Een verdwaalde bom treft de Schrans*
Corien Rat tink De 29ste november 1944 rond half twaalf 's avonds werd voor enkele inwoners van
Leeuwarden een tijdstip om nooit meer te vergeten. Een verdwaalde bom trof
hun huizen. Een dode, enkele gewonden en vernielde huizen waren het treurige
gevolg.
Deze gebeurtenis heeft weinig aandacht ge
kregen in de Ijccu warder geschiedenis van
de Tweede Wereldoorlog. In Laarzen up de
Lange Pijp van Ype Schaaf wordt de ge
beurtenis aan de Schrans vermeld ill het
dagboek dat Berend ltoersma bijhield. Hij
schreef:
30 november 1944
Gisteravond ongeveer half twaalf is er een
vliegtuig heel lang over de stad gekomen,
even daarna was er een ontploffing en grote
luchtdruk. Ik heb er verder geen aandacht
aan geschonken, maar vanmorgen werd be
kend, dat er in de Schrans acht.er de schoen
maker Kammin ga een hom is terechtgeko
men. Er schijnen doden en gewonden te
zijn.
Op het tijdstip dat de bum viel liep agerd
Van der Laar op de Verlengde Schrans. Zijn
rapport over deze fatale gebeurtenis leest
als een ooggetuigenverslag. Hij zag een
vliegtuig heel laag overkomen, hoorde een
dof gedreun en zag bijna up hetzelfde mo
ment een stof- of rookpluim, De plek van het
ongeluk was bezaaid met stenen en hout.
Het bleek dat Schrans nummer 39 -onge
veer tegenover het toenmalige gemeente
huis van Leeuwarderadeel- geheel vernield
was. In het huis woonde Johannes van der
Weer en zijn gezin.
Hen n ie Leegs tra-van der lloek woonde
naast de familie Van der Meer ia een
zijstraat van de Schrans; nu een wandelpad
met schoenenwinkel Kamsma op de hoek,
Gok de familie Van der Hoek werd slacht-
De kaai dag als stille getuige van het drama
dat in 1944 had plaatsgevonden, ca, 1955,
De functie van de pijl op de foto is
onduidelijk.
Met dunk ruin Hunnie I-eenstru-van rier Huek Stij
duurde de reductie baar verhaal over de tram oj) de
Schrans, Waarop dit stuk t» gebaseerd,
offer van de bom, Heiinie Leegstra was Ln
1944 zes jaar. Haar vader ErnesLus van der
Hnek was ondergedoken, maar die bewuste
avond was hij thuisgekomen, Omdat het al
de hele dag onrustig was in de tucht had hij
besloten dat het gezin met kleren aan bene
den zou slapen. Een levensreddend besluit
bleek achteraf Hcnriie vertelt:
Het was midden in dc nacht toen er een ex
plosie was die je niet kunt beschrijven. Mijn
moeder gilde: 'allemaal brandbommen op
zolder. We moeten eruit.' De hele zijgevel
van ons huis was weggeslagen en op zolder
terecht gekomen. De voorzienigheid heeft
hier geholpen. Als wij op zolder hadden ge
slapen had ik het niet na kunnen vertellen.
Na deze oerknal was het akelig stil.
Hoelang dat moment heeft geduurd knn ik
nu niet meer zeggen, maar hierna hoorde je
gekreun on gegil. Maar we konden niets
zien. Door de klap zaten wij helemaal inge
graven; de grond en de modder lagen tot de
goot.
