Jan de Beer.
Mede dankzij zijn goede tips en adviezen hopen wij onze
draai snel in de raad te kunnen vinden. Als het overleg met
de andere 33 raadsleden net zo soepel loopt als met de heer
De Beer dan verwacht ik een goede samenwerking.
De hear J. de Jong: Foar my de ear om foar üs partij de
spits óf te biten foar de kommende fjouwer jier. Sa as jo
witte, hat de frou fan kollega Gijs in lytse poppe krigen
en der binne wat lytse komplikaasjes en yn sa'n gefal kinne
jo fansels better thüs wêze as hjir. Mar Gijs wie Gijs net
west as hy fan tefoaren net al wat punten op papier setten
hie en dat haw ik hjir no foar de noasMei yn it ljocht
fan de nije kultuernota, dêr't Ljouwert him as in foarstan-
ner foardocht fan it stimulearjen fan it Frysk, sil ik syn
Hollanske tekst op myn eigen wize oersette.
Blad 19
Verslag van de raadsvergadering van 14 april 1998
Op de oergong nei de 21-ste ieu, in ieu acherlittend weryn
feroarings (wat wy foarütgong neame) hieltyd hurder gongen,
stean wy foar de taak om de minsken yn Ljouwert perspektyf
te jaan. Perspektyf op in takomst dy't it wurdich is om oan
te wurkjen, perspektyf op in libben dat it wurdich is om te
libjen. In takomst dêr't it wolwêzen fan de minsk op'e nij
sintraal yn stiet, dêr't de minsk op'e nij kend wurdt en de
minsklike maat wer de maat bepaalt. Hieltyd mear minsken
bliuwe as slachtoffer oan de kant fan de sneldyk fan it
ekonomysk bestel, dat safolle mooglik materiële konsumpsje
en genot ferkeapje wol tsjin sa leech mooglike arbeidskos
ten. Dêrby minsken tsjin elkoar opsettend en sy dy't it
tempo net byhalde kinne as aid izer oan'e kant skowe en
sünder soarch büten de maatskippij settend. Allinne de
sterksten oerlibje yn de hieltyd frijere merk dy't sa fer-
hearlikt waard en troch sommigen noch wurdt. Oplossings
binne der foar de problemen dêr't wy yn de jierren njoggen-
tich tsjinoan rinne net ienfaldich te finen. It is in men
taliteit, in libbenswize, wurden om sünder hinder fan noar-
men en wearden, mei it foarbygean oan de gefolgen foar oa-
ren, it eigen belang nei te stribjen. Aide sosjale struktu-
eren dy't as alderwets en achterhelle oan'e kant set binne
sünder dêrfoar oaren yn it plak te setten, bou je net ien-
twa-trije op'e nij op. De ófname fan ynfloed op it opfie-
dingsproses fan it gesin, de skoalle en it ferieningslibben
en de taname fan de ynfloed fan de televyzje en de anonime
massafermaakynstituten draai je net ienfaldich werom. Yn de
eangst om as konservatyf of noch slimmer om as rjochts
neamd te wurden, is men oer elkoar hinne tommele om mar
foarütstribjend, feroaringsgesind te wêzen. Itjinge oerset
ten is yn in 'alles moet kunnen' samenleving, dêr't je hie
lendal jesels wêze kinne, eltsenien seis witte moat wat hy
of sy docht en dat je mei de oar neat te krijen hawwe en dy
oar seker net mei dy de noarm wurden is. Lykwols komme wy
der hieltyd mear achter dat net alles kin en net alles mei.
Ien fan de ütgongspunten fan üs samenleving is dat as it
rjocht fan de ien ophaldt, it rjocht fan de oar begjint.
Yn de 'alles moet kunnen-cultuur' wurde lykwols rjochten
fan oaren skeind. It leafst safolle en sa faak mooglik sü-
pe, smoke, blowe, fjochtsje en sekse kinne en de needsaak
derfoar jild, tiid en mooglikheden te hawwen, hat net al-
linnich gefolgen foar de oplieding, üntjouwing en wurkgele-
genheidskansen fan de persoan himsels, mar liede ek ta oer-
lêst op strjitte, spannings yn it gesin, kriminaliteit en
in beslach op krappe middels fan de samenleving.
Wat tolerant wêze moatten hie, is verwurden ta 'eltsenien
siket it mar foar himsels üt'Ek de oerheid en ek dizze
gemeente hat wollens en wittens net optreden wollen as
grinzen ferlein waarden. Te faak klonken ek hjir de wurden:
dat heart by de stêd, dat heart by dizze tiid. No't wy sa
njonkenlytsen de gefolgen fan it ik-tiidrek yn byld krije,
wurdt ek de rop om optreden fan de oerheid sterker, in rop
