- 15 -
D^t..vporlezen heeft echter niet lang meer geduurd. De notulen van de vergade
ring, waarin de heren Van de Lageweg en Van der Hem werden geïnstalleerd, zijn de
laatste die met de hand in het grote dikke boek zijn geschreven.
In de vergadering van 3 oktober 1949 vond voor de laatste maal voorlezing
plaats. Twee dagen eerder, op 1 oktober, was de nieuwe gemeentesekretaris in functie
getreden - hij is er nog steeds - en hij mocht voor de eerste en de laatste maal in
zijn nieuwe loopbaan de notulen voorlezen. Daarmee eindigde een schone traditie van
jaren.
De nieuwe raad, die 6 september i949 voor het eerst bijeen kwam, lijkt mij e-
nerzijds een sociaal meelevend en anderzijds een sober gemeentebestuur te zijn ge
weest. Althans, die indruk krijg ik uit: de stukken van die tijd.
Een paar voorbeelden: De wedde van de burgemeester werd verhoogd met 1,07^
per maand en aldus gebracht op f 634,69 per maand. Soberheid blijkt uit het volgende:
De wethouders kregen een vergoeding van 600,per jaar. De nieuwe gemeentesekreta
ris had in zijn eerste dienstjaar 105,30 per week. De in dienstjaren oudere direk-
teur van gemeentewerken, de heer de Boer, verdiende 113,14. De concierge deed het
voor 46,-per week en de raadsleden namen genoegen met een vergoeding van 5,
per vergadering. Dat was dus f 40,per jaar voor acht vergaderingen. Had iemand
toen durven pleiten voor een vergoeding van 40,per vergadering en bovendien nog
voor een onkostenvergoeding van de raadsfracties, hij zou stellig voor een dwaas zijn
gehouden, die meende dat de gemeente het geld op de rug groeide. Trouwens, hetzij ge
zegd, de functie van raadslid was toen veel eenvoudiger dan thans.
Een sober trekje kenmerkte ook de heren Van der Hem en Van de Lageweg persöon-
lijk. Ik heb mij laten vertellen, dat zij soms per roeiboot naar de raadsvergaderin
gen kwamen. Over hun avonturen onderweg beleefd, heeft men mij verzocht te willen
zwijgen.
De gemeente had in die jaren ook nog twee kantonniers in dienst, tegen èen
bruto uurloon van 80 cent. Ook beschikte zij over een parkwachter, die alleen 20 zon
dagen per jaar dienst moest doen. De goede man ontving daarvoor, inclusief uiteraard
overwerkvergoeding, een beloning van 8,per zondag. De hele gemeentelijke plant
soendienst was toen nog een koopje. Zij kostte de gemeente, inclusief het loon van de
enige plantsoentuinman die zij bezat - meer was toen blijkbaar niet nodig -in to
taal slechts 3.400,per jaar. Thans rond 140.000,
Voor de totale kosten van bruggen en lonen brugwachters, werd in dié jaren
10.500,geraamd; tegenwoordig rond 125.000, Het totale bedrijf van de ge
meentereiniging kwam op 36.000, volgend jaar zal het ons zeker 275.000,'
gaan kosten.
Een andere begrotingspost die opvalt - hij zal vooral de heren Van de Lageweg
en Van der Hem aanspreken -, zijn de jaarlijkse kosten voor het lager landbouwonder
wijs:
Dan werden de gemeentelijke sportverenigingen heel wat beter door de raad be
deeld; alle verenigingen tesamen kregen in totaal 100,subsidie per jaar.
U zult natuurlijk ook willen weten, welk bedrag er stond op de post onvoor
ziene uitgaven. Want, dat bedrag geeft aan, hoeveel ruimte de begroting biedt voor
geheel nieuwe uitgaven in het komende jaar, nadat aan alle verplichte en vastliggen
de uitgaven is voldaan. Welnu, op de begroting van 1949 stond onder de post onvoor
zien een bedrag van 617,25. Wie zou toen hebben kunnen voorzien of durven hopen,
dat het later een bedrag zou zijn van rond 265.000,
Het doorbladeren van de begrotingen van een kwarteeuw geleden en het vergelij
ken daarvan met de tegenwoordige, is een interessante en soms amusante zaak. Zij
geeft ook een verrassende kijk op de ontwikkeling van de maatschappij. De situatie
van toen, doet ons nu soms wat anecdotisch aan. Soms ook kan zij aanleiding geven
tot verbazing en enig heimwee.
Verbazing, omdat niettegenstaande de aanzienlijke vooruitgang en verbetering,
die op vrijwel elk terrein van onze maatschappij en samenleving is bereikt, de vol
doening daarover nauwelijks bespeurbaar is. Eerder ontstaat de indruk, dat wij met
elkaar bezig zijn de ontevredenheid te stimuleren, de kritiek te cultiveren en de
verschillen van inzicht te verdiepen en uit te bouwen tot explosieve conflictstof
Heimwee kan er zijn naar de vroegere overzichtelijke maatschappijwaarvan de
structuren eenvoudiger en dus doorzjchtelijker waren en de menselijke relaties di
recter en dus persoonlijker. "i
- 16 -
