Blad 54
Verslag van de raadsvergadering van 2 juli 2001
de SP-fractie en de heer Stoker namens de ChristenUnie-
fractie.
Dan leg ik u nu voor een voorstel tot het schrappen van het
subsidie aan het COC. Toen onze fractie eerder deze kwestie
rond het homohuwelijk ter discussie bracht en de positie
van gewetensbezwaarde ambtenaren in dezen bespreekbaar
maakte, volgde er in onze ogen een nette discussie, die
overigens niet de door ons gewenste uitkomst had. Als enige
fractie gingen wij niet akkoord met de conclusie dat er
geen sprake zou zijn van een contractverlenging van gewe
tensbezwaarde ambtenaren. Wij vinden dat die gewoon in
functie moeten kunnen blijven, mits er voldoende trouwamb
tenaren zijn om de wettelijke taken uit te voeren. Deze
discussie destijds was voor ons ook aanleiding om ons an
ders op te stellen ten opzichte van de subsidie voor het
COC. Wij hebben toen gesteld dat wij alle respect hebben
voor onze homofiele medemens en dat wij juist verwachten
dat dit respect er ook is voor eventueel gewetensbezwaarde
ambtenaren. Om duidelijk te maken dat dat respect er is
(tegenwoordige tijd) heb ik toen, voor het eerst in mijn
politieke bestaan, dan ook niet tegengestemd toen de subsi
die aan het COC aan de orde was. Ik heb daarbij gesteld be
vreesd te zijn voor een situatie, waarin de ene minderheid
wordt uitgespeeld tegen de andere. Men heeft daar echter
niet goed naar geluisterd en als ik naar de daden kijk, is
mijn ingrijpende koerswijziging in de praktijk ook niet ge
waardeerd. Doordat men er bij het COC blijk van heeft gege
ven mensen met een andere opvatting niet te accepteren, of
te respecteren en hen zelfs het maatschappelijk functione
ren onmogelijk wil maken, ben ik van mening dat dit een
goede cohesie, een goede samenhang, van de Leeuwarder sa
menleving niet ten goede komt. Het lijkt mij juist een eer
ste taak van het gemeentebestuur om te waken voor een goede
samenhang en verstandhouding tussen de burgers in de ge
meente Leeuwarden. Ik wijs deze polarisatie volstrekt af en
hoop dat het college terugkomt van de ingeslagen weg. Maar
voor mij is het echter volkomen duidelijk dat een organisa
tie als het COC, die zo polariserend bezig is en niet werkt
in algemeen belang, ook geen subsidie meer verdient, want
subsidies behoren in het algemeen belang te zijn. Wanneer
de opstelling in de toekomst anders zal worden, dan is het
wat mij betreft ook weer anders te bekijken.
Ik dien daarom de volgende motie in:
"De raad van de gemeente Leeuwarden,
in vergadering bijeen op 2 juli 2001,
behandelende de Perspectiefnota 2002 - 2005;
overwegende
dat gezien de polariserende houding van het COC
Friesland ten opzichte van gewetensbezwaarde
trouwambtenaren;
Blad 55
Verslag van de raadsvergadering van 2 juli 2001
dat het juist een eerste taak is van het gemeente
bestuur om te waken voor een goede cohesie (samen
hang) van de Leeuwarder samenleving;
besluit
de subsidie aan het COC Friesland te beëindigen;
en gaat over tot de orde van de dag."
De motie is ondertekend door de heer Stoker namens de
Christenünie-fractie
Mevrouw Dolstra: Ons is gevraagd een korte reactie te geven
op het gemeentelijk beleid en wat het college voor ogen
heeft om Leefbaar Leeuwarden leefbaar te maken. Is het col
lege bekwaam om dat te realiseren, zo vragen wij ons af.
Als wij hier dieper op in zouden gaan, dan zou het een ver
nietigend effect kunnen hebben op het functioneren van het
huidige college. Veel burgers van Leeuwarden zullen deze
mening met ons delen. Het college wil Leeuwarden op de
kaart zetten en omtoveren tot de droomstad Leeuwarden, het
Monaco van Nederland.
De lastenverzwaringen van Leeuwarders met een laag inkomen
zullen tot gevolg hebben dat zij de stad moeten verlaten en
plaats moeten maken voor de boven modaal en kapitaalkrach
tigen. Historische huizen en wijken moeten plaats maken
voor de exclusieve woonpaleizen, liefst aan het water, in
clusief het bootje. Wat een droom! Een nachtmerrie voor de
voormalige bewoners bij wie er geld en onderdak is ontfut
seld en nu bij de gaarkeuken het laatste avondmaal mag nut
tigen, waar het eten volgens mevrouw Van Ulzen voortreffe
lijk smaakt. Als deze mensen de kans zouden krijgen om zo
met de financiën om te springen, zoals het college dat
doet, hebben wij in feite helemaal geen college meer nodig.
Jammer is wel dat deze mensen met een smalle beurs niet
kunnen blunderen met hun huishoudboekje. Zouden ze dan toch
het lef hebben om dat te proberen, dan worden ze aangemerkt
als fraudeurs. Een ieder kan hieruit zijn conclusie wel
trekken
Het college is van mening dat werken perspectief biedt aan
mensen die helaas wegens persoonlijke omstandigheden lang
durig werkloos zijn. De oorzaak en het perspectief zijn ei
genlijk nooit goed onderzocht. Wel is duidelijk naar voren
gekomen dat het perspectief biedt om de vermogenspositie
van de bemiddelaars te verbeteren. Of dat ook van toepas
sing is voor de voormalige bijstandsgerechtigden, WW-ers en
WAO-ers zal de toekomst uit moeten wijzen. Het verplichte
om betaald te gaan werken heeft ook nadelige gevolgen.
Vrijwilligerswerk zal in de toekomst verdwijnen en hieruit
voortvloeiend zullen de kosten stijgen in de zorgsector. Te
denken valt aan bijvoorbeeld de bejaarden of gezinshulp,
ook de naastenliefde zal tot het verleden behoren, te den-
