Blad 14
Verslag van de raadsvergadering van 10 september 2001
Punt 9 (bijlage nr. 110)
De Voorzitter: Aan de orde is Overschrijding limiet tarief ei
genaar en gebruik OZB.
De heer Jacobse: Afgelopen vrijdag hadden we het genoegen te
gast te zijn bij het personeelsfeest van de gemeente Leeuwar
den. Daar trad Kitty Hagen op. Toen zij haar hoofd op een
zwaard legde en er zo aan ging hangen moest ik toch even aan de
wethouder van financiën denken. Hoewel u het beide waarschijn
lijk zult overleven was haar show beter.
In de vergadering van 28 mei heb ik gesproken over de chaoti
sche manier waarop de reparatie van OZB-1 is verlopen. We heb
ben toen geconcludeerd dat de wethouder niet zelf verwijtbaar
gedrag kon worden aangerekend en de raad tijdig heeft inge
licht. Ook hoe het is gekomen is ons toen, mede na extern on
derzoek, voldoende duidelijk geworden. Die zaak is voor ons tot
en met het besluit van 28 mei derhalve gesloten. Ik wil mij
derhalve tot twee dingen beperken. Wat mijn fractie noemt het
gehannes van het college bij OZB-2 en wat mijn fractie noemt
het gehannes van het college bij de uitvoering van OZB-1.
Onze ambtenaren werken hard en zijn voor het overgrote deel ge
motiveerde en toegewijde krachten, die zich bewust zijn van het
feit dat ze de politiek moeten ondersteunen en dat hun doen en
laten aan politieke controle onderhavig is. Maar zoals in alle
grote organisaties worden er fouten gemaakt. Menselijke fouten.
Naar het oordeel van de NLP-fractie moet je een wethouder niet
wegsturen voor het enkel feit dat er menselijke fouten worden
gemaakt. Waar wij als NLP-fractie wel zwaar aan tillen is de
open- en eerlijkheid waarmee de politiek vervolgens over deze
fouten wordt ingelicht. Dan moet ik helaas vaststellen dat het
college in de twee zaken OZB-2 en bij de uitvoering van OZB-1
niet open en eerlijk is geweest.
Afgelopen vrijdag en vandaag ben ik zelf op onderzoek uitgegaan
in het stadskantoor. Na alle raadsbrieven wilde ik nu zelf wel
eens weten hoe het zat, want het werd voor ons toch niet hele
maal duidelijk. Dat onderzoek levert het volgende op bij OZB-2.
Eind april is er inderdaad telefonisch contact geweest tussen
bureau Monsma en een medewerker van de gemeente Leeuwarden. Dat
telefoongesprek heeft niet tot actie van de medewerker geleid.
Een gerenommeerd bureau als Monsma en partners weet dat zo'n
telefoongesprek schriftelijk moet worden bevestigd om daar la
ter op terug te kunnen komen. Ze stuurden daarom ook op 1 mei
jl. de veelbesproken fax. Deze fax is nooit op de afdeling Be
lastingen gezien. Op 27 juni leest men De Telegraaf en verneemt
men de uitspraak van het Hof in Arnhem. Vervolgens belt men
Monsma en deze zegt: Ja, dat heb ik jullie ook al gefaxed op 1
mei jl. Nazoek in de faxregistratie levert op dat er op 1 mei
Blad 15
Verslag van de raadsvergadering van 10 september 2001
inderdaad een fax van Monsma en partners binnengekomen moet
zijn. Niemand weet er echter wat van.
Voorzitter, als u goed in uw stukken kijkt, dan ziet u dat bij
lage 1 geen kopie is van de fax van Monsma van 1 mei, maar een
kopie van een kopie van de fax. Monsma heeft op 28 juni jl. een
afschrift toegezonden. Er is naar aanleiding van de fax geen
afweging gemaakt om het probleem even terzijde te schuiven. Er
is door ambtenaren geen informatie achter gehouden. De fax ken
den ze niet. De enige afweging die daar heeft plaatsgevonden is
dat degene die het telefoongesprek had het belang van de opmer
king toen niet door had. Tot 28 juni 2001 had men in Leeuwarden
geen weet van de fax van Monsma.
Als ik dan lees wat u in raadsbrieven schrijft en in commissie-
vergaderingen zegt, dan kan ik niet anders dan concluderen dat
u daar een potje van maakt met halve en gezochte waarheden.
Waarom niet gewoon deze reden gegeven. Een menselijke fout, zo
als het wegraken van de fax, komt overal wel eens voor. Meestal
is het helaas ook juist een belangrijke fax. Maar daarvoor
stuur je niemand naar huis. Het aan de raad voorschotelen van
halve en gezochte waarheden is wel een reden om mensen naar
huis te sturen. Door uw optreden, college, heeft u ook vol
strekt onnodig de vertrouwensrelatie tussen politiek en ambte
lijke diensten in discussie gebracht en dat rekenen wij u ook
zwaar aan.
Ik kom bij de uitvoering van OZB-1.
We weten allemaal hoeveel haast er bij de reparatie was. Hoe
stressig dat is verlopen. Het verbaast dan ook eenieder dat na
de vaststelling van het besluit op 28 mei jl. de publicatie van
dat besluit pas plaatsvond op 7 juli 2001 in de Leeuwarder Cou
rant, waarmee we inmiddels in de tweede helft van 2001 waren
beland. Terwijl die tweede helft nu juist zo cruciaal was. Me
vrouw De Haan antwoordt bij Perspectief op een vraag van de
heer Van Mourik daarover, ik citeer uit het nog niet vastge
stelde verslag, dus we kunnen de band erop na luisteren. "Op
zichzelf is het niet ongebruikelijk dat daar een paar weken
tussen zit." In de commissievergadering van 5 september ant
woordt u hierover, ik citeer, wederom uit een uiteraard niet
vastgesteld verslag "De wethouder legt uit dat er later gepu
bliceerd is omdat men afhankelijk was van de planning van de
pagina De Grote Klok en voorts omdat destijds discussie in de
raad aan de orde kwam"Welnu, dat laatste kan ik niet volgen,
maar het eerste klopt niet. U publiceerde op 7 juli, u kunt
zeggen in alle haast in het LC en pas op 11 juli in Huis aan
Huis. Voorzitter, ook hier zijn teveel tegenstrijdigheden en
vraagt het om een eigen onderzoek. Dat onderzoek heeft het vol
gende opgeleverd.
Na het raadsbesluit is een opdracht om een conceptbericht te
maken gedaan aan een ambtenaar, die of op het punt stond op va
kantie te gaan dan wel net op vakantie was. Dat laatste kon ik
niet helemaal duidelijk krijgen. In ieder geval is het op diens
bureau enige weken blijven liggen. Toen hij terug kwam van va-
