Lcova.V)U.
Ik Schrans rand de eeuwwisseling met deels
achter de boom verscholen de panden (2e en
3e huts van reehls) die door dr per ongetuit
afgeworpen vliegtuigbom in 1944 uterden
getroffen
Bij de familie Van der Meer was de toestand
eveneens dramatisch te noemen. De dienst
doende agent was snel ter plekke en begon
met de gewaarschuwde brandweer en toege
snelde omwonenden de slachtoffers onder
het puin vandaan te halen. Voor de achtjari
ge Nico van der Meer kwam do hulp te laat.
Hij was waarschijnlijk op slag dood. Zijn
twee jaar oudere broer Jan was ernstig ge
wond. De artsen Bangnia en Van Drooge
verleenden eerste? hulp, Daarna werden do
gewonden met een nuto van de luchtbe
schermingsdienst naar hel Honifatius
Hospitaal vervoerd. Nogmaals bet verslag
van Hemde Leegstra:
Jan van der Meer was ernstig gewond. Ze
hadden hem gevonden en op de toonbank
gelegd hij De Vries (buurtkruidenieri mei
de opmerking:'helaas maar hier is geen red
den meer aan.' Maar een non van het
Ëonifatius Hospitaal zag dit gelukkig an
ders en heelt zich toen om hem bekommerd
en zijn leven gered. Door liet wisselen van
koude en warme doeken on het behandelen
van zijn wonden kwam zijn lichaamstempe
ratuur weer op peil en daarmee zyn adem
haling ook.
Volgens het politierapport was eon pakhuis
achter Schrans 35 en het onbewoonde pand
nummer 37 totaal vernield. Andere huizen
hadden flinke schade opgelopen. Het huis
van de Familie Van der Hoek werd min of
meer hersteld en het gezin heeft er tot en
kele jaren na de oorlog gewoond. Het huis
was toen echter nl onbewoonbaar verklaard.
Soms ontmoet Hermin Leegstra haar vroe
gere buurjongen Jan van der Meer nog 'en
dan komen we altijd weer uit bij hot bom
bardement', schrijft ze.