Blad 1
Verslag van de raadsvergadering van 1" mei 1999
Zoals u weet zijn de onderhandelingen tussen het College
van Arbeidszaken en de vakbonden vastgelopen. De werkgevers
vinden de eisen van de bonden niet reëel. Het bod van de
werkgevers daarentegen was en is voor ons als werknemers
onacceptabel. Als u dan als werkgever, bij monde van de
heer Bilker, te kennen geeft dat u niet snapt waarom de on
derhandelingen zijn vastgelopen, bevreemdt ons dat. Vandaar
dat wij hier vanavond graag willen uitleggen waarom wij ac
tie voeren en waarom wij het bod van de werkgevers vol
strekt onacceptabel vinden.
Wij zijn van mening dat in deze tijd, waarin de economische
groei groot is en de kosten van het levensonderhoud stij
gen, een eis van 3,5% salarisverhoging gerechtvaardigd is.
Wij praten over een verhoging die de inflatiecorrectie nog
nauwelijks dekt. Daarnaast is een verhoging van de einde
jaarsuitkering met 1% structureel geen luxe. In de markt
sector komt een volwaardige dertiende maand steeds vaker
voor en zover zijn wij nog lang niet. Daarnaast willen wij
graag een goede regeling met betrekking tot het zorg- en
calamiteitenverlof, iets wat u als werkgever niet vreemd in
de oren moet klinken. Is het niet zo dat wij, hardwerkende
ambtenaren, bij calamiteiten uwerzijds te allen tijde voor
u klaar staan? Mag het dan omgekeerd ook zo zijn?
Een ander heikel punt. Twee jaar geleden hebben werkgevers
en werknemers duidelijke afspraken gemaakt met betrekking
tot de regeling functioneel leeftijdsontslag en het senio
renbeleid. Als wij toen hadden geweten dat u als werkgever
binnen twee jaar opnieuw op deze regeling zou willen be
knibbelen, hadden wij nooit 'ja' gezegd. Het functioneel
leeftijdsontslag is niet voor de flauwe kul bedacht. Mensen
die in aanmerking komen van deze regeling hebben daarvoor
langere tijd onder zware omstandigheden moeten werken. De
regeling van het seniorenbeleid was mede bedoeld om nieuwe
instroom binnen de organisatie te krijgen, iets wat zowel
voor de oudere werknemer als voor u als organisatie goed
is, want door veranderende ontwikkelingen binnen de maat
schappij is het goed dat de oudere medewerkers onder ons
een stapje terug kunnen doen en dat de jongere medewerkers
in kunnen stromen. Wij noemen dat werkgelegenheid.
Daarnaast vinden wij het belangrijk dat de positie van uit
zend- en oproepkrachten verbeterd wordt. Wij kunnen ons
voorstellen dat u als werkgever niet altijd gebonden wilt
en kunt zijn aan een optimale formatiebezetting en dat u
als werkgever dan een beroep doet op uitzend- en oproep
krachten. Dat is over het algemeen een geaccepteerd feno
meen. Maar draag dan ook zorg, als een goed werkgever, voor
deze mensen, want zij zijn het die uw werk mogelijk maken.
Ook wil ik graag een opmerking maken over de hoog oplopende
werkdruk. Het gaat hier niet om symptoombestrijding, het
nlad 5
Verslag var. de raadsvergadering van l"7 mei 1999
gaat hier om een structureel probleem. Het zal u niet ver
bazen dat wij als werknemers van de gemeente Leeuwarden van
mening zijn dat het ambitieniveau van deze raad zeer hoog
is. Natuurlijk hebben wij als werkgever, werknemers en als
burgers van deze gemeente er baat bij dat de stad Leeuwar
den duidelijk op de kaart van Nederland staat. Maar laten
wij wel realistisch blijven, er zijn grenzen aan het mense
lijk vermogen. Het er steeds maar bij kunnen doen van extra
werkzaamheden houdt een keer op en zeker in een krimpende
organisatie als de onze. Als u als raad van mening bent dat
er uitvoering aan uw plannen en ideeën gegeven moet worden,
moet u zich realiseren dat daar een prijskaartje aan hangt.
Meer werk betekent zo langzamerhand ook meer arbeidskrach
ten. Het mag en kan niet zo zijn dat de wethouder roept dat
net allemaal best meevalt, want als diezelfde wethouder
niet op tijd wordt bediend, zijn de rapen gaar en hebben
wij problemen.
Wij vragen dan ook om als goed werkgever te handelen en
overleg te plegen met het college van arbeidszaken over een
goede CAO.
Om onze eisen kracht bij te zetten wil ik de wethouder Per
soneelszaken graag een petitie overhandigen waarin onze ei
sen nogmaals duidelijk staan omschreven. Als werknemers van
de gemeente Leeuwarden strijden wij voor een rechtvaardige
CAO en zullen wij net zo lang actie voeren tot er een ac
ceptabel voorstel uwerzijds op tafel ligt.
Ik dank u wel voor de aandacht en ik reken op een positieve
houding richting het College van Arbeidszaken.
(De heer Stol biedt wethouder Bilker een petitie aan.)
De heer Bilker (weth.): De onderhandelingen zijn begonnen
in januari j1met opzet zo vroeg mogelijk omdat de nieuwe
CAO 1 april 1999 voor twee jaar moest ingaan. Ik was heel
gelukkig met de overeenstemming ten aanzien van de punten
van het flankerend beleid.
Er was overeenstemming bereikt omtrent het geïndexeerd bo
dembedrag voor de eindejaarsuitkering. Er was een nieuwe
seniorenregeling als aanvulling op het flexibel pensioen
tot stand gekomen met een gedeeltelijke doorloop naar de
pensioenopbouw. Er was ook een begin van een regeling vol
gens het zogenaamde cafetariamodel, waarbij ambtenaren in
dividueel kunnen kiezen uit een aantal arbeidsvoorwaarden.
Het is een hele lange discussie geweest in het College van
Arbeidszaken of wij dat uiteindelijk wel wilden. Uiteinde
lijk wel en gelukkig ook in de onderhandelingen met de vak
bonden. Er was een vereenvoudiging van de regelingen bij
ziekte tot stand gekomen. Een geleidelijk herstel van ge
lijke verdeling van de IZA-premie. Er was geen aantasting
van de voorzieningen van het functioneel leeftijdsontslag.
Uitzendkrachten is iets over gezegd, daar was ook overeen-
