Leids studentengezelschap Leovardia ri Klaas Zandberg leovardia werd in de negentiende eeuw ge bruikt ais naam van een Leids studentenge zelschap. Van deze illustere club van oud- Leeuwarder studenten is weinig bekend. Hel gezelschap werd in 1879 opgericht en heef! in ieder geval tot 1886 bestaan. Precies is het eind niet meer te bepalen, want liet na de op heffing aan het Gemeentearchief Leeuwar den geschonken archief bevat niet meer dan acht stukken, inclusief twee drukken van hel clublied en een paar li dmaatschaps bewijzen. Het meest opmerkelijke feit is niet zozeer dal een groepje uit Leeuwarden afkomstige Leidse studenten zich aaneensloot als wel de strak doorgevoerde bepaling, dat de leden in de vergaderingen slechts de echte Leeuwarder taal mochten gebruiken, Ook de geschreven en gedrukte stukken werden in het 'Luwards' gesteld. Artikel 54 van de 'Wet' luidt dan ook als volgt: "De leden mutte oppe fergadering Luwards spreke. Als 't anne for- gadering bliekt dat se 'I niet doen wille, dan mutte se ieder keer 25 centen boete beta Ie.' Leden waren o.a. H, Burger, later hoogleraar keel-, neus -en oorheelkunde en schrijver van Arondrvod cn Leeutvarder jeugdherinne ringen, M. Menalda en Gerard Murray Bakker. Pieter Jelles Troelstra was, als Groninger student, weliswaar geen lid maar wel geinspireerd door het gezelschap. Nadat hij als gast een Leovardia-vergadering had bijgewoond, produceerde ook bij een gedicht in de eigen stadstaal, Murray Bakker, dia als student ook be kend stond als 't reuske van 'L dorp' vanwege zijn forse gestalte en zijn afkomst uit Huizum. was de auteur van het clublied. Natuurlijk was dit lied in onversneden Leeuwarders gesteld. De melodie was over genomen van 'kh Hatto ein Kameraden', D'r is 'n klein geselskap. Gien ien soa mooi as dat! Waar of je oek soeke of kicke, Eik ander mut doen wieke, En stat bei him in 't schut! Och, hoe gesel lig sitte Se altied bei mekaar! Nooit binn' se an 't krnbbedraaien. Of art bet oproerkranion, Dat iiene se leuls te raar: Neellange piepen stoppe, En Friesche Baai d'r in. En dan mar fiks an 'l rooken, An 'l dampen en an 't smoken, Dat gaat eerst naar har sin! Een glaske wicn te drinken Daar hou we se oek wet fan. En is soms ien wal treurig. Dan maakt hem dat weer fleurig. En raakt ie boven Jan. Mar hoefeul of se oek drinke, Of suupt ook elk foar ses, Al wudde se oek wat roezig, Rumoerig of soms soezig, Raakt toch nooit oppe flesch! Hoe biet tueh dat gesels kap Soa sonder weerega? Houdt open dan dien ooren. Om naar de naam te hooren: 't Is leovardia! Haal op dan dal 't davert! En vul do pokels ja, Drink op ons hoogste streven Dal is: het ieuwige leven Fan Leovardia, Nog een paar citaten uit de 'Wet': 'Als 'n lid 't soa bot maakt dat ie niet meer woord is om lid te blieven, dan kon ie 't Closet ska p uutsel wudde.1 'Jetenne allienig met algemicne stemmen as Eorolid benoemde wudde. Die-t bei de stem ming niet to ogen waardig binno, kenne "r stem met diditsloaten briefkes bei de Secretaris in stalls.' 'As do Fnarsitter fut is, dan wudt ie soalang ferftmgen deur 'l ou&sl-umbteloas lid, dal inne fergadering oek de l'oarsitter bebooto ken! 'De Secretaris houdt Notulen, en leest se foar oppe foigende fergadering. As ie fut blieft, dan sorgt ie dat 't Notulenboek, de Hammer, de Pokel, do Tebakspot enne Inkomen Stukken toch oppe fergadering binne.' 'De gastheer zorgt dat oppe fergadering Friesche Baai on lange piepen genoeg binne, op boete fan 25 centen tot l gulden.' SEWöA *i-T, Jj PEfiADF^NG ?4brt«n* y?,

Historisch Centrum Leeuwarden

Leovardia, 2000-2018 | 2000 | | pagina 21