Blad 36
Verslag van de raadsvergadering van 14 juni 1999
ders dan bij het ouderenbeleid, niet zo gemakkelijk is,
daarom wijken wij uit naar de subsidie van het GSB, dan
hebben wij niet met een verordening te maken.
Wij zullen proberen het verder af te handelen. Ik kom daar
op terug bij de raad als dit helemaal rond is. Dan neem ik
aan dat de meerderheid van de raad bereid is om die
f 50.000,- te geven.
De Voorzitter: Vanuit een positieve grondhouding komt er
een procedurevoorstel en een inhoudelij k voorstel volgt
Mag ik u vragen hiermee akkoord te gaan.
Zonder hoofdelijke stemming wordt besloten overeenkomstig
het initiatiefvoorstel van de PvdA-fractie
Punt 19
De Voorzitter: Aan de orde is Profronde Nederland, start
en finishplaats Leeuwarden.
De heer Stoker: Dit voorstel heeft niet onze instemming.
Zoals ik ook al ten tijde van de discussie rond Cambuur heb
opgemerkt, vinden wij dat je als gemeente beroepsport, com
merciële sport, niet moet subsidiëren. Voor de gemeente
ligt er veel meer een taak bij het stimuleren van actieve
sportbeoefening vanuit het oogpunt van de volksgezondheid
dan het stimuleren van deze, voor de niet deelnemers, pas
sieve vorm van recreatie. Men voert de promotionele waarde
aan. Twee ton voor een paar minuten zendtijd op t.v., voor
een sport die door het EPO-schandaal in een kwade reuk te
recht is gekomen, is echt geen goede investering. Als raad
en college fietsen wij op het verkeerde parcours wanneer
wij goedwillende vrijwilligers bij amateurverenigingen niet
steunen en profs wel.
Miljoenen voor Cambuur, twee ton voor de wielerronde. Het
lijken leuke projecten, maar het is niet sociaal als je het
afzet tegenover zaken als bezuinigen op leerlingenvervoer
en het niet honoreren van voorstellen voor steun aan nood
lijdende amateurverenigingen.
Dan is er bij dit agendapunt het vooruitlopen op besluit
vorming door de raad, iets dat in een bestuursvorm als de
gemeente, waarin het primaat bij de raad ligt, een heel
verkeerde zaak is. Een van mijn eerste daden, toen ik des
tijds in deze raad kwam, was het indienen van een voorstel
met de naam Convenantennota. Deze nota over bestuursafspra
ken werd unaniem aanvaard. In de nota staat dat wanneer het
college verplichtingen aangaat, zonder eerst instemming van
Blad 37
Verslag van de raadsvergadering van 14 juni 1999
de raad verkregen te hebben, zij dan zelf opdraait voor de
gevolgen, om het maar eens vrij te vertalen. Ik verwijt het
college dat zij deze nota in dezen aan haar laars heeft ge
lapt. Ik keur dat af. Daarom wil ik de volgende motie in
dienen
"De raad van de gemeente Leeuwarden,
in vergadering bijeen op maandag 14 juni 1999;
overwegende
dat er door het college van burgemeester en wethouders
verwachtingen zijn gewekt met betrekking tot het gelde
lijk ondersteunen van de profwielerronde van Nederland,
om het mogelijk te maken dat Leeuwarden start- en fi
nishplaats wordt, zonder toestemming van de gemeente
raad en dat dit in strijd is met de zogenaamde Conve
nantennota;
besluit
hierover haar afkeuring uit te spreken;
en gaat over tot de orde van de dag"
Deze motie is ondertekend namens de GPV/RPF/SGP-fractie
door mijzelf en namens de SP-fractie door de heer Kalsbeek.
Nu zou het college kunnen zeggen, er is niets getekend en
er is niets gebeurd waar de raad niet alsnog onderuit kan.
Dat is natuurlijk zo, want in ons monistische systeem ligt
het primaat bij de raad. Maar de vraag is dan natuurlijk,
wat gaat dat de Leeuwarder burgers kosten. Immers verwach
tingen wekken en dan niets nakomen, levert doorgaans scha
declaims op. Aan de andere kant, wanneer men nu zou zeggen
wij hebben geen verwachtingen gewekt, dan constateer ik dat
het college de raad op en een niet juiste wijze onder druk
heeft willen zetten. Dat zou ook afkeurenswaardig zijn.
Niet collegefracties zullen, omdat hen dat natuurlijk goed
uitkomt, misschien wel zeggen, moet je voor die twee ton
zo'n zwaar instrument inzetten. Ja, ik denk van wel. Die
twee ton is namelijk niet van ons, maar van de maatschap
pij. Wellicht zullen verschillende partijen zeggen, wij
zijn er niet gelukkig mee dat het zo gegaan is, wij vinden
het jammer, wij betreuren het, etc., maar men neemt het
woord afkeuren niet in de mond. Deze motie is geen motie
van treurnis of iets dergelijks maar van afkeuring, zodat
naar de Leeuwarder bevolking duidelijk zal zijn wie het af
keurt en wie het goedkeurt. Daar tussenin zit niks dan
lucht. Ten minste een tussenweg is er niet. Ook zou het
college kunnen zeggen, sorry we zullen ons handelen
voortaan toetsen aan de Convenantennota. Maar als ik mij
niet vergis hebben we dat al afgesproken toen deze nota
unaniem door de raad werd aangenomen. Het gaat niet aan de
inhoud daarvan slechts toe te passen wanneer het ons uit
komt. Ik hoop dat de collegepartijen zich dat ook realise
ren. We leven toch al in een sorrydemocratie, dat lijkt wel
haast een paarse uitvinding te zijn. Mevrouw Sorgdrager zei
