Blad 6
Verslag van de raadsvergadering van 17 december 2001
gemeente, namelijk de raadszaal. Ook al is het dan tijdelijk een
tot raadszaal gemaakte statenzaal.
Dit is de enige plaats waar gekozenen uit de bevolking discussië
ren, meningen verkondigen, standpunten uitwisselen. Het is dus een
plaats waar alle verschillen, alle overeenkomsten, alle emoties
die maar tussen mensen kunnen spelen, samen komen en die toch
onherroepelijk tot besluiten leiden, die elk raadslid heeft te
respecteren. Besluiten met mandaat van en in verantwoording aan de
Leeuwarder kiezer. Als raadslid en als wethouder weet je dat die
besluiten in hun uitvoering altijd gevolgen zullen hebben. Soms
vallen die besluiten goed, soms ook helemaal verkeerd. Je moet
gedreven zijn om zo'n taak te willen doen. Je moet idealen hebben
en je moet die idealen uit de lucht kunnen halen en een vast
plaatsje geven in de werkelijkheid en je moet die werkelijkheid
dan ook onder ogen durven zien en dan staan voor wat je hebt
besloten. Jij kon dat en je deed dat je hele bestuurlijke carrière
Hermien, als raadslid en zeker als wethouder. Eén ideaal van jou
is jouw grote betrokkenheid bij de mensen. Dat is een grote
drijfveer. Je bent er altijd bewust van geweest dat het altijd om
anderen en voor anderen ging, welk besluit je ook nam of moest
nemen. Ook de moeilijke besluiten, het tegen de stroom oproeien,
je deed het. Niet omdat je het als plicht zag - ook wel een beetje
natuurlijk - maar, zoals ik het heb ervaren, omdat je je taak
bleef uitvoeren zolang je er zelf in kon en wilde geloven.
Je bent naar mijn mening erg trouw aan je idealen, aan je
overtuigingen. Trouw ook aan de mens, de ambtenaar, de inwoners.
Omdat je ook trouw bleef aan jezelf groeide, je uit tot een sterk
bestuurder. Jij gaf sturing en je wilde dat ook doen, omdat je in
standpunten geloofde. Die standpunten kwamen voort uit pure en dan
puur in de betekenis van zuivere betrokkenheid bij wat je op de
bestuurlijke weg bent tegengekomen. Ik geloof ook niet dat je
altijd gemakkelijk besluiten nam. Wikken en wegen, twijfels en
aarzelingen horen net zo goed bij jou als staan voor een eenmaal
genomen besluit. Wel zag je het als belangrijk om op een gegeven
moment twijfels opzij te zetten. Naar buiten toe bij het uitleggen
en uitvoeren van eenmaal besluiten is de rol van een bestuurder
die van zekerheid. Dat geeft ook anderen zekerheid en duidelijk
heid, of je het er mee eens bent of niet. Dat is de koers en die
kant gaan we dus ook op. Kiezen is dat en jij kunt keuzes maken.
Niet koel, niet afstandelijk, maar uit diepgevoelde betrokkenheid.
Als nestor vind ik het belangrijk om te zeggen dat je de rol en de
positie van de gemeenteraad in de gemeentelijke democratie hoog
hebt gehouden. Democraat ben je en blijf je in hart en nieren.
Juist in de afgelopen tijd heb je bewezen aan dat principe, aan
dat ideaal, inhoud te willen geven. Ik wil je daarvoor hartelijk
bedanken. Omdat je zo tot het laatst toe sturing hebt gegeven aan
een ideaal.
Hermien, namens alle raadsleden dank ik je dat je met je hele ziel
en zaligheid, met je hele hebben en houwen, met alles wat je in je
hebt, je zo hebt ingespannen voor de inwoners voor de gemeente
Leeuwarden, voor alle inwoners.
Hermien, Peter, het ga je goed.
Blad 7
Verslag van de raadsvergadering van 17 december 2001
Mevrouw H. de Haan:
Dames en heren, ik kan me goed voorstellen dat u aan het begin van
een vergadering met een record aantal besluitpunten geen behoefte
heeft aan een lange politieke verhandeling van mijn kant,
doorspekt met al die herinneringen en allerhande goeie adviezen,
dus ik zal proberen om het kort te doen.
Afgelopen vrijdag was mijn ambtelijk en publieke afscheid, beide
onvergetelijke momenten voor mij. Vanavond dan mijn afscheid van
de raad, het hoogste orgaan van de gemeente.
Ik mocht daar ruim 23 jaar voor de PvdA-fractie deel van uitmaken.
En het betekent voor mij dan ook een afsluiting van een heel
tijdperk. Het was een deel van mijn leven.
Vrijdag ben ik daar kort ingegaan op het plezier waarmee ik als
raadslid en als wethouder gewerkt heb, samen met het college, met
de raad, met de ambtenaren en zoveel externe burgers en externe
partners. Ik ga dat hier vanavond niet herhalen. Vanavond was mijn
bedoeling, wilde ik ingaan op een aantal andere thema's. Thema's
die mij vooral het laatste jaar zo bezighielden. De bestuurscrisis
bijvoorbeeld, of de rol van de media, of de bestuurscultuur.
En zo begon ik mijn afscheidsspeech van vanavond te schrijven en
zo zat ik snel met bladzijden vol tekst, waarvan het al meteen
duidelijk was dat ik die vanavond niet allemaal zou kunnen gaan
voorlezen. Dat krijg je als je ineens vrij bent en als vrij
burger, 'buitenstaander' naar het politieke bedrijf kan kijken en
dan bovendien nog tijd genoeg hebt om het allemaal op te gaan
schrijven. En dat laatste is pure luxe kan ik u vertellen.
Ik ben na 12 kantjes gestopt en heb gedacht: dit moet anders en ik
heb daarom voor u dat wat mijn afscheidsspeech zou worden
uitgeprint en gekopieerd en ik wil het u meegeven naar huis, zodat
u het thuis kunt lezen op een moment dat het u beter uitkomt dan
vanavond. Het heet 'Bij mijn afscheid' en het ligt voor u allemaal
klaar. Bekijk het, beschouw het als mijn eigenlijke afscheids
speech, waarin ik aangeef hoe ik tegen de situatie aankeek en
misschien hier en daar als een klein stukje geschiedschrijving.
Maar het betekent wel dat nu ik het op papier heb en u het kan
meenemen ik mij vanavond hier kan beperken.
Ik wil dan natuurlijk ingaan op wat de burgemeester net zei over
het feit dat het in de politiek hoort dat iemand zijn verantwoor
delijkheid neemt voor zaken die mislopen, ik ben het daar mee
eens. Ik heb een paar keer eerder serieus overwogen mijn functie
neer te leggen. Ik denk bijvoorbeeld aan het begin van de eerste
belastingaffaire. En wat ik me nu realiseer is dat het zo
ongelooflijk moeilijk is om voor zo'n beslissing het juiste moment
te zoeken. In het begin, toen ik net geïnformeerd was over de
eerste fouten bij de afdeling belastingen, was er in het college
een sfeer van: we gaan er samen voor staan, we zijn een team in
goeie tijden, maar ook in slechte tijden. Er was bovendien
ongelooflijk veel werk aan de winkel om zo goed mogelijk die
fouten weer hersteld te krijgen. En ook voor dat werk wilde ik
