Leids studentengezelschap Leovardia
ri
Klaas Zandberg
leovardia werd in de negentiende eeuw ge
bruikt ais naam van een Leids studentenge
zelschap. Van deze illustere club van oud-
Leeuwarder studenten is weinig bekend. Hel
gezelschap werd in 1879 opgericht en heef!
in ieder geval tot 1886 bestaan. Precies is het
eind niet meer te bepalen, want liet na de op
heffing aan het Gemeentearchief Leeuwar
den geschonken archief bevat niet meer dan
acht stukken, inclusief twee drukken van hel
clublied en een paar li dmaatschaps bewijzen.
Het meest opmerkelijke feit is niet zozeer
dal een groepje uit Leeuwarden afkomstige
Leidse studenten zich aaneensloot als wel de
strak doorgevoerde bepaling, dat de leden in
de vergaderingen slechts de echte
Leeuwarder taal mochten gebruiken, Ook de
geschreven en gedrukte stukken werden in
het 'Luwards' gesteld. Artikel 54 van de 'Wet'
luidt dan ook als volgt: "De leden mutte oppe
fergadering Luwards spreke. Als 't anne for-
gadering bliekt dat se 'I niet doen wille, dan
mutte se ieder keer 25 centen boete beta Ie.'
Leden waren o.a. H, Burger, later hoogleraar
keel-, neus -en oorheelkunde en schrijver
van Arondrvod cn Leeutvarder jeugdherinne
ringen, M. Menalda en Gerard Murray
Bakker. Pieter Jelles Troelstra was, als
Groninger student, weliswaar geen lid maar
wel geinspireerd door het gezelschap. Nadat
hij als gast een Leovardia-vergadering had
bijgewoond, produceerde ook bij een gedicht
in de eigen stadstaal,
Murray Bakker, dia als student ook be
kend stond als 't reuske van 'L dorp' vanwege
zijn forse gestalte en zijn afkomst uit
Huizum. was de auteur van het clublied.
Natuurlijk was dit lied in onversneden
Leeuwarders gesteld. De melodie was over
genomen van 'kh Hatto ein Kameraden',
D'r is 'n klein geselskap.
Gien ien soa mooi as dat!
Waar of je oek soeke of kicke,
Eik ander mut doen wieke,
En stat bei him in 't schut!
Och, hoe gesel lig sitte
Se altied bei mekaar!
Nooit binn' se an 't krnbbedraaien.
Of art bet oproerkranion,
Dat iiene se leuls te raar:
Neellange piepen stoppe,
En Friesche Baai d'r in.
En dan mar fiks an 'l rooken,
An 'l dampen en an 't smoken,
Dat gaat eerst naar har sin!
Een glaske wicn te drinken
Daar hou we se oek wet fan.
En is soms ien wal treurig.
Dan maakt hem dat weer fleurig.
En raakt ie boven Jan.
Mar hoefeul of se oek drinke,
Of suupt ook elk foar ses,
Al wudde se oek wat roezig,
Rumoerig of soms soezig,
Raakt toch nooit oppe flesch!
Hoe biet tueh dat gesels kap
Soa sonder weerega?
Houdt open dan dien ooren.
Om naar de naam te hooren:
't Is leovardia!
Haal op dan dal 't davert!
En vul do pokels ja,
Drink op ons hoogste streven
Dal is: het ieuwige leven
Fan Leovardia,
Nog een paar citaten uit de 'Wet':
'Als 'n lid 't soa bot maakt dat ie niet meer
woord is om lid te blieven, dan kon ie 't
Closet ska p uutsel wudde.1
'Jetenne allienig met algemicne stemmen as
Eorolid benoemde wudde. Die-t bei de stem
ming niet to ogen waardig binno, kenne "r stem
met diditsloaten briefkes bei de Secretaris in
stalls.'
'As do Fnarsitter fut is, dan wudt ie soalang
ferftmgen deur 'l ou&sl-umbteloas lid, dal
inne fergadering oek de l'oarsitter bebooto
ken!
'De Secretaris houdt Notulen, en leest se foar
oppe foigende fergadering. As ie fut blieft, dan
sorgt ie dat 't Notulenboek, de Hammer, de
Pokel, do Tebakspot enne Inkomen Stukken
toch oppe fergadering binne.'
'De gastheer zorgt dat oppe fergadering
Friesche Baai on lange piepen genoeg binne,
op boete fan 25 centen tot l gulden.'
SEWöA *i-T,
Jj PEfiADF^NG
?4brt«n*
y?,
